2010 yılında yaşanan Şili sarsıntısı ve akabinde kenti tsunami vurması, Şili için büyük bir yıkımdı. Yaşanan yıkım her ne kadar büyük olsa da Şili sarsıntısı, dizaynın doğal afetlere karşı nasıl bir yanıt sağlayabileceğine dair en yeterli örneklerden biri. 8.8 büyüklüğündeki bir sarsıntı ve bir tsunami gören kentin tekrar yapılanmasını gelin birlikte inceleyelim.
Kaynak: https://www.nytimes.com/2016/05/23/t-…
2010 yılında Şili, 8.8 büyüklüğünde bir zelzele ile sarsılmıştı.
Ancak Şili’yi sarsan asıl hasar, sarsıntıdan 18 dakika sonra Constitución kentini vuran tsunamiydi. Doğal afet sonucunda 500’den fazla insan öldü. Kentin sakinleri evsiz, elektriksiz ve pak susuz kaldı.
Mimar Alejandro Aravena, ve bir danışman takımı, bir yine yapılanma planı oluşturmak için görevlendirilmişti.
Constitución’da binlerce emekçi çalıştıran ormancılık şirketi Arauco, yapılanma planının fiyatını ödeyecekti. Aravena şöyle anlatıyor:
‘Constitución’da oturanlar, ormancılık şirketi için çalıştığımız için, tekrar yapılanmanın tüm yararlarının kendilerine değil, şirkete gideceğinden şüphelendiler. Bu nedenle, insanların tekrar inşa sürecine katılması gerektiğini en başından beri biliyorduk. Aslında, gerçek müşteriyi yaratmamız gerekiyordu. Böylelikle bir konsorsiyum oluşturduk: Arauco, hükümet, halk ve biz. Sezgisel bir yaklaşım izliyorduk zira aslında planlama hakkında hiçbir şey bilmiyorduk.”
Aravena’nın çalıştığı mimarlık firması Elemental, halkın taleplerini derledi, birbiriyle konuşmayan devlet kurumlarıyla görüştü ve maliyetleri karşılaştırdı.
Aravena’nın önünde 3 alternatif vardı: sıfır kotuna yerleşimi yasaklamak, dalgalara karşı büyük bir duvar inşa etmek, kent ve deniz ortasında bir orman olması. Sıfır kotuna yerleşimi yasaklamak uygulanabilir değildi. Doğanı gücüne direnebilecek bir duvar örmek neredeyse imkansızdı. Bu yüzden üçüncü alternatif gerçek oldu. Constitución halkı da orman için oy kullandı.
Şehir planlamasının genel fikri ise şuydu: Tabiat ile yaşa, ona direnme!
Constitución’un yerinden edilmiş bir dizi sakini için de kalacak yer temin edilmesi gerekiyordu. Elemantal’ın konut projesi Villa Verde de böylece oluştu.
Villa Verde, kentin orta sınıf yerleşim bölgelerinden birinin yakınında, kent merkezine ve denize bakan bir doruğun üzerine yapıldı.
Aravena’nın artırımlı konut projesi, acil barınma muhtaçlığı üzerine doğmuştu. Bu proje için ise küçük bir bütçe veriliyor. Aravena ise berbat bir konut inşa etmektense bir konutun yarısını tasarlıyor ve öbür yarasının çerçevesini hazırlıyor. Konutun başka kısmını ise oranın sakinleri istediği üzere tamamlıyor. Bu sayede konut sakinleri kendi başlarına kolaylıkla inşa edemeyecekleri yahut ödeyemeyecekleri şeylere sahip oluyorlar: iki katlı, iki yatak odalı bir mesken.
Şehrin sakinleri ne vakit isterlerse meskenin yarısını kendileri tamamlayacaktı.
Bu konut projesi için eyalet 22.300 dolar veriyor. Bu meskenleri 700 dolara satın alan aileler, ikinci yarıyı özelleştirmek için iki yahut üç bin dolar harcıyorlar. Muadil büyüklükteki konutlar 100.000 dolardan fazlaya satılıyor.
Uzun lafın kısası, iştirakçi tasarım süreciyle kent yine inşa ediliyor ve herkes kazanıyor.
Siz ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!
KAYNAK : Onedio
