CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, partisinin TBMM’deki düzenlenen ve afette hayatını kaybedenler nedeniyle hürmet duruşu ile başlayan küme toplantısında açıklamalar yaptı.
Kemal Kılıçdaroğlu, dün akşam Hatay’da meydana gelen zelzele için “Aynı acıları yaşamamak, tedbir almak aklın gereğidir. Dün akşam iki zelzele meydana geldi. Hayatını kaybedenler var. Yarın bölgeye gideceğim” dedi.
Kılıçdaroğlu’nun konuşmasından satır başları:
*Derler ya hani sözler kifayetsiz kalıyor diye, sahiden de o denli. İnsan ne dese, nasıl dese bilemiyor. Ben de konuşmamı satır satır yazmaya karar verdim. Konuşmama başlamadan evvel sizden ricam alkışın sloganın olmamasıdır.
“BÜYÜK BİR FELAKET YAŞIYORUZ”
*Büyük bir felaket yaşıyoruz. Haberi aldığımda evvel hepiniz üzere dehşete düştüm sonra en güzeli çabucak sarsıntının olduğu bölgeye gitmek dedim.
*Aradım liderlerimizi, kalkın gidiyoruz dedim. Hatay’a vardık. Gördüklerim nasıl anlatılır inanın bilmiyorum, duşta üzereydik. Gördüğümüz gerçek olamayacak kadar dehşetli ve kâbustu.
*Kadim kentlerimizde mevtten diğer hiçbir şey yoktu. Beşerler isimleri haykırıyordu sokaklarda; evlat, anne, baba, kardeş isimleri… Gece indiğinde tümüyle tükenmiştik.
“DUYGULARIM KARMAKARIŞIK”
*Buz üzere bir soğuk gerçek bir zifiri karanlık. Yatacak yer arıyoruz kendimize. Dinlenmeye çekildim fakat dinlenmek, uyumak mümkün değil. Gözlerimi kapatıyorum o çocuklar, o isimler gitmiyor aklımdan.
*Halkımızın acısını, torunlarımı düşünüyorum. Hislerim karmakarışıktı. Bu ülkede her şeyi bölüştüler, acılar hariç… Acıları kimse bölüşmeyecek mi diye sordum kendi kendime.
*Bu ülkede her şeyi bölüştüler, acılar hariç. Acıları hiç kimse bölüşmeyecek mi bu ülkede diye sordum kendi kendime.
*Yarın torunlarım büyüyecek, Allah ömür verirse soracaklar bana ‘Dede en güç vakitlerde sen neredeydin? Ne yapıyordun?
*Ne diyeceğim onlara düşünmeye başladım. İşte o an içimde bir şey koptu. Anladım ki ben artık eski ben olamayacağım. O an prestijiyle ben tıpkı Kemal değildim.
*Kalktım basın müşavirim Ömer’i aramaya koyuldum. Telefon çizgileri çekmiyor, hiçbir şey çalışmıyor. Araca gittim o da esasen uyumuyordu.
*Herkeste tıpkı travma. ‘Haydi Ömer halkımıza seslenmemiz lazım’ dedim. En sıkıntı durumda nerede duracağımızı söylemem lazım.
*Gelecekte torunlarımın soracağı sorulara bu gece benim karşılık vermem lazım dedim. Erdoğan ile siyaset üstü hizalanmayı reddediyorum dedim.
*Ne kendisi ile ne sarayı ile ne de çeteleriyle hizalanacağım. Ne siyaset üstüne ne siyaset altına ne vefatına ne dirimine ne de milleti için var olmayan bir devlet yapısıyla hizalanacağım.
*Milleti için evlatları için var olmayan bir yapıyı yüceltmeyeceğim. Asla ve asla yüceltmeyeceğim. Dayanışacaksam da milletim ile dayanışacağım.
*Milletimize seslenmek istiyorum lakin internet yok. Ömer ile uğraşıyoruz, millet bizi bekliyor. İnternet ilişkisini halletmeye çalışıyoruz. Ne düşünüyorsam amasız, fakatsız, güzellemesiz söyledim. Artık yeniden buradan seslenmek istiyorum.
