Eski ulusal futbolcu ve Hatayspor yardımcı antrenörü Gökhan Zan, Cumhurbaşkanlığı İrtibat Başkanlığı’na sitem ettiği açıklamasından sonra, kendisine yapılan taarruzlara cevap verdi.
Geçtiğimiz gün bir televizyon kanalına katılan Gökhan Zan, defnedilecek cenazeleri için Cumhurbaşkanlığı Bağlantı Başkanlığı’ndan bekledikleri yardımın gelmediğini söyledi. Cumhurbaşkanlığı’ndan yardım geleceğinin söylenmesi sonrası mezarlıkta, zifiri karanlıkta saatlerce beklediklerini anlatan Gökhan Zan, 1 hafta boyunca kendisine palavra söylendiğini ve hiçbir yardım gelmediğini belirtti.
Gökhan Zan, bu açıklamalarının akabinde toplumsal medyada hükümet destekçisi hesaplar tarafından linç edildi. Daha evvel öteki bir kanalda katıldığı canlı yayında Cumhurbaşkanlığı İrtibat Başkanlığı’na teşekkür ettiği görüntüyü paylaşan hesaplar, Zan’ı palavra söylemekle suçladı.
“İŞİN ASLI ŞU ŞEKİLDE…”
Yaşananların akabinde tezlere cevap veren Gökhan Zan, şu tabirleri kullandı:
“Bugün Halk TV’de katıldığım programa gösterdiğiniz ilgiden ötürü teşekkür ediyorum. Yeterli ki varsınız. Pahalı arkadaşlar benim için değerli olan, zelzele bölgesinde halkımızın sesini duyurabilmekti. Fakat muhakkak kümeler, daha evvel katıldığım bir programdaki kelamlarını çarpıtarak, cımbızla çekerek zıt algı yaratmak istiyorlar. İşin aslı şu biçimdedir.”
“İNANMAK ZORUNDAYDIM”
“İletişim Başkanlığı yardımcılarından Çağatay Beyefendi beni aradı. Davetimize karşılık verdi. O vakit kendisine telefonda teşekkür etmiştim. Daha sonra Habertürk’te katıldığım programda Çağatay Bey’in kelamlarına inandığım için, çabucak ilgili makama sayın valilerimize talimat verdiğini her şeyin süratli biçimde yapılacağını söz etti. Ben de kendisine inandım. İnanmak zorundaydım, devletin kurumundaki bir insanın halkın yanında olduğunu görmek umut veriyor.”
“HİÇBİR SIKINTIYLA İLGİLENMEDİ”
“Komşularımız, akrabalarımız, ailemiz enkaz altında beklerken bir umutla sarılıyordunuz. Zira uyum eksikliğinden ötürü bir muhattap bulamıyordunuz ve bir muhattap bulunca umutlanıyorsunuz. Meselelerle ilgileneceğini söyleyince memnun oldu. Lakin hiçbir sıkıntıyla ilgilenmedi.”
“KİMSE GELMEDİ”
“Ben de sabrettim. Bekledim, 1 gün, 2 gün, 1 hafta geçti. Sonra cenazelerim. 8 kişi, defnedeceğim defnedemiyorum. Kepçeye gereksinimim var yarım saat içinde geleceğini söyledi. Akşam 6’dan gece 12’ye kadar 6 saat soğukta mezarlıkta bekledik, zifiri karanlık. Otomobilin ışıklarıyla orayı aydınlatmaya çalışıyorduk, bir umutla bekledik kimse gelmedi.”
“İNSANDA VİCDAN OLUR”
“Cenazelerimizi aldık tekrar enkaz yerine getirdik, orada sabaha kadar bekledik. Sonraki gün kendi imkanlarımızla defnettik. İnsanın gururuyla, onuruyla, umutlarıyla oynanınca insanın zoruna gidiyor arkadaşlar. Şunu bilmenizi istiyorum. Sarsıntı bölgesindeki yaraları sarmak istiyoruz. Bizim tek gayemiz bu. Hiç kimse şunu düşünmesin, kimseyle polemiğe girmeyeceğim. Bizim lisanımız tahlil odaklı. Kimseyle hengame etmeyiz. Biraz beşerde vicdan olur. Farklı algıyla eski konuştuklarımı, yeni söylediklerimi, işte o vakit bu türlü konuştu, artık bu türlü konuşuyor. Natürel ki hakkımı helal etmiyorum. Bağlantı Lideri yardımcısına ve yanındaki arkadaşa.”
