Gezegendeki en popüler müzisyenlerden ikisi olan Drake ve Weeknd için, kabul edilebilir bir taklit oluşturmak için seslerinin yapay zeka versiyonlarını kullandığını iddia eden bir parça olan “Heart on My Sleeve”in varlığı, küçük bir baş belası olarak nitelendirilmiş olabilir. – güçlü plak şirketleri tarafından kolayca ortadan kaldırılan kısa ömürlü bir yenilik.
Ancak sektördeki diğerleri için, bu hafta kaldırılmadan önce sosyal medyada viral bir merak konusu haline gelen ve TikTok, Spotify, YouTube ve daha fazlasında milyonlarca kez çalınan şarkı daha ciddi bir şeyi temsil ediyordu: baş ağrılarının habercisi. yeni bir teknoloji, gerekli kurallar yerine getirilmeden önce yaratıcıların ve tüketicilerin ana akım bilincine geçtiğinde meydana gelebilir.
“Heart on My Sleeve”, son aylarda patlayan bir gri alan türünün en son ve en gürültülü örneğiydi: Kısmen veya tamamen üretken yapay zeka teknolojisini kullanan ev yapımı parçalar, tanıdık sesleri çağrıştırmak için. otantik veya en azından yeterince yakın. Sentezleyicinin, örnekleyicinin ve dosya paylaşım hizmeti Napster’ın doğuşu da dahil olmak üzere müzik endüstrisini sekteye uğratan önceki teknolojilerle anında karşılaştırmalar kazandı.
Yine de AI Rihanna’nın bir Beyoncé şarkısı söylemesi veya AI Kanye West’in “Hey There Delilah” söylemesi zararsız bir şaka gibi görünse de, “Heart on My Sleeve”in resmi yayın hizmetlerine başarılı (kısa da olsa) gelişi, kurnaz çevrimiçi pazarlama ile tamamlandı. Anonim yaratıcısı, şirketlerin telif hakkıyla korunan materyallerinden öğrenen ve sonra onları sulandıran yapay zeka modelleriyle ilgili endişelerinin büyüdüğü müzik sektöründe zaten çalmakta olan alarmları yoğunlaştırdı.
Büyük plak şirketlerinin en büyüğü ve hem Drake hem de Weeknd’e ev sahipliği yapan Universal Music Group, fikri mülkiyet endişelerini gerekçe göstererek bu tür içerikleri bu ay yayın ortaklarına zaten işaretlemişti. Ancak bu hafta yapılan bir açıklamada şirket, daha geniş çıkarlara hitap ederek, “müzik ekosistemindeki tüm paydaşların tarihin hangi tarafında olmak istediğini sordu: sanatçıların, hayranların ve yaratıcı insan ifadesinin tarafında mı yoksa derin sahtekarlıkların tarafında mı?” , dolandırıcılık ve sanatçıların hak ettikleri tazminatı almamaları.”
Sanatçılar ve plak şirketleri, en azından şimdilik, fandomun sosyal ve duygusal bileşeninin, gerçek Drake’in çalışmalarını sahte olandan ayıracağından eminler, bir AI versiyonu onun duygusal meşguliyetlerine ve müzikal tiklerine başını sallayabilse bile.
Ancak süperstarların ceplerini açıp açamayacakları veya onları taklit edebilen makineler lehine tamamen modası geçmiş hale gelip gelmeyeceği, denklemin yalnızca bir tarafıdır. Telifsiz müzik üreteçleri artık bir rap ritmi, ticari bir jingle veya bir sinema müziği bestelemek için kullanılabilir ve çalışan müzisyenler için zaten kırılgan olan bir ekonomiye katkıda bulunur.
Üretken yapay zeka metin, görüntü, ses ve görüntüde patlayıp hızla geliştikçe, uzmanlar teknolojinin yaratıcı endüstrileri her düzeyde yeniden şekillendirebileceğini söylüyor; hayranlar, sanatçılar ve onları yöneten sistemler anında yeni normlara uyum sağlamak zorunda kalıyor.
Yapay Zeka üzerinde çalışmış ve yapay zekayı kullanmış olan müzisyen Holly Herndon, “Artık çok az çabayla başka birinin tarzında veya benzerliğinde sonsuz medya üretmek mümkün, bu yüzden hepimiz bunun ne anlama geldiğini kabul etmeliyiz” dedi. yıllarca çalışmak, bir e-posta yazdı.
“Soru şu ki, toplum olarak Drake’in gerçekte ne hissettiğini saptırıyor muyuz yoksa sadece yüzeysel olarak zekice bir yorumlamayı duymak yeterli mi?” diye sordu. “Bazı insanlar için bu yeterli olmayacak. Ancak, Spotify dinleyen çoğu kişinin bunu sadece hoş bir şeyler dinlemek için yaptığını düşündüğünüzde, bu durum işleri karmaşıklaştırıyor.”
Ghostwriter adlı bir kullanıcı tarafından yüklenen “Heart on My Sleeve”in çığır açan başarısı, özellikle Open AI’ın ChatGPT dil modelinin ve aşağıdaki gibi görüntü oluşturucuların piyasaya sürülmesinden bu yana, son zamanlarda diğer ortamlar etrafında yoğunlaşan bir sohbette müziğin ön plana çıkmasına yardımcı oldu. DALL-E. YouTube’da parçanın altına yorum yapan hayalet yazar, “Bu sadece başlangıç” sözü verdi.
