Abigail Williams, Arthur Miller tarafından “The Crucible”da 17 yaşında “sonsuz bir numara yapma kapasitesi” olan “çarpıcı derecede güzel bir kız” olarak tanımlanıyor. Şehvetli ve işbirlikçi Miller’ın Abigail’inin eski patronu John Proctor ile bir ilişkisi vardır ve kovulduktan sonra, kan içerek ve ormanda diğer kızlarla çıplak dans ederek karısını kıskançlığından kurtarmaya çalışır. O geceyle ilgili yalanları, John’u trajik kahramanı olarak gösteren Miller’ın 1953’te Salem cadı mahkemelerini dramatize etmesi için katalizör görevi görüyor.
Aslında Williams, 1692’de 9 yaşındaki kuzeni Betty Parris ile ilk suçlamalarını yaptıklarında sadece 11 veya 12 yaşındaydı. Oyun yazarı Talene Monahon’un kara komedisi “The Good John Proctor”, Abigail (Susannah Perkins) ve Betty’yi (Sharlene Cruz) Miller’ın oyununda tasvir edilen aksiyona giden yıl içinde en iyi kız çocukları ve yatak arkadaşları olarak hayal ediyor. Modern dilde konuşan ama Püriten tarzı boneler ve beyaz gecelikler (Phuong Nguyen’in kostümlerinde) giyen kızlar, uçma hayalleri hakkında fısıldaşırlar, bir kral ve bir köylü bakiresi gibi davranırlar ve sanki sürekli gözetim altındaymış gibi paranoya içinde irkilirler.
Connelly Theatre’da 1 Nisan’a kadar devam edecek olan bu Bedlam prodüksiyonunda onları çevreleyen hışırtılı karanlıkta pusuda bekleyen bir tehdit var, ancak bu doğaüstü türde değil (çarpıcı chiaroscuro ışıklandırma Isabella Byrd’a ve ağaçsı ses tasarımı Lee Kinney’e ait) ). 14 yaşında deneyimli bir hizmetçi olan Mercy (Tavi Gevinson) ona şeytan diyor, ama onun asıl kastettiği şey erkeklerin gücü ve kaprisleri. Mercy iğneleyici bir şekilde, “Her yerde kötülük var,” diye ısrar ediyor. Kızların, kadınlığın başka kimsenin açıklamadığı kanlı kısımlarından Şeytan’ı sorumlu tutması şaşırtıcı mı?
Salem cadı mahkemeleri, sahne de dahil olmak üzere pop kültüründe durmadan yeniden şekillendirildi ve yeniden ele alındı; Bedlam, 2019’da bu tiyatroda “The Crucible”ın yalın ve anlamlı politik bir yorumunu sundu ve Gevinson, 2016’da Broadway’in stilize ve abartılı bir yeniden canlandırmasında Mary Warren’ı canlandırdı. bu sezon Off Broadway oynamak için kara komediye ilham verdi; Sarah Ruhl’un “Salem’li Becky Hemşiresi” sonbaharda sanığın soyundan gelen birini Lincoln Center’a getirdi.
Öyleyse neden izleyicileri tekrar Salem’e götürelim? Monahon’un ergen diyaloğunun ritimlerine yönelik şakacı ve hassas kulağı, kaynak materyalinden biraz fazla yararlanan “The Good John Proctor”un başlıca zevkleri arasında yer alıyor (“The Crucible” ve ürkütücü popeti hakkında kısa bir bilgi tavsiye edilebilir. gösteri öncesi okuma). Yönetmen Caitlin Sullivan tarafından güzel bir şekilde sahnelenen oyun, en orijinal haliyle en ilgi çekici ve kışkırtıcıdır – karakterlerini mevcut anlatılara yerleştirmek yerine çağdaş ve bazen küfürlü bir dille dağınık, gelişmekte olan ruhlarını araştırır.
Şaşkın Brittany K. Allen’ın Mary Warren rolünde yer aldığı oyuncu kadrosu, masumiyetin eşiğinde ya da hemen ötesinde, tamamen geçmişe ya da şimdiye ait olmayan karakterlerde çevik bir şekilde yaşıyor. Aradaki bu gölgeli boşluk, soruşturma için verimli bir alan açar, burada korkmak için herhangi bir temele sahip olan tek kişi, karanlıkta bırakılan kızlardır.
İyi John Proctor
1 Nisan’a kadar Manhattan’daki Connelly Theatre’da; bedlam.org. Süre: 1 saat 35 dakika.
