[ad_1]
■ Kitapta o kadar çok anı, bilgi var ki, binlerce soru sorabilirim size… Seçmek zorunda kaldığım için de üzgünüm. Çocukluğunuz, gençliğiniz, göç edişiniz, mahpus hayatınız bunlara vakit zaman değineceğim lakin bu söyleşiyi daha çok siyaset yıllarınızla sonlandıracağım. Özal ile başlamak istiyorum, köşemin ismi üzere size nokta atışı sorular soracağım. Özal size neden kafayı taktı? Demirel’in gücünü mü azaltmak istiyordu?
Tabii, Demirel’in gücünü azaltmak istiyordu. Bana milletvekilliği teklif etti, kabul etmedim. Üzerinde çok durdu. 12 Eylül’de bir ekip siyasi partiler kapatılmış, siyasilere yasaklar getirilmişti. Demirel’in önderi Adalet Partisi de kapatılanlar ortasındaydı. Kendisine de siyasi yasak getirilmişti. 1987’de halkın oyuyla siyasi yasaklar kalktı. Ben de Demirel’i desteklemeye karar verdim. Bir mühlet sonra Demirel, “Artık senin milletvekili olman lazım” dedi. Siyasi yasaklar kalktıktan sonra Turgut Özal bir baskın seçim yapmaya karar verdi. Merkez yoklaması diye tanımlanan genel merkezler tarafından belirlenmiş listelerle seçime gidiliyordu. Anayasa Mahkemesi bu kararı iptal etti. Delege yoklaması istedi. Yani partiye kayıtlı tüm üyeler belirlenen bir günde sandık başına gidecek, kimlerin milletvekili adayı olmasını isteyecekti. Baskın seçim hazırlığı sırasında DYP de listelerini hazırladı. Bursa’dan milletvekili listelerinde liste başı oldum. Anayasa Mahkemesi’nin ön seçim kararı üzerine de yapılan delege yoklamasında yeniden birinci sıraya getirildim. 1997 seçiminde Bursa’dan üç milletvekili çıkardık. O vakit yavaş yavaş palazlanmışım. Bursa Spor Kulübü lideri olmuşum. İş hayatım hızla ilerliyor. Seçim sırasında partimize her türlü imkânımı kullandım, uçaklarım, helikopterlerim… 58 milletvekiliyle girdik Meclis’e.
5 Nisan 1986. Siyasi yasaklı Demirel, Çağlar ailesini Bursa’da ziyaret etti.
■ 58 milletvekili lakin güçlü bir muhalefet yapıyorsunuz, o denli değil mi?
Tabii. Artık şöyle, Süleyman Beyefendi bir dev. Seçimden evvel kendisine sordum: “Efendim biz iktidar olacak mıyız” diye. “Kimseye bir şey söyleme, olamayız. Bir devir sonra olacağız” dedi. Münasebetimiz baba-oğul ilgisine dönüştü. Her sabah konutundaki kahvaltıda ben de varım. Öğle beraberiz, akşam beraberiz. Turgut Beyefendi bana kafayı takmış. “Demirel’in kalbini alayım ben. Yani bir tek Cavit’i aldığımız vakit, biz bunları çökertiriz” demiş.
■ Ama alamadı.
Bir gece Turgut Beyefendilerin meskenine gittim. Turgut Bey’in üzerinde eşofman var. Semra Hanım, kimonosunu giymiş. Bana “Ne badiren var?” diye sordu. “İşte efendim biz fabrikaları kurduk, 50 milyon dolar civarında bir kredi kullanıyoruz. İşyerlerimizde 5-6 bin kişi çalışıyor. Bankalar bize verdiği kredileri geri çekiyor. Devlet bankalarıyla çalışıyoruz” dedim. Özal bana baktı, “Ya Cavit, boş ver” dedi. Önündeki kâğıda bir sıfır daha koydu. “Bunu 500’e çıkart” diye konuştu. 500 milyon dolar. Daha büyük yatırımlar yapmamı söyledi. Fakat bir kuralı olduğunu söyledi. “İstifa et, bize gelmesen de olur. Gelirsen, bakan yaparım” dedi. “Ben satılık değilim. Yanlış kapıyı çaldınız. Siz devletimizin başbakanısınız, sıkıntımı anlatmaya geldim. Binlerce adam çalıştırıyorum. Onların ekmeğiyle oynamamanızı rica ediyorum fakat bu teklifiniz çok yanlış. Bana müsaade. Allah bize diğer yerden verir” diyerek kalktım.
■ Sonra fabrikalarınızı mı çökertmeye çalıştılar?
