Gezi aksiyonları sırasında ‘camide içki içildiği’ savını doğrulamayan Dolmabahçe müezzini Fuat Yıldırım, 10 yıl sonra yaşananları birinci kere İsmail Saymaz’a anlattı. Yıldırım, ‘Sen nasıl yalanlarsın Cumhurbaşkanımızı’ diye atağa uğradığını ve vefatla tehdit edildiğini söyledi.
On yıl evvel Seyahat Parkı hareketlerinde devrin başbakanı Recep Tayyip Erdoğan’ın “Camide bira içtiler” açıklamasını doğrulamamasıyla gündem olan ve önümüzdeki seçimler için CHP’den milletvekili adayı olan Dolmabahçe müezzini Fuat Yıldırım, yaşadıklarını anlattı.
Sözcü’den İsmail Saymaz’a konuşan Yıldırım, mescitte yaşanan olayları şu sözlerle anlattı:
‘Saat geçtikçe şiddet ve panik artıyor. İçeridekiler kapıları kilitledi. Zira artık almıyor. Yaralı çok. Ya denize atacak kendini ya mescide girecek. Bir küme kepçeyi kapıyor, Dolmabahçe ofise doğru… Kıra kıra geliyor polis. Kabataş tarafı kesik. Gümüşsuyu kapalı. Açtım telsiz mikrofonu, minarenin ses sistemini. Başladım alana hitap etmeye. Dedim ki “İçeride sayısız yaralı var, lütfen baskı yapmayın, caminin kapısını açın ki yaralıları çıkaralım.” Biraz sakinleştirdim. Mikrofonu aldım. Çarpıcı bir ses olması lazım.
Tekbirle girdim mescitten içeriye. Bütün başlar döndü. “Caminin hocasıyım, bana biat etmezseniz, dışarıdaki arkadaşlarınız bizi yakacak, beni dinleyin, müsaadem olmadan polis müdahale edemez” dedim. Oturdular, dinlediler. Provoke edenleri susturdular. Ulusal ve dini hislerine dokunarak sakinleştirdim. “Bana kelam verin, sizin isminize polisle pazarlık yapacağım” dedim. Ayakkabı bulamadım. Çıplak ayakla çıktım. Pazarlık yaptım. Baskıyı azalttılar. Dedim ki ‘Çocuklar çıkabilirsiniz lakin Taksim’e çıkmak yok.’ Sabah namazına hakikat camiyi teslim aldık.
Güvenlikçiyle denetim ettik. Caminin ikinci girişine girerken, bayanlar kısmında pencere önünde ezik boş bir bira kutusu kırık kaldırım taşıyla bir arada orada. Çocuğa diyorum ki, “Hiçbir şeye dokunmuyorsun, olay yeri inceleme takımı gelecek, onlar açabilirsiniz derse temizlikçiler girsin. Bakan dahi gelse almıyorsunuz.”
Saat 9 civarı güvenlikçi geldi. “Hocam” dedi, “Camiye Meclis’ten birileri geldi.”
Bugün Ulusal Saraylar Lideri olan Yasin Yıldız, “Meclis Genel Sekreter Yardımcısıyım. Camiyi görmemiz lazım” diyor. Memurlar korkuyor, açıyor. Yıldız takımıyla bir arada kamerayla çekim yapıyor. Olay yeri inceleme girmeden. Bu kanıt karartmaktır. Nihayetinde oldu.
İçeri girdim. Dedim ki “Beyefendi, siz müsaadesiz çekim yapamazsınız, kabahat işliyorsunuz.”
Pencerenin önünde olan bira kutusu yerdeydi. Cami içinde, yerde. Halının üzerinde.
Çıkarttım onları. Kapıları kilitledim.
Ertesi gün oldu. Radikal Gazetesi’ni açıyorum. Manşet. Bira kutusu mihraba atılmış, zumlanmış. Minbere atılmış, zumlanmış. Caminin göbeğine atılmış, zumlanmış. Güya o bira kutusu, 10 tane bira kutusu.’
