‘Hasta’
Peacock’ta yayınla.
Yıl 2020 ve Covid-19 Amerika’nın çoğunu karantina altına aldı. Miri (Beth Million) koronavirüs önlemlerini ciddiye alır, ancak üniversitedeki en iyi arkadaşı Parker’ın (Gideon Adlon) virüs yorgunluğu vardır, bu, Insta arkadaşlarının bir partide bir adamla sevişirken çekilmiş bir görüntüsünü paylaştığında buna tanık olur.
Parker, tecritten kaçmak için Miri’yi ailesinin göl kenarındaki gözlerden uzak malikanesine götürür ve onlar varır varmaz Parker, bilinmeyen bir göndericiden “Eğleniyor musun?” diye soran bir mesaj alır. Eski flört DJ’i (Dylan Sprayberry) beklenmedik bir şekilde evde görünse bile, numarayı bloke eder ve bunun yerine parti yapmayı tercih eder. Evdeki tek davetsiz kişinin DJ olmadığını söylememe gerek yok.
Daha fazlasını söylemek, Covid korku alt türünde şimdiye kadarki favorim olan bu gergin ve zamanında slasher-intikam sinemasındaki birçok uğursuz zevki mahveder. Sinemayı Katelyn Crabb’la birlikte yazan Kevin Williamson, sinemaya “Scream”de kullandığı bıçak keskinliğindeki zekayı aşılıyor. John Hyams, özellikle virtüöz açılışta şakacı kaotik temposuyla bir gerilim yönetmeni (“Yalnız”) olarak pirzolalarını gösteriyor.
Adlon, her zaman sevimli olmasa da ilişkilendirilebilir bir son kız, bu da filmin pandemik mesajı bulanık olduğu için mantıklı. Maske uyumuna ve sosyal mesafeye tezahürat etmem veya alay etmem gerekiyorsa, süre değilim ve sinemayı gerçekten sinir bozucu yapan da bu belirsizlik – maksatlı, umarım -.
‘Dadı’
Amazon Prime Görüntü’de yayınlayın.
Filmin yazarı ve yönetmeni Nikyatu Jusu, Anna Diop’un rol aldığı bir sahneyi anlatıyor. Kredi Kredi… Amazon Stüdyoları
Aisha (Anna Diop, harika), New York’ta beyaz bir çiftin (Michelle Monaghan ve Morgan Spector) kızı Rose’a (Rose Decker) dadılık yapan Senegalli genç bir göçmendir. Aisha, Rose’a Fransızca öğretir ve onu Senegal yemekleri ile tanıştırır ve ikisi hızla bir bağ kurar.
The Projectionist, Ödül Sezonunu Anlatıyor
Oscar’lar Mart’a kadar yok ama kampanyalar başladı. Kyle Buchanan, yol boyunca filmleri, kişilikleri ve olayları anlatıyor.
- Daha Yeni, Daha Cesur Michelle Williams ile Tanışın:Neden yardımcı kadın oyuncu kategorisini atlayıp en iyi kadın oyuncu dalında yarışmak gibi şaşırtıcı bir seçim yaptı?
- En İyi Kadın Oyuncu Battle Royal:Michelle Yeoh ve Cate Blanchett gibi önde gelen hanımlardan oluşan bir bayrak grubu, Oscar’ların en derin ve en dinamik yarışını yönetiyor.
- ‘Cam Soğan’ ve Rian Johnson:Yönetmen, “Knives Out” serisini neden Netflix’e sattığını ve sinema testi hakkında ne düşündüğünü açıklıyor.
- Bir Yardımcı Kadın Oyuncu Underdog:“Everything Everywhere All at Evvel”de, Stephanie Hsu’nun önemli varlığını küçümsemeyin.
Aisha’nın kendi küçük oğlunu Amerika’ya getirme planının, onu havlamamak için bahaneler bulmaya çalışan işverenleri tarafından engellenmesi yeterince kötü. Ancak Aisha’nın endişe etmesi gereken bir o kadar korkutucu bir şey daha vardır: Mami Wata adlı Afrikalı bir ruhun çaresizce iletmeye çalıştığı karanlık bir mesaj.
Yazar-yönetmen Nikyatu Jusu, kendinden emin ilk uzun metrajlı filminde, özellikle bir göçmenin Amerikan ayrıcalığı ve gücüyle karşılaşmasının gerçek dehşetine odaklandığında parlıyor. Ne de olsa haklı, akılsız bir New Yorklu anne, bir iblis olmadığı için yeterince korkutucu: insan. Umarım Jusu korku yolunda kalır, çünkü bundan sonra beni nasıl korkutacağını görmek beni heyecanlandırıyor.
