Eğitim İş Antalya Şubesi’nde yapılan basın açıklamasında, 2022-2023 eğitim-öğretim yılının birinci periyodunda yaşana meseleler sıralandı.
Sendikanın açıklamasında; “Eğitim, evvelki eğitim devirlerinden farklı olarak yalnızca AKP iktidarının gericileştirme siyasetlerine maruz kalmamış, tıpkı vakitte ekonomik krizin elinde tam manasıyla can çekişmiştir. Eğitimde AKP iktidarının yarattığı ve yıllardır tahlil iradesi gösterilmediği için kronikleşen meseleler büyümüş ve bu sıkıntılara yenileri eklenmiştir” tabirlerine yer verildi.
“EĞİTİM İŞÇİLERİ PRESTİJ SALDIRISINA UĞRAMAKTADIR”
Açıklamanın devamında ise; söyle denildi:
-Bu yarıyılda yaşananlar da bir sefer daha göstermiştir ki çağdaşlık ve emek düşmanı bir idare anlayışı nedeniyle eğitim, hastalığı her devir biraz daha ağırlaştı.
-Dünyada Başöğretmen unvanlı bir önderin kurduğu tek ülke olan Türkiye Cumhuriyeti’nde ülkenin geleceği için tehlike çanları çalmakta, ülkenin geleceği olan öğrenciler eğitimsizliğe itilmekte ve geleceğin mimarı olan eğitim işçileri prestij saldırısına uğramaktadır.
-Bu hastalığın tek tedavisi ise Eğitim-İş’in her vakit savunduğu üzere bilimsel, laik, çağdaş, adil ve kamusal bir eğitim sistemini inşa etmektir.
-Bu yüzden Başöğretmen’in izindeki eğitim neferlerinin bir ortaya gelerek oluşturduğu Eğitim-İş olarak bu yoldaki gayretimizden, gelecek için verdiğimiz hengameden asla vazgeçmeyeceğiz” denildi.
Raporda 2022-2023 eğitim-öğretim yılının birinci periyodunun hasar kaydı şu halde açıklandı:
-İhtiyaç duyulan sayıda derslik ve okul (yine) inşa edilmedi. Örneğin bir vilayetimizde zelzele sonrası yenisi yapılmak için yıkılan 83 okulun inşaatına dahi başlanmadı. MEB’in ihaleye çıktığı 183 okul inşaatı, şirketler karlı bulup tenezzül etmediği için iptal edildi. Büyükşehirlerde bile yüzlerce okula birkaç okulu dolduracak sayıda öğrenci sıkıştırıldı. Eğitim vardiyalı ve daha niteliksiz hale getirildi.
– Okul içinden okul çıkarma sihirbazlığıyla ikili ve taşımalı eğitim garabetleri, kalabalık sınıflarda eğitim sorunu devam etti. Çocuklarımız sabah ışıklar açılacak kadar karanlık, birçok yerde 50-60 kişilik kalabalık sınıflarda, uykusuz ders dinlemeye, akşamın geç saatlerinde meskenlerine dönmeye mahkum edildi.
– Derin yoksulluk yaşayan veli ve öğrenciler, toplumsal devlet unsuruna uygun siyasetler belirlemeyen yöneticiler yüzünden çok sıkıntı bir periyot yaşadı. Çocuklarımız musluklardan su içti, aç karnına derslere girdi. Ailesi varlıklı öğrenci ile ailesi fakir öğrenci ortasındaki makas, kapanması çok güç bir biçimde açıldı. 4 çocuktan 1’i okula aç gidiyor. Yeniden 4 çocuktan 1’i düşük kilolu, 4 çocuktan 3’ü ise kansızlık sorunu yaşıyor. Meğer Cumhurbaşkanlığı’nın günlük harcaması için ayrılan 18 milyon TL, yol ve köprü garanti ödemeleri ile yurttaşların yarar sağlayamadığı hasta garantili kent hastaneleri için ayrılan 100 milyar TL ödenek ile bütün çocuklarımızı beslememiz mümkündü.
– Karma eğitimi ortadan kaldırma teşebbüsleri arttı. Devletin resmi memuru niteliğindeki imamlar dahi karma eğitim zıddı vaazlar verir hale geldi.
– Örgün öğretimde kayıtlı 17 milyon 417 bin öğrenciden 232 bin 152’si örgün öğretimi terk etti. İlkokul, ortaokul, lise yaşındaki 280 bin çocuk ise okullara hiç kayıt olmadı. Toplam 512 bin 152 öğrenci eğitimden koptu. MEB, bu çocukların takibini yapmadı. Zarurî eğitim lafta bırakıldı.
