3.6 C
New York kenti
Cumartesi, Kasım 23, 2024

Buy now

spot_img

Türkiye’nin yıllardır kanayan yarası: O davalar ya beraatla ya da düşme kararıyla sonuçlandı

Tarikat vakfında 6 yaşındaki çocuğun imam nikâhıyla evlendirilerek cinsel istismara maruz kaldığı olaya reaksiyonlar dinmezken, gözler misal durumda isimli yargılamalara husus olan çocuk gelin davalarına çevrildi.

SÖZCÜ son 10 yılda bilhassa Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde yaygın olan küçük yaşta evliliklerin yargılama konusu olduğu davaların sonuçlarını mercek altına aldı. Bu davaların tamamı, çocuğun hastanede doğum yapması ve tabiplerin çocuğun yaşının küçük olduğunu fark ederek kolluk kuvvetlerine ihbarda bulunmasıyla ortaya çıktı.

2012 yılından bu yana isimli mercilere yansıyan onlarca ‘çocuk gelin’ davasında çocuk mağdur olarak yer alırken, çocuğun anne ve babası ile evlendiği kişi ve onun anne ve babası evraklarda sanık sıfatıyla yargılandı.

ÇOĞUNLUĞU DÜŞME YA DA BERAAT 

Ağır Ceza mahkemelerinde “Resmi evlilik olmaksızın dinî merasimle evlilik, vücut ve ruh sıhhati bakımından kendini savunamayacak çocuğun nitelikli cinsel istismarı, bu istismara yardım etmek” kabahatlerinden yargılanan aileler ve küçük çocukla evlenen bu bireyler hakkında ya ‘Hata yapılmıştır, esasen şikayet yok’ denilerek düşme kararı verildiği, ya da hatanın kuralları tam oluşmadığından beraat kararı verildiği ortaya çıktı.

Verilen kimi mahkûmiyet kararlarını ise Yargıtay, “Evlilik birlikteliği bozulmasın” gerekçesiyle cezaları fazla bularak bozdu.

Yargılamaya mevzu edilen çocuk gelinlerle ilgili verilen mahkeme kararlarından kimilerinin öyküsü şöyle:

13’ÜNCE DOĞUM YAPTI FAKAT AİLEYE VE KOCAYA DÜŞME KARARI

Diyarbakır’ın Çınar ilçesine bağlı Karacadağ eteklerindeki Çakırkaya köyünde kendisinden 9 yaş büyük amcasının oğlu H.K ile 12 yaşında evlendirilen A.K, iki bebek dünyaya getirdi. Üçüncü bebeğine hamile iken ırgatlık yapmak için Hatay’a giden A.K, çalıştığı pamuk tarlasında doğum sancıları tutunca acile kaldırıldı. Burada doğum yaptı, fakat kimliğinde 15 yaşından küçük olduğu tespit edilince hekimler durumu polise bildirdi. Küçük yaştaki kızın anne babası ile evlendirildiği H.K.’nin anne ve babası hakkında “Evlenme olmaksızın dinî merasimle evlilik, çocuğun nitelikli cinsel istismarı” kabahatinden 30’ar yıl mahpus istemiyle Diyarbakır Ağır Ceza Mahkemesi’nde dava açıldı.

Amcasının oğlu H.K ile 12 yaşında evlendirilen A.K.

“KIRSALDA YAŞADIĞIMIZ İÇİN NÜFUSA GEÇ YAZDIRDIM”

A.K.’nin babası sözünde, “Kırsalda yaşadığımız için ben kızımı nüfusa geç yazdırdım. O nedenle kimliğe nazaran küçük, fakat aslında 15’ten büyüktür” dedi. Küçük kızla evlenen H.K, “Onun da isteğiyle evlilik öncesi cinsel bağlantıya girdik. Gebe kalınca ailelerimiz bizi evlendirdi. Alakaya girdiğimde 15’ten büyük biliyordum” dedi. Çocuk gelin A.K ise, “Bu evlilikten üç çocuğum var, kimseden şikâyetçi değilim” dedi.

Çocuğun anne ve babası da “Onlar istedi, biz evlendirdik, artık bize ceza verirseniz bütün aile tertibimiz bozulacak” sözlerini kullandı. ATK’ya sevk edilen küçük kızın ruh sıhhatinin bozulmadığına dair rapor mahkemeye ulaşınca aileler ve evlendiği kişi hakkında mahkemece düşme kararı verdi.

