İndependent Türkçe’den Cihat Arpacık imzalı haberde, “6 yaşındaki gelin” olarak bilinen H.G.K.’nin ailesinin savlarına yer verildi. Aile üyelerinin isimlerinin belirtilmediği habere nazaran, aile, genç bayanın tezlerine detaylı karşılık verdi. Ailesi, habere nazaran genç bayanın yaşı konusunda, geç nüfusa yazdırıldığı tezine açıklık getirirken münasebetlerini de, “28 Şubat devrinde aileler, çocukları eğitim hayatına başlamadan hafızlıklarını bitirsin diye yaşlarını küçük yazdırmaya çalışırlardı. Öbür kardeşler üzere H.K.G de küçük yazıldı.” diyerek açıkladı. Ailesi dava belgesindeki, “H.K.G. 8 Mart 1998’de özel bir hastanede doğdu. Sapanca nüfusuna kaydettirildi. Savcı, Sapanca Kaymakamlığı’ndan nüfus kayıtlarına dair MERNİS tutanağını da aldı.” bilgisini bu reddetmiş oldu. Ailesinin savına nazaran doğum ve nüfus kaydı da uydurma.
Haberde yer alan bilgilere nazaran, ailesi genç bayanın aslında keyifli bir hayatı varken birden değiştiğini sav ederken şu bilgileri verdi:
“Bir müddet sonra K.İ’ye ailesine ve cemaate yakın olmak istemediğini ve öteki bir yerde yaşamak istediğini söyledi. Lakin K.İ bu isteği kabul etmedi. K.İ, konuttan ayrılmadan 1,5 yıl evvel tekrar gebe kaldı fakat hamileliğinin 5. ayında çocuğunu kaybettikten sonra onda ruhsal sıkıntılar baş gösterdi. İlaç kullanmaya başlayan H.K, meskende diğer varlıklar gördüğünü söylemeye, kendisine ziyan vermeye ve kardeşlerine ve çocuğuna karşı da şiddete varan hareketler sergilemeye başlamıştı. Baba Y.Z.G öbür aile fertlerine ‘H.K güç bir süreçten geçiyor. Ona yardımcı olalım’, K.İ’ye de ‘Kızım ne isterse yap, maddi manada zorlanırsan bizden yardım iste’ dedi. Lakin o güne kadar öbür kentlere tatile giden, umre ziyareti yapan, AVM’lerde alışverişe çıkan H.K, kocasıyla bir yere gitmek istememeye başladı.”
“SUÇLU AKILLI TELEFON”
Haberde yer alan sözlere nazaran ailesi genç bayanın akıllı telefon sonrası değiştiğini düşünüyor. Haberde bu durum şöyle anlatıldı:
“Ailesine nazaran sürecin en hassas noktası H.K.G’nin “akıllı telefonla tanışması” ve “son gittiği psikiyatrın profili” oldu.İddiaya nazaran o psikiyatr, H.K.G’ye “Senin bir kimliğin yok. Çarşaftan çıkmazsan, boşanmazsan, ailenden uzaklaşmazsan huzur bulamazsın” dedi. H.K.G., o psikiyatrın tesirinde kaldı. Bir öbür argüman ise H.K.G’nin İzmir’de bir radyoda çalışan biriyle yeni aldığı telefondan daima yazıştığına yönelik. G. ailesi, durumu K.İ’ye anlatmadıklarını ve H.K.G’ye bu türlü şeyler yapmaması konusunda ısrarcı olduklarını öne sürüyor. Aile, H.K.G’nin bu radyocuyla yaptığı konuşmaları okuduklarını ve kelam konusu ismin H.K.G’ye “Sen paraları ve altınları al gel, biz sana yer hazırladık” dediğini sav ediyor ve şöyle devam ediyor:
“H.K.G, kimi şahısların yönlendirmesi ile ailesinden ve ailesinin benimsediği hayat üslubundan kaçmaya hazırlanıyordu. Meskenden kaçınca hem baba Y.Z.G hem de K.İ onu aramaya başladı, emniyete haber verdi. Akşam emniyetten aradılar, ‘Kızınız bulundu ancak size yerini söyleyemeyiz’ dediler. Bir gün sonra baba Y.Z.G ve K.İ. söz vermek üzere emniyete çağrıldı. Emniyette ‘Kızınız sizden şikayetçi’ denilerek nezarethaneye alındılar. Evvel savcılığa sonra mahkemeye sevk edildiler. Hakim aksi kanıtları görünce imza vermek kaydı ile iki ismi de özgür bıraktı. Bir müddet sonra H.K.G’nin Şiddet Tedbire ve İzleme Merkezi’nde (ŞÖNİM) olduğunu öğrendik. Tekraren dilekçelerle müracaat etsek de bir cevap alamadık. Bakanlık H.K’ye avukat atamıştı. Avukat aracılığıyla H.K’nin sesini duymak istesek de duyamadık.”
