Ben John J. Lennon, uyuşturucu satmak ve cinayetten 28 yıldan ömür boyu hapis cezasını çekmekte olan bir hapishane gazetecisiyim. Bugün Esquire’da katkıda bulunan bir editörüm, The Times için sık sık yazıyorum ve Prison Letters Project’te dergide kadrolu yazar olan Emily Bazelon ile çalışıyorum. Bu, proje haber bültenlerinin dergi için ikinci taksitidir.
Bazelon, tutuklu insanlardan aldığı yazışmaları yanıtlamak ve yazarların sesini yükseltmek için Hapishane Mektupları Projesi’ni başlattı. 2021’de The New York Times Magazine, Louisiana’daki hapishaneden kendisine mektup yazan Yutico Briley’nin temize çıkarılmasıyla ilgili kapak hikayesini yayınladı. Bu hikaye ortaya çıktıktan sonra, Bazelon hapishanedeki insanlardan daha fazla mektup almaya başladı. Yale Hukuk Okulu’ndaki (kendisinin öğretim görevlisi olduğu) bir grup öğrenci, bunları yapan kişilerin izni ve katılımıyla bunların bir kısmını halka açık bir veri tabanına (kütüphaneleri ve edebi programları hapishanelere götüren bir kuruluş olan Freedom Reads’in ev sahipliğinde) kaydetmeye başladı. onları yazdı. Pek çok mektup masumiyet iddiasında bulunur ve diğerleri ciddi suçlar işleyen kişilerin cezalandırılmasıyla ilgili zor soruları gündeme getirir.
Ara sıra Emily, öğrencileri ve ben bir mektup seçip davanın gerçeklerine daha derinlemesine dalacağız. Bunu, Kaliforniya’da cinayetten hüküm giyen ve ölüm cezasına çarptırılan (masum olduğunu iddia eden) Tim Young hakkındaki ilk yazımızla yaptık. Young artık temyizde temsil ediliyor. Birkaç yıl önce Bazelon, 1994’te New York’ta ve New Jersey’de bir kişinin öldürülmesindeki rolü nedeniyle hüküm giymiş olan Ivié DeMolina’dan mektuplar almaya başladı, ancak gerçek cinayetlere doğrudan katılmadığını söylüyor. New York’ta 25 yıl hapis cezasına çarptırıldı ve 28 yıldır orada cezaevinde. Bu durumda şartlı tahliye alırsa, bir ardışıkNew Jersey’de 30 yıl hapis cezası.
56 yaşındaki DeMolina, mektuplarından birinde “Çocuklukta cinsel taciz ve aile içi şiddetten kurtulan biriyim” diye yazmıştı. “Ben haksız yere hüküm giymiş değil, haksız yere temsil edilmiş biriyim.”
Beni DeMolina’nın mektuplarına çeken şey, suçluluk duygusuyla ilgili canlandırıcı açık sözlülüğünün ötesinde, kırılganlığıydı. “Asla kötü bir insan olmadım,” diye yazdı. “Lütfen hayatımın geri kalanını kurtarmama yardım et.”
DeMolina, travma dolu geçmişinin davranışını mazur görmediğini, ancak duruşmasında bunun keşfedilmemesinin uzun hapis cezalarına katkıda bulunmuş olabileceğini söylüyor. New York’taki duruşma avukatı kabul etti. Duruşmadan 20 yıldan fazla bir süre sonra, bir yeminli beyanda, DeMolina’nın yaşadığı travmanın tam bir resmini ortaya çıkarmak için “uygun bir soruşturma” yapmak üzere devletten fon almadığını söyledi. “Ben süresi boyunca bana söyleyebileceklerinden şüpheleri vardı ve muhtemelen kimseye güvenmiyordu” diye yazdı.
O sırada DeMolina, annesi orada olduğu için mahkemede geçmişini açıklamamayı seçti. Çocukluk travmalarının ardından genellikle kızgın ve nefretle dolu olduğunu söyledi. “Onarılamaz, kurtarılamaz bir kırıklıkla sonsuza dek kaybolduğuma inandım.” 20’li yaşlarında kısa bir süre dominatrix olarak seks işçiliği yapıyordu. Mahkeme kayıtlarına göre, Ağustos 1994’te 27 yaşındayken daha önce seks yaptığı bir müşterisinin New Jersey’deki dairesinde bir randevu ayarladı. O ve suç ortaklarının içeride olduğu anda, ekip adamı silah zoruyla zapt etti ve onu soydu.