“ENGELLİ KARDEŞİME, ANNEME KÜFÜR EDEN O İNSAN…”
“Ve beni tehdit eden arkadaşa söylüyorum. İleti atan. Anneme, zihinsel engelli kardeşime, aileme küfür eden o beşere sesleniyorum. Benim annemin, babamın isminden, TC kimlik numaramı bularak Çağatay Bey’le WhatsApp yazışmalarımı bulacağını söyledi. Tamam, hoş. Madem ki o denli, o troll kardeşimize söylüyorum. İletileri değil, sesli aramaları yayınla. Sesli aramaları yayınla. Bildirileri da yayınla doğal ki, fakat sesli aramaları da yayınla.”
“NASIL İNSANLARSINIZ”
“Biz burada kıyamet yaşamış insanlarız, neyin muhasebesini yapıyorsunuz? Milyonlarca insan mağdur. Biz kıyameti yaşadık. Biz cehennemi yaşadık. Yüzyılın afetini yaşadık. Büyük bir travma yaşadık. Ailelerimizi, kentlerimizi, ruhumuzu kaybettik. Kültürümüzü, anılarımızı kaybettik. Kimisi yetim kaldı. Kimisinin bacakları, kolları yok. Bari bugün biraz insanlık ya. Nasıl insanlarsınız. Beşerde biraz vicdan olur, merhamet olur şu günlerde. Farklı algı yaratarak bir şey elde edemezsiniz.”
“HER VAKİT EMRİNİZDEYİM”
“Habertürk’teki sözlerimi yeterli dinleyin. Neden söylediğimi düzgün algılayın. Biraz düşünün. Ben tekrar ediyorum. Milletimize, halkımıza, bu dayanışmayı, bu kenetlenmeyi sağladıkları için Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olduğum için memnun ve gururluyum. O coğrafyanın çocuğu olduğum için gururluyum. Halkım için yapmam gereken ne varsa her vakit emrinizdeyim.”
“HERKES ÇABALADI”
“Dünyanın dört bir yanından bizlerle kalbi atan, acısını bizlerle paylaşan, yardım etmeye çalışan lakin edemeyen, yardım eden, kim varsa Allah hepinizden razı olsun. Askerimizden, jandarmamızdan, polisimizden Allah razı olsun. Herkes çabaladı. Hepimiz gördük.”
“SIRTIMIZI KİME DAYAYACAĞIZ?”
“Olayları öteki noktalara çekmek hiçbirimize yaramaz. Zelzele bölgesindeki olayları, gündemi değiştirmez. Bunlar gerçekler. Bakın bu beşerler, daha düne kadar onuruyla, gururuyla yaşayan, meskeninde sıcak yemeği pişen, küçücük bir yerde çalışan beşerler. Çadırda bile yaşanamaz durumdayken orada sabrediyorlar. Zira devletimize inanıyoruz. Biz sırtımızı kime dayayacağız?”
“BİR NEBZE UMUT OLALIM”
“Bu insanların en düzgün formda ödüllendirilmesi lazım. Çadırda yaşamaya razıyız, bekleriz. Lakin bu kadar her şeylerini kaybetmiş insanlara bir nebze bile olsa umut olalım. Oraya gelmeden, oradaki durumu yaşamadan lütfen yorum yapmayalım. Ben kamuoyunu meşgul ettiğim için kusura bakmayın.
GÖKHAN ZAN NE DEMİŞTİ?
“Cumhurbaşkanlığı Bağlantı Başkanlığı diye bir şey var. Beni aradılar. Ali Beyefendi ve Çağatay Beyefendi diye birisi. Soyisimlerini hatırlamıyorum. ‘Gökhan Beyefendi yaptıklarınızı görüyoruz, çaba ediyorsunuz, biz sizin emrinizdeyiz. Neye gereksiniminiz varsa’. Biriyle koordine olmak zorundasınız zira. Kimle koordine olacaksınız? Yetkiliyle olmak zorundasınız. Yarım saatte gelecek olan kepçe, akşam 6’dan 12’ye kadar zifiri karanlıkta bekledik o soğukta. Defnedemiyoruz. Aldık enkaza geri götürdük. Enkazda bıraktık orada bekledik sabaha kadar, tekrar getirdik kendi imkanlarımızla yaptık. Bu türlü bir insan, bu kadar ağır bir travma üzerine size palavra konuşuyor. Ben hakkımı helal etmiyorum. Bu çok ağır bir şey. Bir gün değil, iki gün değil, bir hafta boyunca palavra konuştular.”
KAYNAK : Sözcü