Tabii, çok uğraştım. İsviçre’de ve ABD’de arkadaşlarım vardı. Çok desteklediler. Atlattık o kirizi. Bir müddet sonra da Allah yardım etti.
■ Kitapta “Üzeyir Garih ve İshak Alaton, Amerika’dan bize ileti getirirdi” diyorsunuz. Ne iletisi?
İktidar olduğumuz zaman… O periyot ABD’nin Ankara Büyükelçisi Barkley. Dağlık Karabağ olayı olunca biz Azerbaycan’ın yanında yer aldık. Ve onlara gereksinimlerini karşılayacak her şeyi el altından ulaştırdık. MİT’te Teoman Koman var. Benim çok yakınım. Ermenistan’la sonları kapadık, hala da açılmamıştır. Atilla Ateş Paşa Kara Kuvvetleri Kumandanıydı. Sonda “Bugün Suriye’yi basabiliriz” diye beyanat verdi. Ben de evvelden “Suriye’yi günü gelecek basacağız” demiştim. Barkley benden randevu istedi, Bursa’da meskenime geldi. Ona da tekrarladım, “Suriye’yi de Ermenistan’ı da vuracağız” diye. “Olmaz, bu işi tatlıya bağlayalım” dedi. O ortada beni yumuşatmaya çalışıyor. Üzeyir Garih ve İshak Alaton da sık sık Ankara’ya bize gelirlerdi. İki lafın ortasında Ermenistan konusunda, kapıları açmamızı telkin ederlerdi. Ben de hoş bir lisanla gönderirdim. Sonra aslında randevu da vermedim.
Bursalılar, mahpustan çıkışta Çağlar’ı karşılamak için Gemlik’e kadar gelmişti.
■ Hapse girmenizi ‘Benden intikam aldılar” diye değerlendiriyorsunuz. Neyin intikamını aldılar sizden?
Ermenistan ve Suriye’nin intikamını aldılar. Ben onların dediğini yapmadım. Beni kullanmak istediler.
TANSU ÇİLLER PARTİMİZİ BATIRDI
■ Kitapta Tansu Çiller ile ilgili çok detay var. Memur maaşları her yerde yazıldı, çizildi, o yüzden sormuyorum. Çiller sizin hayatınızda bir pişmanlık mı?
Benim için pişmanlık değil, onu getiren ben değilim. Biz köylü partisi üzere görünüyorduk. Biraz şehirleşelim dedik. Bir bayanın ortamıza katılması, büyükşehirlerde vereceğimiz uygun bir bildiriydi. O denli tavsiye geldi. Ama yanlış yapmışız. Hürriyet gazetesi ‘Leydi’nin topuk sesi’ dedi…
■ Sizce devleti nasıl yönetim etti?
O etmedi ki, kocası etti. Kim tayini varsa Özer Bey’e gidiyormuş, konuşuyormuş. Ben daima uzaklıklı oldum bunlara. Biz halkın partisiydik. Köylünün yanında, çiftçinin yanında, memurun yanında daima biz vardık.
■ Demirel çok öngörülü bir siyasetçiydi lakin Demirel bile Çiller’i öngöremedi. Neden?
ANAP’ın başına Mesut Beyefendi gelmişti, genç bir adam. Bizim taban da Çiller’e sarıldı. Bir bayan, lisanı var, eğitimi düzgün, iktisat hocası… Ancak içi boşmuş, bomboş… Çöktürdü.
■ Siz niçin aday olmadınız genel başkanlığa?
Köksal Toptan’a gittim, “Sizin kazanma imkânınız yok” dedim, benim için çekilebileceğini söyledi. İsmet Sezgin’e gittim, “Yarın aday olacağım” dedi. Ben temelinde Hüsamettin Cindoruk aday olur, onun önüne geçmeyeyim diye aday olmadım. Fakat Hüsamettin Beyefendi tatile çıktı, bu işe bulaşmadı işte. Demirel de hiçbir şey demedi. Tansu Hanım ikisini de yendi. Türkiye’nin çimentosu olan bir partiydik biz, partimizi batırdı.
■ Hakikat Yol Partisi ve Anavatan Partisi yaşasaydı bugün tek adam iktidarına mahkûm kalır mıydık? Burada yalnızca Çiller değil, Mehmet Ağar ve Erkan Mumcu faktörleri de var, Tayyip Erdoğan’ın siyasi aklı da kelam konusu değil mi?
