Katoliklerin manevî önderi ve Vatikan Devlet Lideri Papa Francis, sıhhat nedeniyle misyonunu yerine getirememe muhtemelliğine karşı istifa mektubunu 9 yıldır hazır beklettiğini söyledi.
İspanya’nın ABC gazetesine röportaj veren Papa Francis, “Ben istifamı yazdım ve eski Vatikan Devlet Sekreteri (Başbakan) Kardinal Tarcisio Bertone’ye vererek ona, ‘Tıbbi nedenlerle ya da çalışmama pürüz olacak öteki şeylere karşı işte istifam’ dedim. Kardinal Bertone’nin bunu kime verdiğini bilmiyorum fakat eminim yeni Devlet Sekreteri Pietro Parolin’e vermiştir” dedi.
“Şimdi birileri Bertone’ye giderek ‘Ver o kağıdı’ diyecektir” diye gülerek espri yapan Papa Francis, Vatikan’da 2013’te vazifeden ayrılan eski Devlet Sekreteri Bertone’deki istifa mektubunun şu anda Parolin’de olması gerektiğini, geçmişte Papa 12. Pius (1939-1958) ve Papa 6. Paulus’un (1963-1978) da emsal formda istifa mektuplarını evvelce hazır tuttuklarını aktardı. “Sizden sonra gelecek Papa’ya ne söylerdiniz?” sorusuna Papa Francis, “Onlara benim yaptığım yanlışları yapmamalarını söylerdim, nokta. Öteki bir şey değil” yanıtını verdi.
KİLİSEDEKİ CİNSEL TACİZ VAKALARI
Katolik Kilisesinde ortaya çıkartılan cinsel taciz olaylarına da değinen Papa Francis, geçmişte yaşanan olaylardan ötürü Kilise’nin bağışlanıp bağışlanmamasının yalnızca kendilerine bağlı olmadığını lakin problemlerin, o devrin şartlarına nazaran yorumlanması gerektiğini söz etti.
İstatistiklere nazaran cinsel tacizlerin yüzde 42 ila yüzde 46’sının ailede yahut mahalle ortamında meydana geldiğini ve üzerlerinin örtüldüğünü söyleyen Papa, kölelik örneğini vererek “O vakitler (kölelik döneminde) kölelerin ruhları olup olmadığı tartışılıyordu. O periyotta yaşananları, bugünün aklıyla yorumlayıp yargılamak haksızlıktır” dedi.
Cinsel taciz argümanlarının 2002 yılında Boston’da patlak vermesine kadar Katolik Kilisesinin bu olaylarla yüzleşecek gücünün olmadığını ancak bunun onları haklı çıkarmak manasına gelmediğini vurgulayan Papa Francis, kelamlarına şöyle devam etti:
“Bu çok büyük bir musibet ve bununla biraz yüzleştiğimizi görüyorum. Tanrı’ya şükür bu adımları atıyoruz. Fakat benim içimde kalan bir istismar noktası var. O da reşit olmayanlarla canlı olarak çekilen istismar imajları. Nerede yapılıyor? Hangi ülkede? Bilinmiyor. Kim bunlar, kim saklıyor? Orada toplumdan sorumlu olanların dikkatinin çekilmesi lazım. Çocukların istismar edilmesini kayda alan kümeler hangi kapsamda faaliyet göstermeye devam ediyor? Bu bir yardım çığlığıdır. Bu mevzuyu (Kilise’deki taciz vakaları) ‘skandal’ olarak algılamanız olumlu. Bu, sizi bundan kaçınmak için harekete geçmeye, katkınızı koymaya yönlendirir. Beni korkutmuyor. İman sendeliyorsa, canlı olduğu içindir. Aksi takdirde, hiçbir şey hissetmezsiniz.” (AA)
