Hatay Antakya’da zelzeleden sonra enkaza dönen Prensip Apartmanı’nda eşi Semih, ikiz çocukları İpek ve Duru’yla yaşayan Ayşenur Canan Koyuncu yapılan arama kurtarma çalışmalarında bulunamadı. 25 gün geçmesine karşın çocuklarına ulaşamadıklarını anlatan Koyuncunun babası Ali Yurdakul, “Gece gündüz enkazın başındaydık, kızım, damadım ve torunlarım bulunamadı. Bütün hastaneleri aradık, fotoğraflara baktık yoklar. Bu saatten sonra çok da umudum kalmadı. Yeni konut aldılar bize yakın olmak için orada oturmadılar. O mesken değil kirada oturdukları yıkıldı. Diyanete yazdım, yanıt bekliyorum. Enkazdan bir torba doldurup dördüne mezar yaptırmayı düşünüyorum” dedi.
Çok şiddetli bir sarsıntıyla uyandıklarını söyleyen Yurdakul, “Durmasını bekledik ikinci kere bir daha vurdu. Bizim binanın çöktüğünü zannettim, kızımla da komşuyduk. Onun oturduğu binanın çöktüğünü gördük çabucak bağırıp, çağırarak binanın etrafında dolaşmaya başladık. Telefonla da arıyorduk, bir türlü ulaşamadık.
Hava aydınlanırken AFAD grupları geldi. Birkaç canlı beşere ulaşıp çıkardılar. Belediyeden kepçe, vinç istediler, veremeyiz demişler diğer enkaza gittiler. Vinç ve kepçe akşam geldi. 6-7 gün arama yaptılar, çıkanlar oldu lakin kızım, damadım ve torunlarım bulunamadı” diye konuştu.
“ÇALIŞMALAR YAPILIRKEN BİNADAKİ YANGIN HİÇ SÖNMEDİ”
Gece gündüz enkazın başında olduklarını anlatan gözyaşlı baba Yurdakul, “Damadım polisti, bütün hastaneleri araştırdık. Emniyet güçleri sağ olsun çok ilgilendi. Parmak müsaadeden gömülenler varmış onlara, fotoğraflara baktık yok. En son DNA örneği verdik şimdi bir uyuşma çıkmadı.
AFAD çalışanları ile görüştük sarsıntıdan çabucak sonra binada yangın çıkmıştı. Enkaz kaldırma çalışmaları yapılırken yangın daima devam etti, söndüremediler. Enkazdan çok fazla yanık kemik çıktı. Ailemin de yandığı kemiklerinin kaldığı, kepçenin baskısıyla kırılıp enkaza karıştığı düşünüldü. Artık ben de buna inanmak durumundayım ne yapayım bilmiyorum” sözlerini kullandı.
“İSTANBUL’DA YAŞIYORDUK, BURAYA DÖNMEMİZ İÇİN GÜN SAYDILAR”
Bir sürü dedikodunun çıktığını aktaran Yurdakul, Yok bir kişi gelmiş 15 kişiyi hastaneye götürmüş. Biri bizi arıyor 30 kişiyi götürdüm. Gelin hangi hastaneye götürdüyseniz bize yardımcı olun diyorum. Lakin oyalayıp durdular. Moralimizi daha da bozdular. Bu saatten sonra çok da umudum kalmadı zira torunlarım, kızım aklı başında insanlardır. Torunlarım anaokuluna gidiyordu fakat isimlerini, numaralarımızı verebilecek kadar akıllılardı. İstanbulda yaşıyorduk, buraya dönmemiz için gün saydılar. 1 ay evvel taşındık demek ki bunun için çağırmışlar” dedi.
“HİÇ DEĞİLSE BİR MEZARLARI OLSUN İSTİYORUM”
Yurdakul, “Dedecim sesleri daima kulağımda, bulutlara baktığımda daima fotoğraflarını görüyorum, güya bana hakikat geliyorlar. Hiç değilse bir mezarları olsun istiyorum. En son Diyanete yazdım, karşılık bekliyorum. Enkazdan bir torba doldurup dördüne bir mezar yaptırmayı düşünüyorum. Kolay değil artık hayatımızı köyde idame ettireceğiz” diye konuştu.
“BİNALARDA YAŞAMAK İSTEMİYORUM, KÖYE YERLEŞECEĞİM”
Doğaya dönmek istediğini lakin köydeki meskenlerine elektriğin bir türlü verilmediğini belirten Yurdakul, B”en artık binalarda yaşamak istemiyorum. Toprağımıza konteyner mesken koyacağız, elektrik almaya çalışıyoruz. Elektriğimiz yok, toprakla tabiatla yaşamak istiyorum. Yıllarca çocuk esirgeme kurumunda müdürlük yaptım, yüzlerce çocuk yetiştirdim. Yüzlerce yaşlıya hizmet ettim artık kendime hizmet etmek istiyorum. Tahminen tabiatla, toprakla düzelebilirim” diye konuştu.
“HER KONUTTA BİR ACI VAR”
Çocuklarımın birçok hayali olduğunu söyleyen Yurdakul, “Yeni mesken aldılar bize yakın olsunlar diye orada oturmadılar. Komşu olalım diye yanımızdaki yıkılan binada oturdular. Yeni aldıkları mesken de yıkılmadı. Yıkılan bina da 8-9 yıllıktı. İki inşaat mühendisiyle görüştüm demiri çok yeterliymiş ve betonu çok berbatmış. Bacanağım, teyzem, amcam da öldü. Her köyde her konutta bir acı var. Allah herkese sabırlar versin” tabirlerini kullandı. (DHA)
KAYNAK : Sözcü