“BU BİR YANILGIDIR CEZA VERİLEMEZ”

Mahkeme, hukukça mazur görülebilecek yanılgı içine düşen sanıkların, hatanın yasal ögelerinde yanılgıya düştüklerine vurgu yaptı. Kararda, TCK’nın 30. unsuruna nazaran, yanılgı halinde kişinin kastının ortadan kalkacağı ve bu durumda sanıkların kusura düşmeleri sebebiyle kabahat kastının varlığından bahsedilemeyeceği istikametindeki düzenlemeye atıfta bulunan mahkeme, bu vaki kusurun kusurluluğunu kaldıran bir sebep olması nedeniyle uygar evlenme olmaksızın dinî merasimle küçük yaştaki bu evliliğe onay veren gelin ve damadın ailesi ile damadın kendisine cinsel istismar hatasından CMK’nın 223/3-d hususu uyarınca ceza verilemeyeceğini belirtti.

Sanıkların kaçınılmaz bir yanılgıya düştükleri ve bu yanlışlarından yararlanmaları gerektiği dikkate alındığında açılan kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerektiği tabir edildi. Karar savcının da talebine uygun olunca dava sanıklar aleyhine temyiz başvurusu olmadığı için 7 gün içinde katılaştı.

KAÇIRILDI, TECAVÜZ EDİLDİ, RUH SIHHATİ BOZULDU ANCAK DÜŞME KARARI VERİLDİ

Diyarbakır’ın Ergani ilçesinde ekmek almak için meskenden çıkan ve kendisiyle evlenmek isteyen M.Ç ile yakınları tarafından bir araca bindirilerek kaçırılan 14 yaşındaki S.Ç., 5.5 ay hapsedildiği konutta M.Ç.’nin cinsel istismarına maruz kaldı.

Bu bağdan bir bebek dünyaya getirdi. Sonra ailelerin isteğiyle evvel kına gecesi yapıldı, akabinde imam nikâhıyla evlendirildi. O da tıpkı öteki çocuk gelinler üzere gebe kalıp hastaneye gidince olay ortaya çıktı.

S.Ç, polise isteğiyle evlendiğini, kimseden şikayetçi olmadığını söyledi, fakat gördüğü şiddet nedeniyle burnu kırılınca babasının konutuna geri gönderildi, bu da yetmezmiş üzere babası da bıçaklanınca yaşadığı travma sonucu polise başvurdu.

“BURNUMU KIRIP BABAMIN KONUTUNA GERİ GÖNDERDİLER”

S.Ç yaşadığı dehşeti şu sözlerle anlattı:

“Benimle evlenmek isteyen M.Ç ile annesi L.Ç konutumuza gelerek beni ailemden istediler. Okula gittiğim için kabul etmedim. Fırına ekmek almaya giderken beyaz bir araç durdu. Benimle evlenmek isteyen M.Ç ile 4 akrabası inerek beni zorla araca bindirdiler. İkisinin elinde silah vardı. Ağzım ve gözlerim bağlı bir konuta kapatıldım.

Evde M.Ç’nin annesi ile kız kardeşi vardı. Meskenin dış kapısı ve pencereleri kapalıydı. Bir hafta sonra M.Ç istemediğim halde benimle önden bağlantıya girdi. Benimle her istediğinde alakaya giriyordu, bu nedenle kızlık zarımda yırtık oldu. 5,5 ay bu formda cinsel bağa zorlandım ve gebe kaldım.

Bu müddet zarfında hiç dışarı çıkarılmadım. Beni daima dövdüler, burnum kırıldı, fakat hastaneye götürmediler. Sonra annesi ‘Bu kızı bırakalım, istemiyor’ dedi. Beni konutumun önüne bırakıp gittiler.

Mide bulantım olunca annem beni hastaneye götürdü. 7 aylık gebe olduğum anlaşılınca yaşım küçük olduğu için tabipler polis çağırdı. Beni tehdit ettikleri için isteğimle evlenip alakaya girdiğimi söylemek zorunda kaldım.

Tehditler nedeniyle konutumuzu Elazığ’a taşımak zorunda kaldık. Burada da izimizi buldular. Babamı üç yerinden bıçaklayınca bana ve aileme daha fazla ziyan vermemeleri için savcılığa giderek başımdan geçenleri anlattım. Bu sefer ‘Eğer polis bizi yakalarsa seni, bebeğini, aileni öldürürüz’ diye tehdit ettiler.