Saymaz’ın sorduğu ‘Siz içki içildiğini gördünüz mü?’ sorusuna Yıldırım şu yanıtı verdi:
‘İçki içildiğini görseydik, biz o adamı yaşatır mıydık! O denli bir anlatılıyor ki güya masa kuruldu, alem yapıldı. Hatta kimi densizler o denli bir noktaya getirdiler ki, mescitte söylenmeyecek laflar.
Öpüştü, sevişti gibi…
Daha ağırını… Yakışır mı bunlar ya! Pekala biz neredeydik? Biz ölmüş müydük? Biri mabedimde sevişecek, içki içecek. Gözlerimle gördüm. Yaşlı bir amca girmek istedi elinde sigarayla. Aşikâr dışarıda içmiş. O içerideki hekimler geldi, tekme tokat attılar. “Burası mabet, sen bu türlü davranamazsın” diye.’
Böbrek hastalığına yakalanan Yıldırım, kendisine böbreğini veren müezzin arkadaşının mobbinge uğradını söyledi.
– Bu süreçte böbrek hastalığına yakalandınız. Bu olayların tesiri oldu mu?
Olmaz mı? Böbreklerim zati sorunluydu. Kasvet, gerilim, keder. Bizi en sonunda diyalize götürdü.
– Müezzin arkadışınız Mahmut Ceylan’ın verdiği böbrekle hayattasınız değil mi?
Öyle enteresan bir şey ki, bana böbreğini veren çocuk var ya, ona bile mobbing yapıyorlar.
– Neden?
Bana böbreğini verdiği için. Bana hayat hakkını verdiği için. Bu türlü Müslümanlık olur mu?”
“Diyanet’in teftiş heyeti geldi, olaya el koydu. Araştırmalarını yaptılar. Raporlarını yazdılar. Bize dokunulmadı. Lakin bu siyasi olarak kullanılmaya başlandı. Erdoğan, yanlış beşerler tarafından bilgilendirildi, onunla yetindi. Her mitingde ‘Camide içki içtiniz, ayakkabıyla girdiniz’ dedi. Cumhurbaşkanı her söz ettiğinde beni tehlikeye soktu. Tehditler yağmaya başladı. Can güvenliği tasam giderek artmaya başladı.
İkinci teftiş raporuyla önümü kestiler. Kayaşehir’e atandım. Gitmedim. ‘Artık’ dedim, “Bitti bu iş, bırakacağım.” Diyanet İşleri Lideri elçi gönderdi, Arap Camii’nde süreksiz olarak görevlendirildim.
‘Başkaca baskılarla karşılaştınız mı?’ sorusuna da cevaplayan Yıldırım, şunları söyledi:
‘Her gündem olunca tehditler başlıyor. Açıyor adam bana telefon, “bak” diyor, “basına çok materyal veriyorsun, seni kafanı kırarım” diyor. Bunlar benim yiyip yutacağım şeyler değil. “Peki, gel başımı kır.” En nihayetinde yapıldı o.
Benzin istasyonu var Dolmabahçe’de. Akşam olduğu vakit bakkal market yok. Lakin akaryakıt istasyonundan faydalanabiliyoruz.
O vakit daha lojmanı boşaltmamıştım. Lojmanı polis zoruyla boşalttırdılar. Bir şey lazım oldu. Benzinliğe giderken, demek takip edilmişiz yatsı namazından sonra. Herhalde denk gelmez altı kişi tarafından elinde silahla falan. ‘Sen nasıl yalanlarsın Cumhurbaşkanımızı’ diye paldır kültür atağa geçtiler. Boğuştuk, boğuştuktan sonra biri silah çekti.
Dedim ki ‘Çektin sık o vakit.’ Yürek alamadı. Silahın kabzasıyla vurdu. Derimi yırttı, aldı götürdü. Geri dönmek mecburiyetinde kaldım. Meskende hasta baldızım var, kanser hastası, biz bakıyoruz. Genç kızım var. Başımın kırığını ve kanı görmemesi lazım. Travma açar. Kan durmuyor. ‘Böyle olmaz seni hastaneye götürelim’ dediler. ‘Basına düşer’ dedim. Kanamayı kan taşı sürte sürte durdurmuşum.’
İsmail Saymaz’ın yazısının tamamı için
KAYNAK : Onedio