Ertesi gün DeMolina, çıktığı bir adam olan James Polites’in New Jersey’deki apartman dairesinde benzer bir toplantı ayarladı. Daha sonra ölü bulundu, dairesi arandı. Polites’e yapılan aramadan üç gün sonra, DeMolina ve suç ortakları, daha önce tanıdığı başka bir adamı, Joseph Fiammetta’yı ziyaret ettikleri Long Island’a taşındı. O da bıçaklanarak evinde ölü bulundu.
New York Daily News, DeMolina’yı “çetenin lideri” olarak adlandırdı. 1996 yılında, New York’ta Fiammetta’nın öldürülmesinin yanı sıra soygun ve hırsızlıkla bağlantılı olarak ikinci derece cinayetten mahkum edildi.
New York’ta 25 yıl hapis cezasına çarptırıldıktan sonra DeMolina, Polites cinayetinden yargılanmak üzere Bergen County, NJ’ye gönderildi. New York cezasıyla eşzamanlı olmak yerine art arda 30 yıldan ömür boyu ikinci bir hapis cezasıyla sonuçlanan bir savunma anlaşmasını kabul etti. DeMolina, avukatının kendisine cezaları daha sonraki bir tarihte birleştirebileceğini söylediğini söylüyor. Avukat bunun doğru olmadığını ve DeMolina’ya mahkemeye gitmesini tavsiye ettiğini söylüyor.
DeMolina, New Jersey mahkemesine, her biri çocukluğundaki cinsel tacizi ayrıntılarıyla anlatan bir psikiyatrik değerlendirme veya hafifletme raporu sunulmadığını söylüyor. “NY’de bir evvel değil, ‘Sana ne oldu?’ diye sorulmadı” diye yazdı.
DeMolina’nın işlediği suçların müstehcen detayları peşini bırakmamıştır. 2017’de, onu özet olarak “iki müşterisini öldüren bir dominatrix” olarak tanımlayan bir HLN dizisi olan “Inside With Chris Cuomo” da yer aldı. Elizabeth Greenwood’un DeMolina’nın suçuyla ilgili bir Daily News makalesini anlatan 2021 tarihli kitabı “Love Lockdown”, “Striptizcilerin uyuşturulduğu ve soyulduğu gerçek bir hikayeye dayanan 2019 sineması ‘Hustlers’ın konusu gibi geliyor. Wall Street’ten adamlar, ancak ceset sayısıyla.
DeMolina, hapsedildiği Bedford Hills’teki bir rehabilitasyon programı sayesinde acısını sayfaya dökmeyi öğrendi. Mektuplarından birindeki bir şiirde cinayet kurbanları hakkında şöyle yazmıştı: “Onları o zamanlar uyuşturucuyla travma geçirmiş zihnimde / Travmayı derinleştiren cinsel baskıcılar olarak / Çocukken bana uygulanan bu” diye yazmıştı. Ama aynı zamanda, “Hala tüm bunların korkunçluğu için hiçbir mazeret yok, Kimse ölmemeliydi.”
ACLU’ya göre, cezaevindeki kadınların yüzde 60’ından fazlası cinsel taciz öyküleri bildirdi. 2019’da New York, tacizin hüküm giydikleri suçlara “önemli bir katkıda bulunan faktör” olması durumunda, tacizden kurtulan bazı kişilerin yeniden cezalandırılmaya uygun olmasını sağlayan Aile İçi Şiddetten Kurtulanlar Adalet Yasasını kabul etti. Yasa, istismarcının suçun kurbanı olması gerekmediğini söylüyor.
Bir savunuculuk koalisyonu olan Survived and Punished’in yardımıyla DeMolina, New Jersey’deki cezasından kurtulmak için dava açmasına yardımcı olacak bir avukat için para topluyor. “Bu temyiz, buradaki tek şansım,” diye yazdı. “Hayatım için yazıyorum.”
