Besteci Andrew Lloyd Webber, orijinal 1988 Broadway kadrosunun üyeleri, tiyatro endüstrisi kodamanları ve maskeler ve pelerinler içindeki Phans’ın Pazar günü “The Phantom of the Opera”nın son performansı için Majestic Theatre’da toplandığı tam bir salon.
Yükselen müziği ve gotik dramasıyla görkemli müzikal, Broadway tarihinin en uzun süredir devam eden prodüksiyonu: Pazar günü saat 17.00’de başlayacak olan final performansı 13.981 numaraydı.
Perdeden saatler önce taraftarlar sokağın karşısındaki barikatların arkasında toplanmaya, el sallayıp fotoğraf çekmeye ve bir şekilde yedek bilet bulmayı ummaya başladılar. Bunların arasında Washington’dan Lexie Luhrs, 25, tam Phantom regalia vardı: siyah pelerin, ev yapımı maske, artı fötr şapka, yelek ve papyon, ayrıca maske küpeleri ve bir maske kolye. Luhrs, “Bizim için çok önemli olan gösteriyi kutlamak için buradayım,” dedi.
Broadway koşusu, Ocak 1988’deki açılışından bu yana 20 milyon kişiye oynayarak ve 1,36 milyar dolar hasılatla, açık bir şekilde son derece başarılıydı. Ve gösteri, 45 ülkede 17 dilde oynayan ve dünya çapında 6 milyar dolardan fazla hasılatla uluslararası bir fenomen haline geldi.
Ancak, geniş bir oyuncu kadrosu ve orkestrası ve özenle eski moda bir seti ile yürütülmesi de pahalıydı ve büyük ölçüde dünyanın dört bir yanından gelen turistlere bağımlı hale gelmişti; Uzun pandemik kapanmanın ardından, yalnızca federal hükümet yardımı ve cömert sigorta kapsamı sayesinde yeniden açıldı, ancak daha sonra azalan turizm ve enflasyonist maliyetlerin birleşimi, gösterinin karlı haftalardan daha fazla para kaybeden haftalar geçirmesine neden oldu ve bu dinamik kapanışı hızlandırdı.
Hal Prince’in yönettiği gösteri, 19. yüzyıl Paris’inde geçiyor ve Paris Opera Binası’nın altında yaşayan ve Christine adında genç bir sopranoya takıntılı hale gelen şekli bozulmuş bir sanat dehasını konu alıyor.
Beklenmedik bir şekilde yüksek bir notayla kapanıyor ve yalnızca Christine’in başlık şarkısında söylediği yüksek E ile değil. Geçen Eylül’de kapanış duyurulduğu anda, müzikali zaten sevenler onu izlemek için akın ettikçe satışlar arttı ve hiç ilgilenmeyenler bunun son şansları olabileceğini anladılar; Orijinal Şubat kapanış tarihi, talebi karşılamak için iki ay ertelendi ve önceki şov, coşkulu izleyicilere oynayan, parıldayan bir üne sahip olan ve haftada 3 milyon dolardan fazla kazanan Broadway’de bir kez daha en çok hasılat yapan şov oldu.
Baş yapımcı Cameron Mackintosh, “Bir şovun bu kadar muzaffer bir şekilde çıkması neredeyse hiç duyulmamış bir şey” dedi. “Hayal ettiğim her şeyin ötesinde.”
Son gün, nostalji ve kutlamanın bir kombinasyonu ile kutlandı. Prodüksiyon, West 44th Street’te, Majestic’in önünde, mevcut oyuncu kadrosunun (Broadway’de Christine rolünü oynayan ilk Siyahi aktör olan Emilie Kouachou dahil) ve orijinalin hayatta kalan üyelerinin yer aldığı bir ön gösteri kırmızı halı düzenledi. oyuncular (Christine rolünün yaratıcısı Sarah Brightman dahil) gösterinin gidişatı ve kapanışı üzerine düşündü.
Kırmızı halıda yürüyenler arasında, gösteriye ilk kez 1990 yılında memleketi Avustralya’da yedek oyuncu olarak katılan Maree Johnson da vardı; Avustralya’da Christine’i oynamaya devam etti ve şimdi opera şirketinin koreografını oynuyor. “Gösterinin uzunluğu nedeniyle hepimizin çok özel bir bağı ve deneyimi var” dedi. “Sonunda bunun bir parçası olmaktan büyük onur duyuyorum.”
Şu anda Christine’in aşk ilgisi olan Raoul’u oynayan John Riddle da vardı. Riddle, gösteriyi ilk olarak Cleveland’da büyüyen 4 yaşında, babası müzikal için bir radyo adı duyduğunda ve aileyi Toronto’da izlemeye götürmeye karar verdiğinde gördü. “Tamamen büyülenmiştim ve babama döndüm ve ‘Bunu yapacağım’ dedim” dedi. “Şimdi, 30 yıl sonra, Broadway’deki gösteriyi kapatıyorum.”
Son performansın ardından, gösterinin şirketi ve mezunları, gösterinin ikonik maskesinin bir merdivene yansıtıldığı ve portre stüdyolarının adını gösterinin tanıdık unsurlarının (“Avize” ve “Hayaletin İni”).
Müziği Lloyd Webber’e ve sözleri Charles Hart’a ait olan gösteri, orkestra boyutunun küçültüldüğü ve setin, işletme maliyetlerini azaltmak için pandemik kapatma sırasında değiştirildiği Londra’da hala yayınlanıyor ve şu anda Çek Cumhuriyeti’nde de yayınlanıyor. , Japonya, Güney Kore ve İsveç. Yeni yapımların önümüzdeki ay Çin’de (Mandarin’de ilk), Temmuz’da İtalya’da (Ramin Karimloo ve yanan bir avize ile) ve Ekim’de İspanya’da (Antonio Banderas ile ortaklaşa oluşturulan yeni bir çeviri ile) açılması planlanıyor.
Ve New York’a geri dönecek mi? “Elbette, bir noktada,” dedi Mackintosh. “Ama şovun dinlenme zamanı geldi.”
