[ad_1]
◊ Radyo dinleyici ile bağın güçlü olduğu bir mecra. Dinleyicilerinizle aranızdaki bu samimiyeti nasıl yakaladığınızı düşünüyorsunuz?
Fatih Uslu (Radyo D Genel Yayın Yönetmeni-Programcı): Geçmişten beri radyo programlarımda ‘hem cool hem de samimi’ olmayı seçiyorum. Yayınlarınız esnasında dinleyicilerin kalbine dokunmanız gerekiyor, yeri geldiğinde onların sesi olmanız gerekiyor.
Çünkü ağzınızdan çıkacak bir söz dahi dinleyici nezdinde büyük kıymet taşıyor. Dinleyici sizi günlük hayatında kendine eşlik eden bir kahraman olarak, arkadaşı, sırdaşı ve her ne olursa olsun daima yanında olan kişi olarak benimsiyor. Seslenen taraf ile dinleyen taraf ortasında karşılıklı bir bağ oluşuyor.
Aygül Aydın (Aygül Aydın ile Günaydın): Dinleyicilerim ile daima sohbet içindeyim. Radyo yayınımla ortak toplumsal mediya hesabımdan gerçekleştirdiğim yayındalarda dinleyicilerim birbirleriyle arkadaş oluyor, birbirlerine moral veriyor, dostluklar kuruyor.
Yayınlarımda dinleyicilerimi hayatlarına dokunmak ve bazen içlerinde bulundukları olayları mizah yaparak onlara tekrar aktarmak onları rahatlatan bir öge haline getirdi. Bu biçimde kocaman bir aileyiz ve meselelerimizi asla tek çözmek zorunda değiliz. Sizleride her hafta içi 07.00-10.00 ortasında bu macera dolu seyahate bekleriz.
Hilal Özgani (Hilal Özgani ile Toplumsal D): Dinleyiciyle bağı aslında ben değil sanırım dinleyici beni samimi bulduğu için kendi kurdu… Günlük yaşantıdan çok örnekler veriyorum. Örneğin, aşk acılarını paylaşıyorum, iş yerlerindeki şikayetlerini dinliyorum, yayın esnasında bana ilettikleri bildirilerindeki latifelerine gülüyorum, kısa anonslarla samimiyet kuruyorum. Hepsini içten ve samimi buluyorum…
Çağlar Demirel: Yanımdaki eşim, dostum, arkadaşıma yani sevdiğim insanlara rastgele bir bahisten bahsederken kullandığım anlatım lisanında gösterdiğim özveri ve samimiyetimi mikrofona da yansıtmam, dinleyicilere dokunmam aramızdaki samimiyetin en büyük göstergesi.
Ece Üstadımız (Ece ile Gün İçin D): Dinleyiciyle bağı oluşturan birinci etken katiyen dinleyicinin dinlemek istediği müziği onlara sunmak. Yeni kalmak, gündemdeki bahisleri samimi bir lisanla aktarmak karşındakiyle arkadaşça bir bağ oluşturuyor. Anonsu yaparken en yakın arkadaşımla konuşuyormuş üzere hissediyorum.
İrfan Aslanhan (İrfan Aslanhan ile Radyo Makinası): Programımın ismi “Radyo Makinası” yıllardır bir sloganım var “Bu makine samimiyetle çalışır içtenlikle hareket eder” diye. Radyoların hala daha sevilmesi için bu samimiyeti, bağı çocukluğumdan beri içtenliğim ve doğallığımla yakaladığımı düşünüyorum. Sonrasında esasen ailen üzere oluyor dinleyici. Zira konutta hayattaki en samimi halimiz en doğal halinizle baş başasınızdır. Biz de yıllardır yayın yapan programcıları olarak radyoyu meskene, aileye çevirdik.
Ceyhun Yılmaz (Ceyhun Yılmaz Show): Radyo dinleyicisi ile yayıncısı ortasındaki bağ bu gezegendeki en güçlü bağlardan kanımca. Frekans yalnızca radyonun sayısal adresi değildir, o frekans tıpkı vakitte dinleyici ile kurulan o büyülü birlikteliğin eşitlendiği sınırdır. Sayenizde dinleyicilerimize “başka bi hat”tan daha hürmetle selam olsun…
Yavuz Hakan Tok (Yeter Ki Müzik Olsun): Kendimi bildim bileli bir dinleyici olarak müziği daima coşkuyla, heyecanla sevdim. Ben radyoda ne dinlemek, ne duymak isterdim sorusuna kendi içimde verdiğim yanıt, radyo programlarımı yaparken daima yol göstericim olmuştur. Programlar sayesinde müziği benim kadar hesapsız ve tarafsız sevenlerle birebir yerde buluşuyoruz.
Hakan Eren (Hakan Eren ile Bir Zamanlar): Radyo dinleyicisi çok samimi ve içten. Bizleri aileden biri üzere görüyor. Ne kadar doğal ve samimi program yaparsan dinleyicilerin de birebir içtenlikle sana yaklaşıyorlar. Hiçbir dinleyici bildirisini karşılıksız bırakmam. Onlar olmasa bizler en hoş programı yapsak ne olur…
Meltem Çivril (Yıldızlar Rıhtımı): Rock müzik temalı bir program olduğu için bizi dinleyen dinleyici kitlemizin beklentilerine ve ilgi alanlarına uygun formda program hazırlamaya çaba ediyoruz. Dinleyicilerin ilgi duydukları bahisler hakkında bilgi sahibi olmamızın, konuşurken daha samimi bir ortam oluşmasına yardımcı olduğunu düşünüyorum. Bir öteki değerli nokta ise dinleyicilerimizle faal bir irtibat kurmamız.
