Her insanın vakit zaman hissedebileceği bir his sevilmeme isteği… Hayatta karşılaşılan olumsuz durumlar sonrasında sizden nefret edildiğini düşünebilir ve dışlanmış hissedebilirsiniz. Psikologlara ve araştırmalara nazaran, bu olumsuz hisler şayet daima ve çok ağırsa, bu çocuklukta yaşanan kimi aksiliklerin sonucu olabilir. Bir arkadaşınız davetinizi reddettiğinde, öteki bir işi vardır kesin diyerek önemsemeyenlerden misiniz? Yoksa, ‘Acaba yaptığım bir şeye mi hudut oldu?’, ‘Benden nefret mi ediyor?’, ‘Beni artık sevmiyor mu?’ diye düşünenlerden misiniz? Şayet yanıtınız ikinci şıksa, ya da tanıdığınız bu türlü biri varsa, hakikat yerdesiniz. Bu içerik tam size göre!
Kaynak: https://www.vice.com/en/article/3ad9m…
Birinin -hatta herkesin- size kızgın olduğu hissine kapıldığınız oluyor mu vakit zaman? Bu his ortaya çıktığında ne yazık ki devamı da geliyor… Sırada kimsenin sizi sevmediği hissi var. Hatta bu başınızda daima tekrarlayan bir cümleye dönüşebilir: “Neden herkes benden nefret ediyor?”
Elbette herkes için çok sevilen ve vazgeçilmez bir insan olmayabilirsiniz. Fakat inanın herkesin sizden nefret ediyor olma mümkünlüğü da epey düşük.
Bu üslup hislere kapılmanızın bir sebebi var ve tahminen bu size bir şey öğretecek. Hatta arkadaşlık ve aile bağlarınıza dair birtakım ipuçları verecek.
Klinik psikolog Kirren Schnack’e nazaran, kişiyi herkesin kendisinden nefret ettiğini düşünmeye iten birtakım faktörler var.
Kim bilir tahminen bir arkadaşınız iletilerinize geç karşılık veriyor ya da hiç karşılık vermiyor. Tahminen arkadaşlarınız, düzenlediğiniz bir daveti reddetti ya da buluşmaya sizi çağırmadılar.
Bu durumda kimi beşerler, arkadaşlarının meşgul olduğunu ya da kendisini çağırmamalarının kesin mantıklı bir sebebi olduğunu düşünürken, kimileri da o arkadaşın ya da arkadaş kümesinin kendisine kızgın olduğunu, hatta nefret ettiklerini düşünür.
Bazı beşerler netlik sever. Belirsizliğe tahammülü olmayan ve net bir bilgiye sahip olmayı seven insanlarda bu biçim hisler ortaya çıkabilir. Bu sayede en azından kendilerince net bir bilgiye ulaşmış olurlar: “Kimse beni sevmiyor!”
Bu aslında hepimizin yaşayabileceği bir fikir usulü.
Klinik psikolog ve tasa koçu Diante Fuchs, bu duyguyu herkesin yaşayabileceğini, bunun insanların büyürken yaşadıkları tecrübelere bağlı olduğunu söylüyor.
Pek çok insan çocukluğunda şu ya da bu formda bir reddedilme duygusu yaşar. Bilhassa hudutlu ebeveynlerle büyüyenler, daima taşınmak zorunda olduğu için bir yere ilişkin hissedemeyenler yahut düşmanca ortamlarda büyüyen insanlarda bu kabul edilmeme korkusu bakidir.
Hepimiz kabul edilmeyi ve ilişkin olmayı isteriz. Hayatta herkes bazen reddedilmiş hissedeceği durumlar yaşayabilir.
Çocukken reddedilmiş hisseden bireyler, yetişkin olarak reddedilmiş hissetmelerine neden olabilecek şeylere karşı çok hassas olurlar.
Bazı beşerler büyürken çok fazla reddedilme ya da istenmeme tecrübesi yaşayabilir. Bu olumsuz tecrübeler de kendilerini gereğince düzgün olmadıklarına, bu yüzden sevilmeyeceklerine ya da kendilerinde doğuştan yanlış bir şeyler olduğuna inanmalarına sebep olur.
Psikologlara nazaran, geçmişinde çok reddedilme yaşayan biri, yetişkin hayatında birisinin ona kızdığını hissettiği anda, ‘zaten hiç sevilmedim’ diye düşünmeye başlayacaktır.
Bu his, insanların öbürleri tarafından reddedildiğini, yargılandığını yahut dışlandığını hissettiklerinde ortaya çıkabilen toplumsal korkunun bir işareti de olabilir.
Bu olumsuz hisler tıpkı vakitte inançsız bağlanmaya da yol açabilir.
Neden yalnızca geçmişte yaşananlar değil andaki tetikleyici sebepler de olabilir. Sizi sevilmeme hissine sürükleyen her ne ise, bu sizi çok düşünmeye, toplumsal ortamlara girmeden evvel uygunca tahlil etmeye, olan her şeyi yanlış yorumlamaya ve işin ucunda da asosyalliğe götürebilir.
Bu bireylerde daima bir kaygı hali olur. Sevilmeme ve istenmeme korkusu.
Çoğu vakit bu his yanlış olsa da, bazen doğruluk hissesi da olabilir.
Bunu anlamak için kişinin toplumsal etrafına bakmak gerekir.
Bir kişinin yaşadığı hisler her ne kadar ona ilişkin olsa da, etrafı tarafından ağırlaştırılabilir ya da tam aykırısı hafifletilebilir.
Bir kişi şayet birden fazla bağda daima olarak bu olumsuz hislere kapılıyorsa, o vakit muhtemelen bu hislerin etrafındakilerle pek ilgisi olmayabilir.
Ancak, olumsuz hisleri hisseden kişinin etrafındaki beşerler uzun müddettir aynıysa ve incitici formda konuşup davranan insanlarsa, o vakit tahminen de bu hissin kaynağı o olumsuz bağlantı ya da arkadaşlık olabilir.
Bunu da en güzel siz çözümleyebilirsiniz. Sizin bu türlü hissetmenize sebep olan tek bir kişi ise, o bireyden uzaklaşmanız daha uygun hissetmenizi sağlayabilir.
Belki de toksik bir alaka içerisinde olduğunuz için bu türlü hissediyorsunuz. Berbat hissetmek de yeterli hissetmek kadar olağan, yaşadığımız tüm hisler kadar olağan. Lakin yok yere kendimizi kıymetsiz hissetmemize sebep olan olaylardan uzaklaşmazsak, bu uzun vadede daha büyük ruhsal problemlere, büsbütün izole yalnız bir hayat sürmeye yol açabilir.
KAYNAK : Onedio