“Sinyal 100”
Screambox’ta yayınla.
Bir Japon lisesinde olağan bir gündür – birkaç öğrenci garip bir görüntü izlemek için toplanana ve kızlardan biri aniden kendini balkondan atarak betona sıçrayana kadar. Sakin bir öğretmen (Shido Nakamura), sarsılan öğrencilere hipnoz altında olduklarını ve ağlamak ve okul bahçesini terk etmek gibi belirli sinyallerin intiharlarını tetikleyeceğini açıklar. Diğer sinyalleri bulmak onlara kalmış ve transı geri almanın tek yolu, diyor öğretmen, “sizin dışında herkes öldüğünde.”
Böylece Lisa Takeba’nın aynı adlı manga serisine dayanan nefis ahlaksız splatterfest’i başlar. Burada 2000 sinema filmi “Battle Royale”in etkisine şüphe yok ama Kinji Fukasaku’nun üstün filminin aksine bu film, ergenlik çağındaki aşk itiraflarına çok fazla eğildiği ve ilk yarısını oluşturan ahlaksız kargaşaya yeterince dayanmadığı için sonunda gücünü kaybediyor. çok şakacı bir şekilde çarpık. Yine de, sadece 90 dakika içinde hastalıklı bir eğlence.
‘Kan’
Çoğu büyük platformda kiralayın veya satın alın.
Brad Anderson’ın karanlık aile dramı, genç bir anne olan Jess’in (yine Monaghan) ergenlik çağındaki kızı Tyler (Skylar Morgan Jones) ve küçük oğlu Owen (Finlay Wojtak-Hissong) ile izole bir çiftlik evine taşınmasıyla başlar. Jessica, ormanda geçen günlerden sonra gözlerinde kötü bir renk tonuyla geri dönen aile köpeği tarafından ısırıldıktan sonra Owen’a bakan, iyileşmekte olan bir bağımlı ve hastane hemşiresidir.
Köpek, Owen’a kuduz değil, daha ölümcül bir şey bulaştırdı: kana susamışlık. Filmin en ürkütücü sahnelerinden birinde, Owen hastanede tüpünü çıkarıyor ve bir Capri Sun gibi kan torbasını emmeye başlıyor. Tabii ki, herhangi bir ebeveynin bildiği gibi, büyüyen bir vampir sadece hayvan kanıyla yaşayamaz.
Aptalca olmadığında tatmin edici olan sinema, “Blood Moon”un kalbine sahip ama vampir ruh rehberi “My Heart Can’t Beat If You Tell It”in kurnazlığından yoksun. İzlemek için en büyük neden, sürekli olarak inandırıcı bir korku filmi anneliği sunan Monaghan’ın ve korkunç şeyleri harika bir şekilde yapan Wojtak-Hissong’un müthiş performanslarıdır.
‘Şafak Gözlerin Arkasında Kırılıyor’
Shudder’da yayınla.
Kevin Kopacka’nın Almanca dilindeki rüya manzarasına bakmak, üzerinde düşünmekten daha eğlenceli.
Sinema, genç bir çift olan, kendini beğenmiş Dieter (Frederik von Lüttichau) ve özgür ruhlu eşi Margot’nun (Luisa Taraz), S&M-vari cinsel karşılaşmalarının hasım olarak görüldüğü eski, köhne bir şatoya taşınmasıyla başlar. oynak değil. Ama sonra büyük bir değişiklik gelir ve melodramatik, ürkütücü resme kendini beğenmiş bir film yönetmeni, Gregor (Jeff Wilbusch), kendini beğenmiş senarist karısı Eva (Anna Platen) ve bir grup hippi girer. Hikaye dönemler arasında gidip geldikçe, bir yer filmi seti olan şey, psikedelik katliam uçuşlarının büyük bir yağlı alem ve yanan bir evle sona erdiği bir korku yuvasına dönüşür.
Kopacka ve Lili Villányi tarafından yazılan eksiltili yazının, pişmanlık ve bağışlamayla ilgili belirsiz bir hesaplaşmadan başka ne amaçladığını çözmekte zorlandım. Ama filmin Eurosleaze konukevleri, cinsel psikodramatikler (hadım etme sahnesi tam bir baş döndürücü) ve pastiş tasarımıyla görsel olarak gözlerimin kamaşması hoşuma gitti. Mario Bava’nın Gotik melodramlarının hayranları cennette olacak.
