Kongre süreci ve hoca konusu ‘şimdilik’ hallolduğuna nazaran artık net olan şeyler üzerine yazma gereği doğmuştur…
Trabzonspor’da ikinci adamlar artık birinci adam pozisyonuna geçti. Ağaoğlu’nun koltuğu yardımcısı Ertuğrul Doğan’a, Abdullah Avcı’nın yeri ise Orhan Ak’a kaldı.
Orhan Hoca’nın devam etmesi kararını olumlu bulanlardanım. Zira gelinen nokta yeni bir başlangıç noktası değil. Tersine bitmeye yakın bir yer. Münasebetiyle şu pozisyonda yeni hoca kartını çekmek çok akla yatkın değildi. Neden değil?
1- Önünde 11 lig, kupada final görürsen 14 tane maç kalmış. Lakin bu oynamaya mecbur olunan sayı. Ligin hiçbir pahasının kalmadığını düşünürsek Trabzonspor’un gerçek manada 3-5 maçı var. Yeni hoca buraya anca yara bandı olurdu.
2- Adaylardan biriyle dönem sonu için kelam kesersin. Ekonomiyi planlarsın, UEFA tehdidini halledersin, kapıyı süpürür yolu açarsın. İdarenin birinci işi hoca değil. Maalesef öncelik değil. Gerçekçi olmak lazım.
3- Mevcut takımda dönem sonunu görmek isteyen, kalıcı olmayan çok fazla oyuncu var. Yeni hoca gücünü bu ikna sürecine veremez. Vermemeli. Abdullah Avcı’nın gidiş yerini o ikna edemedikleri hazırladı.
4- Kulisi az yapılan bir şey var; Abdullah Avcı’nın dönüşü. Konuşulan tüm isimlerin ortasında ikinci bahara gelmesi sürpriz değil. Bu geçiş sürecinin en doruğunda hala bu ihtimal var. Kapı açık bırakıldı. Vakit gösterir.
5- 25 milyon Euro bütçe ile yarışabilecek hocaya karar vermek 1 haftada olmaz. Olacağını düşünürsen vakit kaybedersin. Ertuğrul Doğan ve idaresi Orhan Ak ile vakit kazandı. Bu bahis tertibin en kıymetli ayağı.
Orhan Ak Trabzonspor için gaye bir teknik adam olmadığını kendisi de biliyor aslında. Vazifesi dar boğazları geçmek değil, gemiyi limana yanaştırmak. Dönemi bitirmesi hiçbir şeyi daha berbat yapmaz.
Ümit Genç
KAYNAK : Sözcü
