[ad_1]
Kayığı hareket ettirmek için uğraşıyorsam sabırla bekliyorum.
Kayığı hareket ettirmek için uğraşmıyorsam inatla bekliyorum.
Denizin ortasında kayığımda bekliyorum.
Küreklerimi ellerime aldım, çekiyorum yavaş yavaş. Yüküm ağır. Bırakmaya kıyamıyorum, çok emek verdim.
Çok yorgunum. Bu yüklerle ilerlemek imkansız.
Sabırla devam ediyorum kürek çekmeye.
Belki de inatla!
Denizin ortasında kayığımda bekliyorum. Ellerimde küreklerim var, yüklerim ise denizin dibinde. Hikayelerini, duygularını, kokularını kalbime kazıdım.
Sonunda etrafa bakıyorum. Ama ne yöne gitmeliyim bilemiyorum. Sonsuz bir boşluk gibi. Her yer aynı ama karmaşık.
Karar vermeliyim ama yapamıyorum. Hala içim acıyor. Hazır değilim hareket etmeye. Öncelikle biraz daha burada kalmalıyım. Yüklerimle vedalaşmalıyım yoldan geri dönmemem için.
…
Sonunda hazırım.
Etrafıma bakıyorum.
İşte yol orada!
Ne kadar da kolaymış meğer yolu bulmak; Hazır olunca.
Adım atınca.
Direnmeyince gitmesi gerekene.
KAYNAK : Doktor Sitesi
Durgun deniz yazısı ilk önce BASIN BÜLTENİ PR üzerinde ortaya çıktı.
[ad_2]
