Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat’ta meydana gelen 7.7 ve 7.6 büyüklüğündeki sarsıntıların akabinde birçok depremzede, Kayseri’ye getirildi. Depremzedelerin büyük bir kısmı Gençlik ve Spor Bakanlığı’na bağlı yurtlara yerleştirildi.
“ÇOCUKLAR SOĞUĞA DAYANAMADI, HASTA OLDULAR”
Deprem anının tesirinin geçmediğini belirten Elmas Bağrıaçık, şöyle konuştu:
“Kahramanmaraş’ın Göksun ilçesinden geliyoruz. 25 gündür KYK yurdunda kalıyoruz. Sarsıntı anı çok şiddetliydi. Çabucak dışarı çıktık. Çok kar yağıyordu. Olağanda sarsıntılar bir sefer olur biter. Biz bu zelzelede de o denli olacağını sandık. Öğlenden sonraki sarsıntı çok daha şiddetli oldu. Biz 1’inci katta oturuyorduk. 3 çocuğum var.
Askılıklar o an kapının önüne düşmüştü. Kapıdan çıkamadık ve çocukları pencereden aşağıya karın üzerine attım. Çok zordu. 2 gün Göksun’da kaldık ve orası çok soğuktu. Sarsıntılar geçmeyince umudu kestik. Çocuklar da soğuğa dayanamadı, hasta oldular. Ondan sonra Kayseri’ye geldik. Meskenimiz şu an orta hasarlı durumda. Çocuklar burada sarsıntı hissedince çok huzursuz oluyorlar.”
‘ESKİ KOMŞULARIM HAYATINI KAYBETTİ’
Kahramanmaraş’tan gelen 3 çocuk annesi Cansu Yorucu ise, şunları söyledi:
“Biz 6’ncı katta oturuyorduk. Sarsıntı anında çocuklarımla birlikte 2 bazanın ortasına girdik. Üzerimize kitaplık, devrildi. Çok fazla sallantı ve gökyüzünde ışık vardı. Sarsıntı biter diye bekledik lakin çok uzun sürdü. Zelzelede duvarlarımız patlamaya başladı. Zelzele durduğu an çocuklarımın üzerine battaniye aldım. Yıkıldığı vakit battaniye ile kurtarırım, diye düşündüm. 2 yaşında ikizlerim ve 5 yaşında oğlum var.
Binadan çıkarken ikizlerimden birini komşuya verdim, başkasını ben aldım. Oğlumu da babası aldı. Aşağıya indik. Otomobile bindiğimiz vakit komşuya verdiğimiz çocuğu unutmuşuz. Çocuğumuzu aramaya başladık. Bizim oturduğumuz sitesinin içi çok kalabalıktı. Kıyamet günü üzereydi.
Çocuğumuzu orada bulduk. Feryat eden beşerler, yıkılan binalar vardı. Telefonlarımız çekmiyordu. 11 ilin etkilendiğinden iki gün sonra haberimiz oldu. Biz daha evvel Ebrar Sitesinde oturuyorduk. 1 sene evvel konut alıp kendi konutumuza yerleştik. Ebrar Sitesinden taşınmasaydık biz de hayatımızı kaybedecektik. Eski komşularım, arkadaşlarım orada hayatını kaybetti.”
‘YER YARILACAK VE İÇİNE GİRECEĞİZ, DİYE DÜŞÜNDÜM’
Evlerinin ağır hasarlı olduğunu söyleyen Erva Kol da “Evimiz yıkılmadı lakin hasarlı durumda. Zelzele olmadan evvel içimde değişik bir his vardı. O gece hiç uyuyamadık. Zelzele olmadan evvel 04.15 üzere çok değişik bir ses duyduk. Alttan bir şeyler vurmaya başladı. Fakat biz sarsıntı olduğunu düşünmedik. Sesi duyunca çatıdan kar düştüğünü düşündük. Sonra dolaplar birbirine çarpmaya başladı. Ses ağırlaştı ve mesken sallandı. Ben çabucak yatağın yanında çöktüm. Yanıma annem geldi ve birbirimize sarıldık. Öleceğimizi düşündük. Vefat anını beklerken sallanma durdu. Durduktan sonra aşağıya indik. Beklediğimiz alan o kadar çok sallandı ki yer yarılacak ve içine gireceğiz diye düşündüm” diye konuştu. (DHA)
KAYNAK : Sözcü
