Kunuri Muharebesi’nin 72’nci yıl dönümünde Hürmet Ünlü, dedesi Kazım Ünlü’nün günlüğünü paylaştı. Beykent Üniversitesi’nden öğretim üyesi Dr. Kemal Olçar ise Türk Tugayı’nın savaşta elde ettiği kazanımları aktardı. 93 yaşındaki Kore Gazisi Hasan Yılmaz da savaş sırasında yaşadıklarını anlattı…
İLK YOLA ÇIKAN ASKERİ BİRLİKTE YER ALDI
Kore Gazisi Kazım Ünlü’nün torunu Hürmet Ünlü, dedesinin o periyotta tuttuğu günlükten kimi anıları paylaştı. Dedesinin 1950 yılında Kore’ye giden birinci askeri birlikte yer alan bir başgedikli olduğunu belirten Ünlü, “Dedem, 1 yılı aşkın mühlet sonrasında seyahatinin sonunda Türk askerinin düşmana yaşattığı zayiattan bahsediyor. Bununla ilgili de şunlara yer veriyor; 6 bin 588 zayiat var, 15 bin 814 yaralı ve 352 esir ele geçiriliyor. Tamamı da 22 bin 754. Bunların 38i de Kuzey Koreli” tabirlerini kullandı.
KORE GAZİSİ KAZIM ÜNLÜ’NÜN KALEMİNDEN…
Beykent Üniversitesi Basın, Yayın ve Medya Danışmanı Hürmet Ünlü, şunları söyledi:
“Dedem Kore’de kaldığı müddet boyunca 4 adet günlük tutmuş ve bu günlüklere de hissettiklerini, hislerini ve o devir yaşanılanları kaleme almış. 27 Kasım Türk birliklerinin en çok kayıp verdiği Kunuri Muharebesi’nin yıl dönümü. Kendisi aslında Kunuri Muharebesi’nin birkaç gün öncesinde Kunuri’nin haritalarının dağıtımı konusunda misyonlu. Bunların tasvirleriyle uğraşıyor. Yazdıklarından birkaç cümle okumak istiyorum: ‘Bir müddet yol aldıktan sonra muharebe kümesine Choyang-Myon’a yetişiyoruz. Şimdi ortalık ısınmamış, erler yaktıkları ateşlerin başında toplanmış ısınıyor. Burada birkaç saat bekledikten sonra emniyet yürüyüşü ile hareket ediyoruz. Tahminen de Kore toprağının en arızalı ve en büyük dağı Pung-Myon’a çıkıyoruz. Pek dar bir yol, bir tarafı uçurum ki vadideki beşerler küçük birer çocuk üzere görünüyor. Olağan motorlu araç ile lakin üç saatlik bir vakit sonra dağın zirvesine çıkıyoruz. Türkiye’de eşine rastlanmaz dorukları mahrat üzere ve zirveleri bir tarak üzere süslenmiş bu heybetli dağlar güya bulutlara değecek.”
Kunuri Muharebesi sayfaların boş olduğunu söyleyen Ünlü, “Muharebe esnasında kayboluyorlar. 30 Kasım’da yine yazmaya başladığında ise şöyle diyor, ‘Geceyi Amerikan askerlerinin gösterdiği üzeri açık bir römorkun içinde geçirdik.’ Güç badireler atlatılıyor lakin kaldığı 1 yılı aşkın mühlet sonrasında da seyahatinin sonunda Türk askerinin yaşattığı zayiattan bahsediyor. Bununla ilgili de şunlara yer veriyor, ‘Türk Tugayı’nın düşmana verdiği zayiat: 6 bin 588 zayiat var, 15 bin 814 yaralı ve 352 esir ele geçiriliyor. Tamamı da 22 bin 754. Bunların 38’i de Kuzey Koreli.’ Dedem, daha birçok mühimmat ve araçları da ayrıntılı belirtmiş durumda” sözlerini kullandı.
“TÜRK TUGAYI ÇOK KIYMETLİ BİR MUHAREBENİN ALTINA İMZA ATTI”
Beykent Üniversitesi’nden öğretim üyesi Dr. Kemal Olçar ise Türk Tugayı’nın savaşta elde ettiği kazanımları şu biçimde anlattı:
“Bu 3 yıl süren savaşta Türk Tugayı o bölgede çok kıymetli bir muharebenin altına imza attı. Bu Kunuri Savaşı. Bu savaşta Türk Tugayı’nın o bölgedeki kahramanlıkları ya da almış aldığı kararlarla Birleşmiş Milletler (BM) ve Amerikan Birlikleri’nin emniyeti ve güvenliği sağlandı. Bundan sonra savaşın seyri şöyle değişti, Kuzey Kore ve Güney Kore’nin BM gücü ile şu anki de facto durumunun alınmasında Kunuri Muharebesi’nin çok büyük bir tesiri vardır. Türk Tugayı bundan ötürü iki kez onur madalyasıyla ödüllendirilmiştir. O yüzden Türkiye Cumhuriyeti Devleti Yunanistan ile bu 3 yıllık savaşın ortasında 19 Şubat 1952’de NATO’ya üye olarak kabul edildi. Öte yandan bölgede bütün politik yapı öteki taraftan ekonomik yapı, güvenlik yapısı, orduların nizamı Batı endeksli ve NATO endeksli bir yapıya ulaştı.”
“KORE’YE GİTMEMİZ 52 GÜN SÜRDÜ”
93 yaşındaki Kore Gazisi Hasan Yılmaz da askerliğe Ardahan’da başladığını belirterek, şöyle konuştu:
“Sonra Erzurum’a geldim. Palandöken’in tabanında Toparlak köyü var. O köyün orada askeriye vardı, oradaydım. Orada da 3. ordu kumandanı vardı. ‘Kore’ye gidiliyor’ dediler. Kore’ye gitmeden evvel general teftiş etti. Sıra bana geldiğinde ‘yat’ dedi. Yattım, çabucak kalktım ve temel duruşa geçtim. Bana, ‘sen geç bu tarafa’ dedi. Başkaları için subaylara, ‘bunlar daha eğitim görmemiş, bunları eğitin’ dedi. Ondan sonra Kore’ye gittim. Kore’ye gitmemiz gece gündüz 52 gün sürdü. Busan diye bir yere vardık. Vapurdan orada indikten sonra cepheye gittik. 1’inci Kunuri Muharebesi’nde Güney Kore’nin başşehri Seul’a gittik. Kentte düşmanlarla karşılaştık. Birtakım yerlerde savaşa katıldık. 1 sene Kore’de kaldım. Aç kaldığımız günler oldu. Dağın zirvesinde ne yemek var ne de diğer bir şey. Bu halde uğraşa devam ediyoruz. Ama savaşırken aç olduğunu anlamıyorsun. Savaşta ziyan görmemizin nedeni, savaşa bölük bölük gitmemizden ötürü oldu. Zira etrafımızı düşman sardı. Kol kola, uzunluktan boya açılmış olsaydık düşman etrafımızı saramayacaktı. 4. bölüğümüzü sardılar onu kurtarmak isterken ziyan gördük. Kurtardık ancak sağ kalanlar mahvolmuştu. Kore’den 1951 yılında ayrıldım lakin savaş devam ediyordu. Türkiye’den bize her şey geldi. Devletimiz bizi yalnız bırakmadı.” (DHA)
