Konya’daki Kredi Yurtlar Kurumu ve kamu misafirhanelerine yerleştirilen depremzedelerden Yabaş ailesi, birinci zelzeleye birçok kişi üzere uykuda yakalandı.
Lütfü Yabaş, sarsıntıyı hissettikten sonra uyandırdığı eşini ve kızlarını sakinleştirip, inançlı halde hasar gören apartmanın dışına çıkardı.
Bir müddet sonra erkek kardeşi ve ailesinin yaşadığı binanın yıkıldığı haberini alan Yabaş, yardıma koştu.
Yabaş, enkaz altında kalan yeğeninin, kızının telefonuna attığı “Alttayız, biz daha çıkamadık” bildirisiyle arama kurtarma gruplarını bölgeye yönlendirdi.
Çalışma sonucu Yabaş’ın erkek kardeşi, eşi ve 2 yeğeni enkazdan sağ olarak kurtarıldı.
Yabaş ailesinin enkaz altındaki yeğeniyle yapılan mesajlaşmalar ise verilen hayat dolu çabayı ortaya koyuyor.
“EVİ GÖRÜNCE KİMSE SAĞ ÇIKAMAZ DEDİM”
Yabaş, AA muhabirine, zelzele anının çok korkutucu olduğunu söyledi.
Bir taraftan zelzelesi yaşarken bir taraftan da uyandırdığı ailesini, “korkmayın” diye sakinleştirmeye çalıştığını aktaran Yabaş, şöyle konuştu:
“Kardeşimin konutunun yıkıldığını öğrenince çabucak yardıma gittik. Meskeni gördüğümde, bunun altından hiç kimsenin sağ çıkmasına imkan yok dedim. Altı katlı bina bir kat düzeyine inmiş. Enkaz altındaki yeğenim kızıma bildiri attı, telefonla iletileşme yoluyla irtibat kuruldu.
Arama kurtarma çalışmalarının son bir saatinde şarjı bitti lakin yerini öğrendikten sonra zahmet olmadı. Yaşıyorlar mıdır diye ümitsizliğe kapılmıştık lakin çok şükür çıkardık, âlâ durumdalar. Mesajlaşmalar arama çalışmalarına çok katkı sağladı. Yeğenim iletide kaldığı odayı, uygun olduklarını söyledi. Peş peşe bildiri attı, hangi odada olduğunu öğrenince onlara ulaştık. Çok berbat bir şeydi, Allah’ım bir daha yaşatmasın.”
Malatya’da üç gün kaldıklarına değinen Yabaş, “Gezdiğimiz sokaklar, arkadaşlarımız daima enkaz altında kaldı. Allah’ım herkese yardım etsin. Kimseye bu türlü acılar yaşatmasın, çok makûs bir şeydi. Allah’ım devletimize de zeval vermesin. Hayırseverlerin de yardımıyla her şeyi yetiştirdiler. Konya’ya gelirken Malatya istikametine tahminen de 1000 yardım tırı geçti.” tabirini kullandı.
KURTULUŞU SAĞLAYAN O MESAJLAŞMALAR
Enkaz altındaki Melike: “Alttayız, biz daha çıkamadık.”
Lütfü Yabaş’ın kızı Serap: “Ses geliyor mu? Şarjını bitirme, sesler gelince bağırmaya çalışın, yeterli misiniz?”
Melike: “Evet geliyor, makine sesi”
Serap: “Nefes alabiliyor musunuz? Nasılsınız? Bağırın şu an sessiz herkes. Sizden ses almaya çalışıyoruz, sizin olduğunuz taraftalar.”
Melike: “Tamam, evet.”
Serap: “Tamam, korkmayın.”
Melike: “Bağırıyoruz”
Serap: “Çıkacaksınız, çok yormayın, orta ara bağırın, ses yaklaşınca bağırın.”
Melike: “22 kaldı (telefon şarjı). Sesleniyor, babam”
Serap: “Tamam, kapat”
Serap: “Şu an kimseye yazma, sesler çok yakın olduğunda bağırın. Kapanmasın (telefon) ona gereksiniminiz var, korkmayın telefonunu kapat.”
Melike: “İnşallah”
Serap: “Yarım saat yazmayın, kimseye. Ortada ses verin kâfi.”
Melike: “Tamam”
Serap: “Nasılsınız? Âlâ misiniz? Ses geliyor mu? Açık mı telefonun? Bağırın, haydi az kaldı inşallah çıkacaksınız.”
Melike: “Tamam, şarjım 5”
Serap: “Şarjını bitirme, sesleri duyuyor musun? Bağırın, şarjın bitmesin. Karşılık ver çabucak kapat”
Melike: “Şarjım bitiyor, bize sesle ulaşın yine”
Serap: “Tamam tamam. Ses duyuyor musunuz? Bağırın, uygun misiniz?”
KAYNAK : Sözcü
