Bu yazıyı sonuna kadar oku lütfen. Zira sana farklı bir perspektif kazandıracağına epey eminim.
Ulus olarak acımız büyük. Artık tek kısa, orta ve uzun vadenin çıkışı DAYANIŞMA ve kolektif birlik halini yaratma. Bu birliğe HİZMET edecek herkesi bir ortada tutma. Topraklarımız, yeryüzümüz, insanlarımız büyük bir afet yaşıyor. 10 vilayet etkilenirken en çok yara alan vilayetlerde derin travmalar ve travmasal yaslar var. Ülkenin tümü günlerdir seferber oldu. Devlet, millet, kamu ve sivil toplum örgütleri herkes kendi imkanları dahilinde en düzgününü yapmaya çalışıyor. Yemekler, kıyafetler, çadırlar, battaniyeler… Takımlar canla başla, güç şartlarda çalışıyor. Onlar büyük kahramanlar hakikaten. Şahit olunan durum herkes için bir kolektif yas, kolektif hüzün. Tabi tüm bunlar olurken güzel ve berbatın bir ortada olduğu bu dünyada kaotik durumlar, yanlışlar, yağmalamalar, öfke, hudut her şey bir ortada yaşanıyor. Tıpkı hayatın içindeki en küçük farklı bir sorun yaşanırken olduğu üzere…
Acil yardımlar, müdahaleler bittiğinde, sayılarını tarihin sayfalarında daima üzülerek anacağımız kayıplar ortaya çıkacak. Sonrasında fiziken yaralı olanlar, tedaviler, hastalıklar, ruhsal manada travmalarına pansuman arayacak olanlar, çocuklar, gençlerimiz, onların geleceği, ülkeye katkıları… Bu cümle sen de ben de biliyorsunuz ki uzar masraf..
Şehirleri, binaları tekrar yapılandırırken bir ulusu, bir ülkeyi de yine yapılandırmamız gerekecek ve her şeyden kıymetlisi YENİ TÜRKİYE’nin YENİ İNSANINI…
Daha evvel sana yeni dişil, yeni eril, yeni birlik hali dediğim, kadınıyla, erkeğiyle, BİR olmayı, EŞİT imkanlar ve insanlık haklarıyla ömrü tekrar inşa etmeyi öğreneceğiz… Bunun nasıl yapılması gerektiğiyle ilgili görüşlerimi daha sonraki yazılarımda ayrıyeten ayrıntılıca anlatacağım.
Tarihin sayfalarına baktığınızda da, 19.yy’ın son savaşlarına ve ulusumuzun yaşadığı Kurtuluş Savaşı’na da baktığınızda da en büyük çıkış yolu birlik ve dayanışma hali olmuştur. Bu YENİ İNSANIN şefkatle yapması ise katiyen temeldir, diye eklemek istiyorum.
Gelelim acil muhtaçlıklar sonrası birbirimize SAHİP ÇIKMAK için ortaya çıkacak gereksinimlerimize…
Dediğimiz üzere bu uzun vadede ilgili, bilgili herkesin ARTIK ve BURADA hizmet edeceği bir sürecin başlangıcı ve bu süreçte adaletin iki yüzünü de ortaya koymamız gerekiyor. Hem yıkıcı olup işe yaramayanları atacağız hem de yapan olup niyet, güç ve efor ortaya koyacağız. Bu şu demek;
HERKES VAKTİ GELDİĞİNDE DÜRÜSTÇE, KORKUSUZCA TAŞIN ALTINA ELİNİ KOYACAK DEMEK! Ve bunu yaparken de REKABET, KİN, NEFRET, ÖFKE, KISKANÇLIK hisleri üzere erilleşmiş dünyanın bize dayattıklarıyla değil, DAYANIŞMA ve iş birlikteliği ile yapmak demek.
Çünkü vakit BEN değil, BİZ olma vakti…
İlk maddi manevi yardımlarınızı eminim çoğunuz yaptınız. Ancak herkesin gücünü maddi ve manevi BİZ olmak için önümüzdeki vakitlerde da gerçek kullanması gerekecek. Herkes kendini birebir anda tüketirse sonra muhtaçlık olduğunda hakikat, aklı selim bilgi kalmayacak.
Bunu lütfen dikkate alın. Her meslek kümesi için dalga dalga yayılan farklı gereksinimler olacak. Bu toplumun her bireyinin bu yaraların uzun vadeli tesirlerini dindirmek için TOPLUMSAL ŞEFKAT ellerine gereksinimi olacak. Tıpkı tekrar tarihin sayfalarındaki Fatima’nın elleri üzere..
Şimdiden sonra yazacaklarım herkesin kendi zihin dünyası, hayat maksadı, varoluş sebebi için bence yeterlice düşünmesi gerekenler. Eminim kendinize yakın olanı hissedecek ve bulacaksınız. Benim vazifem bu kademede size bunları hatırlatmak.
Depremde bir sürü annesiz, babasız yetim kalan çocuk olacak. Kimilerinin akrabaları onları sahiplenecek. Aileler büyüyecek, geçim ezaları olacak. Onları bulup yardım edebilirsiniz.
Bazı çocukların kimsesi kalmayacak. Şayet maddi ve manevi durumunuz müsait ise hami ailelik imkanları artacak. Ortada maddi imkanları kalmayan çocuklara okul, imkan sağlamakla ilgili muhtaçlıklar olacak. Manevi olarak onları geleceğe taşımak için desteklenmeleri gerekecek.
Gençlere gelelim.
Onları ISTIRAPTAN çıkarmak ve topluma kazandırmak gerekecek. Burada evet psikologlar, psikiyatristler, davranış bilimleri uzmanları gereecek. Fakat bunun dışında da içinde IŞIK ve ŞEFKAT olan herkes katkı sağlayabilecek. Bir sarılma o kadar çok şeye bedel olacak…
Okul, meslek danışmanları onların yolları için dayanak verirken, maddi imkanları olanlar destekleyecek.
Abilik, ablalık edilecek. Bunu herkes yapabilir.
Yetişkinler için…
Ailelere varlıklı aileler dayanak verirken, büyük işletmeler iş imkanları sağlamakla ilgili fırsatlar sunacak. Onların ruhsal seyahatleri ve yine topluma kazandırılmaları için yeniden ilgili, bilgili arkadaşlar çalışacak.
Yaşlılar için…
Onların konuşmaya muhtaçlığı var. Dertleşmeye muhtaçlığı var. Gidip ziyaret edeceğiz.
Yeni İNSAN bunlara güç verdiğinde sonra KENDİ GÜCÜNÜ de sakinleştirmeyi, arındırmayı bilecek. Bunun tekniklerini hayatına almayı yargılamadan olağan bulacak.
Bütün bu saydıklarım başta ÖZŞEFKAT ve sonra ŞEFKAT vermekle olur.
Çünkü ülke olarak RUHSAL GÜÇLENMEYE MUHTAÇLIĞIMIZ VAR! Olayı yaşayanların ve onları sarmalayacak olanların. Lütfen bunu unutmayalım. Bu güçlenmenin yolu da dediğim üzere başta kendine sonra herekese şefkat verebilmekten geçiyor.
Şimdilik bunlar birinci düşünebildiklerimiz. Daha bunun dalga dalga eklenen sosyolojik gelişimini görüp dayanışma halinde çalışacağız.
Hayatını kaybeden herkes IŞIK içinde yatsın. Allah rahmet eylesin…
Şefkatle kucaklıyorum.
LinktreeInstagram