– Çocuk personel sayısı arttı. TÜİK çocuk emekçi sayısını 520 bin olarak açıkladı. Lakin çalışma hayatında 2 milyona yakın çocuk personel bulunmakta ve çocuk emekçilerin yaklaşık yüzde 80’i kayıt dışı çalıştırılmaktadır. Türkiye’de çocuk personelliği ve iş cinayetleri raporuna nazaran, 2013’ten bugüne kadar en az 811 çocuk iş cinayetlerinde hayatını yitirdi.
– Mesleksel eğitim ismi altında yüzbinlerce öğrenci eğitimden koparılıp sermayeye ucuz işgücü oldu. Öğrenci sayısı 1 milyon 33 bine ulaşan MESEM’ler devlet eliyle çocuk işçiliğin yasal kılıfı, kamu kaynaklarının yandaş şirketlere peşkeş çekilmesinin aracı oldu. Sadece bir ilçemizde, MESEM’de kayıtlı çocuklarımız, el ve ayak kopması üzere önemli 5 iş kazası yaşadı.
– Bütçeden, Ulusal Eğitime ayrılan hisse, bu yıl daha da düştü. Belirlenen trajikomik bütçe, hükümet için eğitimin değer sırasında ne kadar gerilere itildiğinin de en şimdiki ispatı oldu. Ülkenin geleceği olan çocuklarımıza “Okursan bu hoş Cumhuriyet’te her şey olabilirsin” diyebilmesi için kurulan Ulusal Eğitim Bakanlığı, fakir ailelerin çocuklarına pişkince “işçisin sen personel kal” dedi ve işverenlerden alkış topladı.
– Eğitimdeki barınma sorunu daha da derinleşti. KYK yurdu inşa edilmediği ve özel yurtlardaki fiyatlar otel konaklama fiyatlarıyla yarışır hale geldiği için üniversite öğrencilerinin barınma sorunu geçen yıllara nazaran ağırlaştı. KYK yurtları büsbütün doldurulduğunda üniversite öğrencilerinin lakin %18’i yerleşebildiğinden, birçok öğrenci tarikat yurtlarına mecbur bırakıldı. Gençlerimiz yersiz yurtsuz bırakıldı.
– Bilimsel ve özerk biçimde faaliyet göstermesi gereken üniversitelerde siyasi baskı arttı, antidemokratik yollarla rektörler atandı; üniversitelerin milletlerarası alanda saygınlığı ve muvaffakiyet oranı daha da düşürüldü. Dünyanın en âlâ üniversiteleri sıralamasında üniversitelerimiz birinci 400’de bile yer alamadı. Ülkenin geleceğinden ve saygınlığından çalındı.
– Öğretmen açığı kadar dahi öğretmen ataması yapılmadı. Öğretmenin elinden çiçek bile almayan bir Ulusal Eğitim Bakanı ile, öğretmen talebini ilettiğinde dudağını ısırarak gerisini dönen bir Cumhurbaşkanı’nın görmezden geldiği atanmayan öğretmen ordusu daha da büyüdü.
– Eğitim işçisini değersizleştirme ve emeğini görmezden gelme siyasetleri, Öğretmenlik Meslek Kanunu’ndan ibaret kalmadı. YÖK’ün aldığı kararla, eğitim fakültelerinin dışında da farklı alanlarda tahsil gören öğrencilerin pedagojik formasyon eğitimini “seçmeli ders” olarak almasının önü açıldı. Alanında gördüğü eğitime karşın atanmayan öğretmen sayısı 1 milyona yaklaşmışken, pedagojik formasyon basitçe dağıtılabilecek bir hale getirildi. Umut tacirliği yapıldı.
-Okullara takımlı yardımcı işçi ısrarla atanmadı.
– Fiyatlı ve kontratlı öğretmen ayıbı sürdürüldü, Anayasal bir hak olan teminatlı çalışma hiçe sayıldı. Minimum fiyatın altında bir fiyatla öğretmen çalıştırılarak devlet eliyle hata işlendi.
– Öğretmenlik Meslek Kanunu ile öğretmenler ayrıştırıldı, çalışma barışı bozuldu, öğretmenlerin ekonomik ve özlük hakları imtihan ve meslek odaklı hale getirildi.
KAYNAK : Sözcü