Metin Kaygusuz (Yıldızlar Rıhtımı): Eskiden toplumsal medya yoktu. Hasebiyle insanların medya ile olan direkt münasebeti yüzde 99 oranında telefon ile mümkündü. O yüzden radyo mecrasında da telefon irtibatı çok değerli bir yer tutuyordu. Bir radyo programcısı olarak aslında o vakitler bir ip cambazı üzereydiniz. Canlı telefon irtibatı eşliğinde program yapabilmek her yiğidin harcı değildi. Ben de daha birinci programlarımdan itibaren dinleyici ile ortamızda kurulan samimi bağ sayesinde şükür ki yayın hayatım boyunca hiçbir olumsuz reaksiyon ile karşılaşmadım.
ÇOCUKLUK HAYALİMİZİ GERÇEKLEŞTİRDİK
◊ Radyo serüveniniz nasıl başladı?
Fatih Uslu: Radyoya karşı olan sevgim çocukluk yaşlarımda başladı. Üniversitede yeni kurulma etabında olan üniversite radyosunda çalıştım. Birinci programıma kalbim çarparak titreye titreye girmiştim. Sunduğum bir program esnasında, öteki bir ulusal çapta yayın yapan radyo istasyonunun yetkilisi tarafından arandım ve program teklifi aldım. Orada 10 yıl çalıştıktan sonra ise son 10 yıldır da Radyo D’deyim. Yaklaşık bir yıldır ise “Müzik Kanalları&Radyolar Genel Yayın Yönetmeni” olarak mesleğimi sürdürüyorum.
Aygül Aydın: Aslında astroloğum. Astrolojiyi nasıl olur insan hayatına daha samimi bir halde yerleştirebilirim diye düşünürken aklıma radyo mecrası geldi. Hürriyet Gazetesi’ndeki muharrir arkadaşlarım “Bizim radyomuzla bunu yapmalısın” diye cesaretlendirdiler. Bu yılın başında yayına başladım.
Hilal Özgani: Radyo serüvenim meskenime çok yakın lokal bir radyoyu daima dinleyip kasetlere sesimi kaydederek başladı. Çok kısa bir mühlet sonra o lokal radyonun kapısını çaldım. Beni yayıncı yapmayıp çay demlettiler. Ama kısa bir mühlet sonra ikna edip hafta sonu yayınlarına başladım. Düzgün ki çay dağıtıp bana fırsat vermelerini beklemişim…
Çağlar Demirel: Üniversitede Radyo Televizyon ve Sinema kısmında eğitim gördüm ve 2000 yılında üniversite radyosunda yayın yaptım. Sonrasında da Türkiye’de düzenlenen bir yarışta “Radyo Starı” seçildim ve üniversiteden mezun olduktan sonra bir çok ulusal radyoda yayınlarımı icra ettim.
Ece Üstadımız: Radyo seyahatim müzik sevdam ile başladı. Üniversite radyosunda yayın yapmaya başladığım devirde diksiyon eğitimi aldıktan sonra profesyonel radyo yayıncılığı hayatıma başladım. Birinci canlı tecrübem ise Radyo D’de oldu. Konşurken heyecandan sesim titremişti.
İrfan Aslanhan: Radyo çocukluktan hayal ettiğim bir şeydi. Lise yıllarımda lokal radyolarla başladı serüvenim sonrasında Kanal D televizyonunun stüdyolarına gidip gelirken Radyo D stüdyosunu görünce mesleğime âşık oldum. Birinci anonsumu hiç unutmam.
Ceyhun Yılmaz: Radyo maceram 1999 Ocak ayının 16. günü “Birkaç ay yapar bırakırım” diye başladı. Radyo idaresi de Fatih Terim’in ricacı olduğu için “Birkaç ay çalıştırır, kovarız” demiş. Hayat öbür plan yapar genelde doğal.
Yavuz Hakan Tok: 90’ların başında, üniversitede okulun kapalı devre sisteminde yayın yapıyordum lakin profesyonel birinci radyoculuk tecrübem 1993’te Tekirdağ’da amatör bir radyoda başladı.
Hakan Eren: Radyo serüvenim tesadüfen başladı, bundan 25 yıl evvel. Birinci mikrofonlardan “Merhaba” dediğim andaki sesimin korkaklığını hiç unutamam.
Meltem Çivril: Genç yaşlarda konutta dinlediğim radyo programları sayesinde başladı. Rock müziğe olan ilgim sebebi ile bu alanda program yapan birçok radyo programcısını dinleyerek büyüdüm. Bir gün bu büyük hayalim gerçekleşti. Stüdyoya girdiğimde heyecanlı ancak bir o kadar da gergindim. Bu birinci anonsumdan sonra 1.5 sene geçti.
Metin Kaygusuz: İlk anons 1997 yılının yağmurlu bir bahar akşamıydı. İki yıla yakın mühletle yaptığım programımın ismi “Lafebesi”ydi. Birinci anonsumda da “Meddah”ları kendime örnek aldım.
KAYNAK :Hürriyet
[ad_2]