Beni silah ve bıçakla tehdit eden, darp eden, burnumu kıran, bana zorla tecavüz eden M.Ç ile annesi L.Ç’den şikâyetçiyim”

“TEK SORUN EVLENDİĞİMİZDE YAŞININ KÜÇÜK OLMASI”

Adli Tıp Kurumu’na sevk edilen S.Ç’nin vücut ve ruh sıhhatinin bozulduğuna dair rapor alınınca çocuk yaşta evliliğe onay veren çocuk gelinin babası M.N.Ç ile annesi A.Ç ve dini nikahla evlendiği M.Ç ile annesi L.Ç’ye “Beden ve ruh sıhhatini bozacak biçimde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden mahrum bırakmak” hatalarından dava açıldı.

Sanık eş M.Ç savunmasında, “imam nikâhıyla evlendik. Düğün yaptık. Bir çocuğumuz var. Küçük yaşta evliliğin cürüm olduğunu bilmiyordum. İstismarla suçlanmak çok makus. Güya tecavüzcülük yapmışım üzere bir algı oluşuyor. Meğer tek sorun evlendiğimiz tarihte yaşının küçük olmasıdır” dedi.

Sanık eşin annesi L.Ç’de, “Kızı ailesinden istedik, onların isteğiyle oğlumla evlendirdik, düğün yaptık. Zorlama olmadı. Oğlumu evlendirdiğim için istismarla suçlanmak utanç verici” dedi.

Çocuk gelinin babası M.N.Ç, kızının kaçırıldığını, isteğiyle evlendirmediklerini, sonra kızını geri gönderdiklerini, geldiğinde gördüğü şiddete bağlı bedeninde morluklar olduğunu söyledi. Kızını iki sefer istediklerini, fakat yaşı küçük ve okul okuduğu için evlendirmek istemediğini belirterek, “Fırına giderken kızımı kaçırdılar” dedi.

Mahkemeye dilekçe gönderen S.Ç, sanıklardan şikâyetçi olmadığını belirtince mahkeme tüm sanıklar hakkında “Reşit olmayanla cinsel bağa girmek” hatasından düşme kararı verdi. Meskene hapsedilerek istismara uğradığı ve şiddet gördüğü için “Kişiyi hürriyetinden mahrum kılmak” cürmünden da sanıklara beraat kararı verildi. Bu karar da savcının talebine uygun olduğu için aleyhe temyiz başvurusu olmadığından Yargıtay’a gitmeden 7 gün içinde katılaştı.

“CEZA VERDİK LAKİN VİCDANIMIZ RAHAT DEĞİL”

Diyarbakır’da 13 yaşında imam nikâhıyla kendisinden 11 yaş büyük M.İ ile evlendirilen T.İ gebelik sancısıyla hastaneye götürüldüğünde bir kız bebek dünyaya getirdi. Kayıtlarda 15 yaşından küçük olduğu anlaşılınca duruma müdahale eden hastane polisi, T.İ’nin tabirini aldı. “Yaşım küçük olduğu için nikâh yapamadık, fakat 18’e girince resmi nikâh yaptık” dedi.

Bu tabir üzerine evvel tutuklanan eş, küçük kızın vücut ve ruh sıhhatinin bozulmadığına dair ATK raporu alınınca tahliye edildi. Mahkeme sanığı cürüm tarihinde resmi eş olmayıp dinî merasimle reşit olmayan mağdure ile cinsel münasebete girdiği için 8 yıl mahpusla cezalandırdı.

Birden fazla cinsel bağlantıya girmeleri nedeniyle zincirleme kabahat oluştuğundan ceza 1/4 oranında artırılarak 10 yıla çıkarıldı. Yeterli hali ve mağdurun şikâyetçi olmaması nedeniyle ceza 8 yıl 4 aya indirildi.

MAHKEME KARARINDAN: “TECAVÜZCÜSÜYLE EVLENDİRİLME ALGISI YARATILIYOR”

Mahkeme kanun ve yasa gereği ceza vermek zorunda kaldığını, lakin vicdanen bu durumdan rahatsız olduğunu belirttiği gerekçeli kararında şu konulara dikkat çekti:

“Bu kararla vicdanları rahatsız eden şu konuları açıklama gereği görülmüştür. Sanık ile mağdur kendi istekleriyle cinsel birliktelik yaşamıştır. Mağdur evlenebileceği yaşa ulaştığında resmi olarak evlenmiş ve çocukları dünyaya gelmiştir.

İdeal olan, erkek ya da kız şahısların kâfi cinsel olgunluğa ulaştıkları vakit evlenmeleri ve cinsel birlikteliği yaşamaları ise de, maalesef özellikle ülkemizin Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgesinde biraz daha yaygın olmak üzere ülkemizin her yöresinde küçük yaştaki kız çocuklarının evlendirildikleri inkâr edilemez bir gerçekliktir. Bunun savunulacak bir tarafı da yoktur.

