30 yıldır sahaflık yapan Alkaç’ın dükkanı birinci zelzelede yerle bir oldu. 90 bina yakın yapıtın olduğu dükkanda 1800’lü, 1900’lü yıllardan kalma birtakım kitapların birinci basımları bulunuyordu. Tüm birikimini kaybettiğini söyleyen Alkaç, “Victor Hugo’nun, Fransız muharrir Honore de Balzac’ın kitaplarının birinci baskıları bizdeydi, Bağdatlı İbrahim Paşa’nın 2 ciltten oluşan ve Türkiye’de yalnızca iki bireyde olan kitabı vardı. Ancak şu anda hiçbiri yok, kurtaramadık, ne yapacağımı bilmiyorum” dedi.
Deprem anında yaşadıklarını anlatan Alkaç, “3 çocuğumuz var hepsi İstanbul’da çalışıyor. Konutta iki bireyiz. Eşimin sesine uyandım. Çok makus sallanıyorduk, yan taraftan çığlıklar geliyordu. Çabucak yanımızdaki bloklar çöktü. Elektrikler kesildi, eşim heyecan yaptı, beklememiz gerektiğini söyledim. Sarsıntı geçti dışarı çıktık. Dükkanıma yakın oturuyorum, geldim baktım altında dükkanımın olduğu 5 katlı bina çökmüştüm. Burası büyük bir iş hanıydı, sabah kendi imkanlarımızla insanları çıkarmaya çalıştık sonra devlet yetkilileri geldi onlar çıkarmaya başladı. Ailemden 28 kişiyi kaybettim” diye konuştu.
1800’LÜ YILLARDAN KALMA KİTAPLAR VARDI
Yayınevi olarak da çalıştıklarını söyleyen Aşir Alkaç, “30 yıldır sahaflık yapıyoruz, 4 yıldır yayın konutu olarak da çalışıyorduk. Bu vakit diliminde 140’a yakın kitap yayınladık. Telif olmayan kitap yoktu. Yurt içi ve yurt dışından pek çok muharrir vardı. Hatta birincilere imza attık, görme engelli bir kızımızın kitabını çıkardık. İlkokul ikinci sınıf bir kızımızın kitabını çıkardık. 1800’lü yıllardan kalma kitaplarımız vardı. 1900’lü yıllardan kimi kitapların birinci basımları bizdeydi, hepsi enkazın altında kaldı. Örneğin Victor Hugo’nun, Fransız muharrir Honore de Balzac’ın 1947’de İsviçre’de birinci basılan kitabı bizdeydi, Bağdatlı İbrahim Paşa’nın kitabı vardı. 2 ciltten oluşan kitap Türkiye’de yalnızca iki şahısta vardı. Bu kadar kitabı bir daha toparlayamam birtakım dostlarımız kitap yardımında bulunalım dediler ancak ne kadar olur, olmaz bilemiyorum” sözlerini kullandı.
“30 YILLIK EMEĞİM GİTTİ”
Çok farklı lisanlarda kitapların olduğunu aktaran Alkaç, İskenderun’da sahaf kültürü oluşturmak için çok uğraşmıştım. 30 yıllık emeğim gitti, İtalyanca, İspanyolca, Korece hatta İbranice üzere çok farklı lisanlarda kitaplar vardı. Fakat şu anda hiçbiri yok, kurtaramadık, yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Açacak bir iş yerimiz kalmadı. Dükkânın gerisinde küçük bir bahçemiz vardı. Beşerler gelip çayını, kahvesini içip kitabını okuyabiliyordu. Nizamlı söyleşiler yapardık. Farklı kentlerden dostlarımız çağırıyor lakin kökümüz burada hiçbir yere gitmeyeceğiz. Devletten isteğim ne yapacağımızı bilelim, enkazlar kaldırılsın. Kendime yol haritası çizmek istiyorum” dedi.
DHA
KAYNAK : Sözcü