“EVDE ÖZEL DERS ALDI”
H.K.G’nin eğitimini konutta özel hocalar vasıtasıyla aldığını kaydeden aile, İngilizce dair bütün dersleri meskende gördüğünü söylüyor.
Genç bayan meskenden ayrılınca nasıl bir süreç yaşandı? Habere nazaran birisi aileye genç bayanın İzmir’de olduğunu söylüyor. Aile, genç bayanın meskenden kaçıp sığınma konutuna gittiğine ve kimi aile üyelerinin bayanı bu konuttan kaçırmaya çalıştığına ait resmi kayıtlara yönelik değerlendirmede bulunmadan, aşağıdaki argümanları aktardı:
1 yıl sonra H.K.G’nin K.İ’den boşanmak istediğine dair bir haber aldıklarını aktaran G. ailesi bu talebinde de hiçbir zorluk çıkarmadıklarını söylüyor. Mutabakatlı yapılan boşanmada çocuğun velayetinin annede kaldığını, H.K.G’ye bir de nafaka bağlandığı bilgisini veren aile boşanma davasının görüldüğü günü şöyle anlatıyor:
“Annesi, bir yıldan beri görmediği kızını görme umuduyla mahkemeye gitmişti. H.K.G onlarca polisin ortasında geldi. Tesettürünü çıkarmıştı. Annesi bu durumu görünce kötüleşti. Boşanma davası olsa da ortada bir çocuk vardı ve hem babası hem de H.K.G’nin ailesi orta ara çocuğu görmek istiyorlardı. Bir gün G. ailesine biri kızlarının İzmir’de olduğunu söyledi.”
Aile, çocuğun eksende olduğu olayları ise şu halde anlatıyor:
“Anne, abi ve iki kız kardeş İzmir’e gitti ve hem H.K.G’yi hem de çocuğunu gördüler. H.K.G kalkmak isteyince annesi F.G, torununun biraz daha yanında kalmasını istedi. H.K.G bunu duyunca tek başına masadan kalkarak gitti. Çocuğu annesine ağabeyi alıp götürdü. Bu olaydan birkaç gün sonra hem anne hem abi hem de kardeşler hakkında uzaklaştırma kararı geldi. Kararı görünce bir daha H.K’yi rahatsız etmedik. Lakin babası avukatı aracılığıyla kızına aylık para gönderdi. Lakin mahkeme 15 günde bir babaya çocuğunu görme hakkı tanımıştı. Bu müddet birtakım günler için daha fazlaydı. K.İ bu vakitlerde çocuğu İzmir’den alıp İstanbul’a götürüyordu. Çocuk babasında kaldığı günlerin sonunda annesine “biz neden yoksuluz, bizim neden meskenimiz yok, benim neden oyuncağım yok” diye sormaya başlamıştı. Bir müddet sonra H.K, çocuğu babaya göstermemek için direnmeye başladı. Hatta bir seferinde çocuk polis tarafından alınarak babaya verildi. H.K.G, bakanlıkça muhafaza altında alındığı kurumdan kendi isteğiyle ayrılmış ve diğer bir yerde yaşamaya başlamıştı.