Tayyip Beyefendi, Abdullah Gül Beyefendi vakti düzgün kullandılar. En büyük hadise Tansu Hanım’la Mesut Bey’in TBMM’de kendilerini aklaması, mahkeme yolunu kapamasıdır. Bu kamuoyunda güzel görülmedi. Sonunda hepsi tabanda, barajın altında kaldılar. Barajın altında kalma sebeplerinden biri de benim.
■ Nasıl?
Son iki seçimde Bursa’da bir güç unsuruyum. Türkiye’de bir gücüm var. Bursa’da 12 milletvekili var. 8’ini benim başını çektiğim liste kazanıyor devamlı. Biz Erbakan ile kurulacak koalisyona da karşı çıktık. Partiden ayrıldık, bağımsız kaldık. 2002 seçimlerine giderken bunlar bizimle temasa geçtiler. Tansu Hanım aradı, “Cavit’ciğim Bursa listesini yaptık, sana emanet” dedi. Ben de “Tansu Hanım, içinde olmadığım listeyi bana niçin emanet ediyorsunuz. Haydi güle güle” dedim kapattım hızına. O günden sonra uygunca koptuk zati.
■ Bir daha hiç konuşmadınız mı?
Hayır. Sonra Abdullah Gül Beyefendi Bursa’da meskenime geldi, de beş saat kaldı beni ikna etmek için. “Ben bıraktım, yapmayacağım bu işi “ dedim.
■ AKP’ye girmenizi istediler…
AKP benim liste başı olmamı istedi, hükümette de yer alırsın dedi. Sonunda o denli bir yere geldi ki, “Şeref kelamı, sizi destekleyeceğim” dedim. Zira incinmiştim o taraftan. Oy da verdim AK Parti’ye… Son yıllara kadar verdim. Zira ben merkezdeki ve sağ görüşlü bir adamım.
■ Erbakan’ın partisinden çıkanları destekliyorsunuz da, neden Erbakan’a karşı duruyorsunuz?
Yeni bir parti kurulmuş, “Milli Görüş gömleğini çıkardık” diyorlar. Sağda bir parti, o denli din eksenli bir parti değil. Yanında dine bağlı kimi beşerler olmuş olabilir, olağandır. Hakikat Yol Partisi 70-80 bin ile baraj altı kaldı.
■ 70-80 bin mi?
Yani bir defa ben Bursa’da 120 bin aşağı çektim. Benim yanımda 25 bin kişi çalışıyordu o vakit. Ben o kentte varım. O kentte tevazu göstermem. Benim yanımda çalışan beşerlerle benim hiç berbat bir münasebetim olmadı. Herkes maaşını gününde aldı ve fabrikalarımda kreşleri vardı. Anneler 40 günlükken çocuklarını getirirlerdi. Okula başlayıncaya kadar bizim kreşlerde bakılırlardı. Emekli oldukları vakit hilesiz, hurdasız haklarını alırlardı. Bursa beni sahiplendi, ben Bursa’yı. Bir de benim âlâ bir spor yaşantım oldu. Bursa Spor büyük bir takviyedir. Beni bağrına bastı. Ben hala Bursa Spor taraftarları tarafından sevilirim, sayılırım.
■ Peki Çiller’in bugün AKP’yi desteklemesini nasıl buluyorsunuz?
Basından öğrendiğimize nazaran bir tarla almış bir yerden. Oraya büyük imar çıkartmanın peşindeymiş. Menfaat yani… Yoksa Çiller’in ne fikri olacak. Fikri olsaydı partiyi ayakta tutabilirdi.
■ Bugün Yanlışsız Yol Partisi ve Anavatan Partisi mesela ayakta olsaydı, Türkiye’de siyasetin fotoğrafı bu mu olurdu?
Olmazdı. Sağ partiler açısından bir boşluk doğdu. Onu Tayyip Beyefendi doldurdu. Çok zeki bir insan. Siyaseti güzel okuyor, uygun bir stratejist. Her girdiği seçimi aldı. Zira merkez sağ dağıldı gitti.
■ Toparlanamaz mı? Tekrar bir merkez sağ oluşumu olmaz mı?
Şu anda yok.
■ Mesela DÜZGÜN Parti o boşluğu doldurmak için doğdu ama…
Şu anda seçim sürecindeyiz, o yüzden yorum yapmak istemiyorum partiler hakkında. Lakin şunu söyleyebilirim. 1 Nisan’dan sonra Türkiye’de kartlar yine karılacak.
■ Yeni partiler, yeni önderler açısından mı söylüyorsunuz?
Nisan’ın 1’inden sonra diyorum, o vakit her şeyi göreceğiz. Halk kararını verecek. O vakit bir harekete gereksinim varsa bu muhtaçlık giderilir.