Eski TCK’ya nazaran bu tip hatalarda sanık ile mağdurun evlenmesi durumunda kamu davası yahut cezanın ertelenmesi kararı vardı. Meğer 2005’te yürürlüğe giren yeni TCK’da bu türlü bir düzenleme yok. Buna benzeri olaylarla ilgili düzenlemenin yapılması gerektiği konusu ne vakit gündeme gelse, ‘İnsanlar tecavüzcüleriyle evlendirilerek sanıklar cezadan kurtarılıyor’ formunda algı yaratılarak mevzu gerçek gayesinden saptırılmaktadır.

Gerçekten de beşerler tecavüzcüleriyle evlendirilmemelidir ve evlenme gerçekleştiğinde bu durum cezadan kurtulmanın bir yolu olmamalıdır. Lakin karşılıklı isteğe dayalı olaylarda taraflar şayet evlenmişse eski TCK’nın 434. unsuruna benzeri bir düzenlemenin yapılması kamu faydası açısından hayli gereklidir.

Çünkü sanık ile mağdur evli olup müşterek çocukları vardır. Sanık cezalandırıldığı için cezaevine gireceğinden ötürü sanığın resmi nikâhlı eşi olan bayan ile küçük çocuğu daha fazla mağduriyet yaşayacak verilen yalnızca koca değil, bayan da çekecektir.

Sanık ile mağdurun resmi olarak evlenmeleri halinde kamu davasının yahut cezanın belirli koşullar dâhilinde muhakkak müddetle ertelenebileceğine dair yasal bir düzenlemeyle bu tip mağduriyetlerin giderilebileceği değerlendirilmekte olup, takdir yasama organına aittir”

Mahkeme, küçük kızla evlenen sanık lehine düzenleme yapılması için verdiği bu kararla Kanunlar Genel Müdürlüğü’ne de müracaat yaptı. Fakat Yargıtay 14. Ceza Dairesi kararı oy birliğiyle onayınca sanık koca hakkında yine tutuklamaya yönelik yakalama kararı çıkarıldı.

Kararın onanmasıyla mahkemeye başvuran mağdure şikâyetçi olmadığı eşiyle ilgili infaz durdurma talebinde bulundu, mahkeme bu talebi ek kararla reddetti.

13 YAŞINDA “SÜT HAKKI” ALINARAK EVLENDİRİLDİ

Diyarbakır’ın Bismil ilçesinde 13 yaşında kendisinden 14 yaş büyük Ç.Y ile imam nikâhıyla evlendirilen mevsimlik personel olan G.E’nin annesi kızını evlendirdiği kişinin ailesinden, “Süt hakkı” diyerek başlık parası istedi. Aile 10 yıl evvel 6 bin lira başlık parası ödeyip kızı aldı. Yaşı küçük olduğu için resmi nikâh yapılamadı, fakat ikili cinsel birliktelik yaşadı.

Kızın anne ve babası bu kere damatlarının kız kardeşi de kendi oğullarıyla evlendirmek isteyince ipler koptu. Ç.Y’nin ailesi, “Bizde berdel diye bir şey yok” deyince G.E’nin ailesi jandarmaya başvurup kızlarının zorla alıkonulduğunu, tecavüze uğradığını ileri sürdü.

Tutuklanan Ç.Y, “Zorla kaçırmadım. Kız kardeşimi G.E’nin ağabeyi ile evlendirmek istediler. Babam yanaşmayınca da bize iftira attılar. İmam nikâhıyla evlendik, 6 bin de başlık verdik” dedi.

ATK raporunda çocuğun kemik yaşının 12-15 aralığında olduğu bildirildi. 1 yıl tutuklu yargılanıp tahliye edilen Ç.Y “Çocuğun birden fazla cinsel istismarı, reşit olmayan mağduru evlenme amacıyla kaçırmak, kişiyi hürriyetinden mahrum bırakmak” cürmünden toplam 21 yıl 8 ay mahpusla cezalandırıldı.

Yargıtay ise yaşı küçük olsa da bağlantının isteğe dayalı olduğu gerekçesiyle cezayı fazla bularak kararı bozdu. Yine yargılama sonucu mahkeme sanık Ç.Y’yi bu defa “Reşit olmayan mağdure ile isteğiyle cinsel münasebete girmek” kabahatinden 7 yıl 3 ay 15 gün mahpus cezasına çarptırdı. Zorla alıkoyma cürmünün ise zamanaşımına uğradığı için düşme kararı verdi.

Related Articles

Stay Connected

0BeğenenlerBeğen
0TakipçilerTakip Et
0AboneAbone Ol
- Advertisement -spot_img

Latest Articles