6 yıl 3 ay cezasını çekmek üzere Elazığ Cezaevi’nde bulunan Yasin Güngör, 4 Mayıs 2018 günü Cumhuriyet Başsavcılığı’na yazdığı dilekçede, kurum çalışanı tarafından kendisine şiddet uygulandığını kaydetti.
KOMŞU ODALARDAN DAYAK SESLERİ
2 Mayıs 2018 günü akşam saat 7 sıralarında koridordan sesler gelmesi üzerine, odanın kapısına yanaştığını, gardiyanların saldırısı sırasında çıkan sesleri işittiğini, acil butonuna bastığını anlattı. Yasin Güngör, müşahede penceresinden kendisine bakan ve hakaret eden memurlara durumu öğrenmek istediğini söylediğini, ardından tek başına kaldığıodasının kapıının açıldığını ve odasına onun üzerinde gardiyanın girdiğini belirtti.
“HİÇBİR ŞEY SORMADAN VURMAYA BAŞLADILAR”
Güngör, hiçbir şey sorulmadan, söylenmeden kendisine şiddet uygulandığını, yere düşmesine karşın dakikalarca şiddete maruz kaldığını, küfredildiğini, tehdit edildiğini, birçok yerinden yaralandığını, hayati bölgelerine darbe aldığını ve şuurunu kaybettiğini aktardı.
Yasin Güngör, kurum bünyesinde can güvenliğinin olmadığını, alenen azap edildiğini belirterek kabahat duyurusunda bulundu. Görüş esnasında durumu farkeden eşi de benzeri bir dilekçe yazdı.
SOMUT BULGULAR RAPOR EDİLDİ
Elazığ Cumhuriyet Başsavcılığı soruşturma başlattı. İsimli muayenede baş ön kısımda kanlanma, travmaya bağlı kılcal damar hasarı, gözü çevreleyen yapıda ekimoz, kanlanma, sol elde sıyrıklar, sağ pazu kemiği art tarafında kanlanmasağ dizde kanlanma, sağ ayak bileğinde kanlanma, sol dirseğin ön tarafında kanlanma vb tespit edildi.
Soruşturma kapsamında kurumun 2. müdürü, olaya karışan 7 çalışanın sözünü aldı. Sonuçta Başsavcılık müracaatçının savlarının soyut olması gerekçesiyle kovuşturmaya yer olmadığına karar verdi. İtirazı mahkeme tarafından reddedilince Güngör, Anayasa Mahkemesi’ne ferdî müracaatta bulundu.
“İFADEYİ SAVCILIK DEĞİL, CEZAEVİ MÜDÜRÜ ALDI”
Anayasa Mahkemesi şu tespit ve değerlendirmelerde bulundu:
“Sürece bir bütün olarak bakıldığında birinci dikkati çeken konu, fizikî müdahaleyi gerçekleştirdiği ileri sürülen işçinin Başsavcılık makamı tarafından tabirinin alınmamış olmasıdır.
Kurum işçisinin tabiri, gerçekleştiği ileri sürülen makus muamelenin meydana geldiği Kurumun ikinci müdürü tarafından alınmıştır.
Soruşturma makamlarının bağımsızlığından bahsedilebilmesi için kamu görevlilerine ait soruşturmaların olaya karışmış, sorumluluğu bulunma ihtimali olan şahıslardan bağımsız halde yürütülmesi gerekir.
Diğer taraftan Elâzığ 1. Asliye Ceza Mahkemesi Heyetinin izlediği manzaralarda müracaatçının koridorda rastgele bir direnişinin olmadığı tespit edilirken Başsavcılığın imaj kayıtları üzerinde yaptırdığı uzman incelemesinde müracaatçının kendisini yere atarak direndiği istikametinde çıkarımda bulunulması suretiyle oluşan çelişki dikkate pahadır.
Eldeki açık ve ikna edici ögelerin varlığına rağmen fizikî müdahaleye/arbedeye, müracaatçının bedeninde oluşan yaralanmalara, direnme fiiline ait makul bir açıklamada/değerlendirmede bulunulmadan fizikî müdahalenin hiç olmadığı münasebeti temelinde şüpheliler hakkında kovuşturmaya yer olmadığına kararı verilmesi tesirli soruşturma yükümlülüğüne, öbür deyişle maddi gerçeğin ortaya çıkarılması gerekliliğine dair prensiplerle bağdaşmamaktadır.”
HÜKÜM: İNSAN HAYSİYETİYLE BAĞDAŞMAYAN MUAMELE
Anayasa Mahkemesi sonuçta şu kararı kurdu:
Açıklanan münasebetlerle;
- İnsan haysiyetiyle bağdaşmayan muamele yasağının ihlal edildiğine ait argümanın KABUL EDİLEBİLİR OLDUĞUNA OYBİRLİĞİYLE,
- Anayasa’nın 17. unsurunun üçüncü fıkrasında garanti altına alınan berbat muamele yasağının; maddi boyutunun İHLAL EDİLDİĞİNE Basri BAĞCI’nın karşı oyu ve OYÇOKLUĞUYLA, adap boyutunun İHLAL EDİLDİĞİNE OYBİRLİĞİYLE,
- Kararın bir örneğinin insan haysiyetiyle bağdaşmayan muamele yasağının ihlalinin sonuçlarının ortadan kaldırılması için tekrar soruşturma yapılmak üzere Elâzığ Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE,
- Başvurucuya net 67.500 TL manevi tazminat ÖDENMESİNE, tazminata ait başka taleplerin REDDİNE…
