Dünya Kupası dönüşü ligin yine şekilleneceğini bilmeyen yoktu. En baştan başlıyormuş üzere oyuna tekrar konsantre olmuş bir Trabzonspor’un önder Fenerbahçe’yi devireceğini de… Kağıt üzerinden okunduğunda Fenerbahçe’nin kalabalık orta saha kurgusu birinci bakışta net olarak Trabzon’a üstünlük kuracakmış üzere gözüküyordu. Hamsik’in kulübede olduğu, Siopis ve Bakasetas’lı kurgu tasa verici üzere gözükse de maç başladığında olumlu sinyaller yakmaya başladı.
SAVUNMA GERİSİNE KOŞU
Top daima olarak Fenerbahçe’nin çok önde oynayan savunma sınırının ardına atıldı. Bu, Avcı’nın maçtan evvel bahsettiği rakibin zayıf tarafıydı. Gomez ve Trezeguet orta alanda 2 pası gördüğü anda geriye koşu atmaya başlıyordu. Siopis’in bastıkça güya bir Siopis daha ortaya çıkardığı birinci yarı performansına karşın Fenerbahçe geçişten bulduğu 2 net fırsatla öne geçebilirdi. Tıpkı formda neredeyse orta sahanın ortasına kadar çıkan savunma tertibiyle tuzağa düşüp golü de yiyebilirdi. Birinci yarı baş başa sert bitti.
UĞURCAN KURTARIŞ YAPMADI
İlk kırılma Visca’nın karşı karşıya atamadığı durum. Çok netti. İkincisi ise Crespo’nun kırmızısı. Maçın güler yüzünü Trabzon’a çevirdi. Fenerbahçe eksik yeni nizamı kuramadan 3 dakika içinde savunma ardı tuzağına birinci kere düştü ve Gomez saf golcü vuruşuyla cezayı kesti. Baka gol pasını atarken bakmadı bile. Yalnızca savunma gerisine atması gerekiyordu onu yaptı. Hem gol hem kırmızı Fenerbahçe’yi inanılmaz düşürdü. Trabzonspor topun hakimiyetini de alarak tempoyu istediği üzere ayarladı. Tarihi farka gidecek konumları harcadı.
Fenerbahçe tahminen de dönemin en silik oyununu oynadı, Uğurcan 100 dakika kurtarış yapmadı. Abdullah Hoca’nın yerinde rakip tahlili ve oyuncu kümesinin iştahı birleşince Trabzon’u yarışın içine atan değerli bir galibiyet elde edildi. Lig son şampiyonun da er meydanına girişiyle yine başlıyor…
Ümit Genç