*Ey sevgili halkım, yüreği yanan halkım sen daha yeterli olmayı hak etmiyor musun? Halkına daima hüzün ören bir ülkede yaşamaya devam mı edeceğiz?
“BUNUN VAKTİ GELMEDİ Mİ?”
*Cumhuriyetimizin bir yüzyılı geçti, ikinci yüzyılımız daha düzgün olmasın mı? Halkının kederine koşamayan bir devleti toplamaya, değiştirmeye, düzgünleştirmeye çalışmayacak mıyız?
*Bunun vakti gelmedi mi? Yazımızı öldürdüler ancak artık bir baharı yaşatmayalım mı bu çilekeş halkımıza?
*Gözyaşlarımızın gözümüzü bulandırmasına müsaade vermeyelim. Bizim bir iktidarı değiştirmekten çok daha derin problemlerimiz var.
*İktidarı değiştireceğiz orası kolay lakin hepimiz biliyoruz ki değişim bir iktidarı değiştirmekten büyük olmalı. Zira zihniyeti değiştirmemiz lazım.
*Net konuşmamız lazım. Bizim bir iktidarı değiştirmekten çok daha derin sıkıntılarımız var. İktidarı değiştireceğiz, orası kolay.
*Değişim iktidarı değiştirmekten büyük olmalı. Zihniyeti değiştirmemiz lazım. Bu ülkeyi enkaz altında bırakan niyet formunu kurutmamız lazım. Kıymetlerimizi yeni baştan örmemiz lazım. Devlete yaklaşımımızı değiştirmemiz gerek.
“NEDİR BU HARAM SEVDASI BU TÜRLÜ?”
*Rant peşinde koşanlar bizi yönetiyor. İş insanları yasa boşluklarını dolduruyor. Kibir alkışlanıyor, nizam motamot devam ediyor. Büyük küçük herkes rantın peşinde. Biz ne yaptık kendimize bu türlü? Nedir bu haram sevdası bu türlü?
*Elbette evvel bu nizamı suçlayacağız. Bu nizamı onlar getirdi. İğneyi kendimize batırmak zorundayız. Siyasete giren olağandışı biçimde zenginleşiyor. Biz politikler de oy kaybederiz diye imar aflarına el kaldırıp, indiriyoruz. Defter tutuyorlarmış, zıvanadan çıktılar. Onlar değişik bir cihanda yaşıyorlar.
*Değişmemiz lazım. Sistemin çalışma biçimini kökünden değiştirmemiz lazım. Siyasetin yapılma biçimini değiştirmemiz lazım. Davranışlarımızı değiştirmemiz lazım. Her şeyi temelden değiştirmek zorundayız.
“BİRBİRİMİZE İNANACAĞIZ”
*Değişime bu yabanî neo-liberal tek adam rejiminden başlayacağız. Halkı ilgilendiren her alana sirayet edecek değişim. Şafak söktüğünde evsiz barksız kalanlar yuvalarını yine bulacak.
*Depremler daima olacak. Lakin devlet artık zelzeleler karşısında aciz kalmayacak. Bu kabus bir daha yaşanmasın. Haramdan, düzensizlikten, palavradan, riyadan siyaset elini çekecek.
*Kayırma bitecek, suiistimal bitecek, açgözlülük, rant bitecek. Her birimiz elimizi taşın altına koyacağız. Evvel inanacağız. Birbirimize inanacağız. Adaleti getireceğimize inanacağız, daha uygununu hak ettiğimize inanacağız.
*Deprem gecesinden beri dayanışma içinde olan onurlu halkımız için inanmak zorundayız. Halkımız için bu ülkeyi tekrar kuracağız. Kural koyacağız, asla çiğnetmeyeceğiz.
*Artık imar aflarını ağzımıza almayacağız. Kurumlar inşa edeceğiz, tek adamlar asla bu coğrafyada asla olmayacak. Bu harami nizamı kesinlikle değiştireceğiz. Yarın çocuklarımız sorduğunda, ‘Bu kabusu biz bitirdik’ diyelim.
KAYNAK : Sözcü
