Bir lokantada garson olarak çalışan M.D., işten ayrılınca resmi tatillerde çalıştığını belirterek; fazla mesai alacaklarının tahsilini istedi. Davalı esnaf lokantası sahibi S.H., savları reddetti. Mahkeme, lokantada çalışan şahitleri dinleyerek fazla mesai yapıldığına hükmetti. Kararı inceleyen Adalet Bakanlığı, kararın kanun faydasına bozulmasını talep etti. Dava evrakını yine açan Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, emsal nitelikte bir karara imza attı.
Fazla mesai taleplerinde imzalı bordroların dikkate alınması gerektiğinin vurgulandığı kararda şu tabirlere yer verildi: “Başvuru, davalı patrona ilişkin lokantada garson olarak çalışan davacı emekçinin fazla çalışma fiyatının ödenmediği tezine ilişkindir. Birinci Derece Mahkemesi’nin vermiş olduğu karar Adalet Bakanlığı tarafından kanun faydasına bozulması için temyiz edilmiştir. Birinci Derece Mahkemesi, fazla çalışma fiyatına ait olarak kurmuş olduğu karara temel uzman ek raporunda personelin fazla çalışma fiyatı, yanlışlı bir biçimde, sırf şahit beyanları temel alınarak hesaplanmış; imzalı fiyat bordrolarına prestij edilmemiştir. Lakin, fazla çalışma fiyatının hesaplanmasında personelin imzalamış olduğu fiyat bordrolarının da temel alınması gerekmektedir. Hakikaten, imzalı bordroda yazılı olan fazla çalışma mühletinden daha uzun mühletlerle fazla çalışma yapıldığı savı emekçi tarafından fakat yazılı kanıtla ispat edilebilecektir. Mahkemece uzman ek raporundaki hesaplamalara prestij edilerek fazla çalışma fiyatı karar altına alınmıştır. Karara temel alınan uzman raporunda, şahit anlatımlarına nazaran davacının son brüt fiyatının 2.475,84 TL olduğu ve haftada 28 saat fazla çalışma yaptığı belirlenmiş, bu datalara nazaran hesaplama yapılmış ise de imzalı fiyat bordrolarının dikkate alınmaması yanılgılı olmuştur. Emekçinin gerçek fiyatının bordroda belirtilen ölçüden daha yüksek olması mümkündür. Fakat bu halde dahi, imzalı bordrodaki fazla çalışma müddetini aşacak biçimde fazla çalışma yapıldığı argümanı fakat yazılı bir kanıt ile ispatlanabilir. Bu türlü bir yazılı kanıtın bulunmaması halinde, bordrodaki fazla çalışma müddeti ile bağlı kalınarak gerçek fiyat üzerinden fazla çalışma alacağı hesaplanmalı, bordrodaki ödeme ölçüsü mahsup edilerek sonuca gidilmelidir. Mahkemece bu prensip ve temeller gözetilmeden karar verilmesi yanlışlı olup, kanun faydasına temyiz isteğinin bu münasebet ile de kabulü gerekmiştir.”