Mahkemeler ve milletvekilleri, yapay zeka söz konusu olduğunda sahiplik sorunlarını çözmeye yeni başlıyor ve müzikteki telif hakları bu haliyle karmaşık olabiliyor. Şimdilik, korunan fikri mülkiyet yalnızca insanlar tarafından oluşturulabilir, peki ya müzisyenler makinelerle işbirliği yaptığında?
Sanatta yapay zeka etiğini keşfetmeyi amaçlayan küresel bir komitenin başkanı ve müzisyen olan Martin Clancy, müzik endüstrisinin yapay zekanın yükselişiyle boğuşan diğer bazı alanlardan daha organize olduğunu söyledi.
“Tehlikede olan, kanıksadığımız şeyler: insanlar tarafından yapılan müziği dinlemek, insanların bunu geçim kaynağı olarak yapması ve bunun özel bir beceri olarak kabul edilmesi” dedi.
“Heart on My Sleeve”in hangi unsurlarının -sözler, enstrümantal ritim, melodi, vokaller- yapay zeka tarafından yaratıldığı tam olarak belli değildi (Ghostwriter yorum yapmayı reddetti.)
Bazı şarkılar gerçek insanlar tarafından yazılmış ve gerçek insan vokalleriyle kaydedilmiş, ardından yerini mevcut müzikten “öğrenmiş” ve benzer bir etki yaratan marka sanatçıların AI taklitleri almıştır. Bunlar, bir tür kanuni meydan okumaya davet edebilir: Örneğin, sanatçılar ve fotoğrafçılar, çalışmalarının türevlerini yaratmak için görüntü oluşturuculara dava açtılar.
Ancak yaratıcı bir insan, kendi şarkısını ünlü bir sanatçı tarafından icra ediliyormuş gibi göstererek ya da o şarkıcının adını ya da suretini kullanarak ticari olarak tanıtarak farklı türde meşru tehdidine yol açabilir. Geçmişte, Tom Waits ve Bette Midler gibi müzisyenler, reklamlardaki benzer ses taklitçileri karşısında, yalnızca müzik besteleri veya kayıtlarına değil, aynı zamanda seslerine de hakları olduğunu mahkemede başarılı bir şekilde savundular.
Bu durumda, Drake, the Weeknd ve Universal Music için “Heart on My Sleeve”in yayın telif ücreti kazanabileceği ve hatta Billboard listelerinde yer alabileceği hizmetlerden kaldırılması daha da kolay olabilirdi. Parça, rapçi Future’ın popüler bir vokal pasajını kullanıyor gibi görünüyordu ve bu, şarkının kullanım için onaylanmamış bir ana kayıt örneği olan Metro Boomin tarafından yapıldığını ima ediyordu.
Drake, Weeknd ve Metro Boomin yorum yapmaktan kaçındı. (Geçen hafta, Ice Spice’ın “Munch” şarkısını seslendirmek için AI Drake sesi kullanan başka bir parçaya yanıt olarak Drake, Instagram’da küstahça, “Bu, yapay zekanın bardağı taşıran son damlasıdır” diye yazmıştı.)
Yasallık sorularını gündeme getirmenin yanı sıra, bu tür teknolojiler ırk ve kimlikle ilgili düğümlü etik kaygıları da beraberinde getirebilir. Geçen yıl Capitol Records, eleştirmenlerin projenin bir tür kara surat olduğunu söylemesinin ardından dijital rap avatarı FN Meka’dan özür diledi ve bıraktı. Son zamanlarda AI taklitlerinin patlaması arasında, rap en yaygın oyun alanı olarak ortaya çıktı.
Teknoloji yazarı Lauren Chanel, “Siyah olmayan insanların Siyah bir kişinin kostümünü giymesinin başka bir yolu – ellerini Kanye veya Drake’e koyup onu kukla yapmak – ve bu benim için endişe verici” dedi. ve kültür. “Bu, tarihsel olarak Siyahların yaptığı arka türünü yaratmak için gerekenleri hafife alan uzun bir insan hattının başka bir örneği.”
Ancak kendi yapay zeka sesini diğer müzisyenler için bir araç olarak sağlayan – bir tazminat sistemiyle birlikte – ve yapay zeka için onay yönergeleri oluşturmak üzere Spawning adlı bir şirket kuran Herndon gibi müzisyenler için, geleceği adil bir şekilde kullanmanın sihri olabilir. ve etik olarak.
“Bu teknolojiyi keşfetmek, onu kapatmaya çalışmaktan daha fazla fırsat var” dedi.
“Koldaki Kalp” gibi göğüs arkası hızla “gerçek bir kültürel güç” haline gelebilirken, “yenilik eninde sonunda tükenecek” diye ekledi. Geriye kalan, “herkes bir başkasının kimliğini ifade aracı olarak bir saniyeliğine bile olsa üstlenebildiğinde” sanatsal olanaklar olacaktır.
Teknoloji gelişmeye devam ettikçe ve yeni şekillerde benimsendikçe, Prince Paul ve J Dilla gibi yapımcıların örnekleme için yaptıklarını, birileri sonunda AI ses modelleri için yapabilir – Herndon’un “kimlik oyunu” dediği şeyin bir parçası.
Herndon, “Bir sanatçı olarak, benim iznimle, birinin ben olmasının ve hatta belki de farklı şekillerde ben olma konusunda daha iyi olmasının ne anlama geldiğiyle ilgileniyorum” dedi. “Orada bulunan yaratıcı olanaklar büyüleyici ve sonsuza kadar değişecek. Sadece şartları ve teknolojiyi çözmemiz gerekiyor.”