■ Siz tekrar siyasete dönmeyi düşünüyor musunuz?
Ben bıraktım siyaseti. Ben artık bir vatandaşım. Gidip oyumu atacağım, o kadar.
RUSYA’DA HAVALİMANINDA 8 SAAT BEKLETİLDİM
Putin, Cavit Çağlar’a Dostluk Nişanı takarken…
■ Rusya Devlet Lideri Putin ile dostluğunuzu biliyoruz. Hatta Türkiye ile büyük krizi çözen şahıssınız. Nasıl başladı dostluğunuz?
1992’de Kremlin’de Yeltsin’le toplantıdayız. Putin o vakit KGB’de. O vakit benim dostum Ramazan Abdulatipov var, başbakan yardımcısı. Sonrasında Dağıstan’ın cumhurbaşkanlığını yaptı. O devirde tanıştık, alt takımıyla da bağlantılarım çok düzgün oldu vakitle.
■ Türkiye ile Rusya ortasında düşürülen askeri uçak krizini nasıl çözdünüz?
Bir gün Hulusi Akar ile klasik sohbetlerimizden birini yapıyoruz. Benim çok yakın dostum. 2016 yılının Nisan ayında Paşa’yı çok problemli gördüm. “Komutanım, hayırdır çok fikirlisiniz. Bir ıstırabınız mü var” dedim. “Cavit Beyefendi, Rusya’yla yaşanan uçak krizi, elimizi kolumuzu bağladı. Suriye’de kimi Kürt ögeler, adeta cirit atıyor. Maalesef ABD, bu kümelere dayanak veriyor. Bunların vakit içinde güçlenip, Türkiye’yi bir kahra sokmasından kaygılıyım. Karadeniz’de de düşünceler yaşamaya başladık. Aramızın düzelmesi lazım” dedi. Çözeceğimi söyledim, Sayın Cumhurbaşkanına da anlattım. Moskova’ya gittim, havaalanında 8 saat bekletildim. “Bizim uçağımızı düşürdünüz, ne yüzle buraya geliyorsunuz” dediler. Arkadaşlarımı devreye soktum. Pasaport polisinden geçtik, kent merkezine ulaştık. Sıkıntıyı içinde özür olmayan, tazminat taahhüdünde bulunulmayan bir mektupla çözmek istiyorduk. Mektubu götürdük, teslim ettik. Olumlu karşılandı.
■ Ne kadar sürdü müzakereniz?
İki buçuk ay… Çok gittim, geldim ancak ikna ettik. Şu anda Rusya, Türkiye’nin gerçek dostudur. Ben vatandaşlık vazifemi yaptım. Putin’den de Kremlin Sarayı’nda ‘Dostluk Nişanı’ aldım.
FETÖ’YE YÜZ VERMEDİM
■ Peki, Türkiye’nin en büyük baş belalarından biri FETÖ. Geçmişte size yanaştılar mı?
Bize yanaştı da, ben hiç yüz vermedim onlara. Bir kez beni kandırdılar. Biz yeni iktidar olmuştuk. Birinci Azerbaycan’a gidiyoruz. Onlar okul açmışlar orada, birlikte gittik. Demirel gitmedi, bana “Git şunların okulunu ziyaret et” dedi. Sonra bunlardan kaçtık. NTV’yi açtığımızda Erman Yerdelen’e dedim ki “Bunlar gelmek istiyor. Şu adamı çıkarın. Bu adam kimmiş, neymiş? Bunu bir görelim”.. Bunu televizyona getirdik. O ortada Çevik Bir Paşa beni aradı. Dedi ki “Bu adamı çıkarmayın, ne yapıyorsunuz”? Dedim “Paşam halk görsün bunu. Kim bu? Bunlar yerin altındalar. Bir yerin üstüne çıkartalım.” Ben daima kaçtım bunlardan. Bursa’da da bir kere Türkçe Olimpiyatı yaptılar, beni zorla götürdüler o vakit. Yarısında kaçtım. Ben bu cins şeylere mesafeliyim. Atatürk prensip ve inkılaplarına bağlı jenerasyondan gelen bir adamım. Benim gözüm ebediyen medeniyette, hürriyette, demokraside. Dinimi de doya doya yaşarım, lakin onun reklamını yapmam.
Parti,Bursa,Bey,Seçim,Baş,Bunlar,Partisi,Türkiye,Adam,Liste,Çiller,Dedim,Aldı,Zaman,Siyasi,Bana,Destek,Milletvekili,İş,Merkez,Siyaset,Ben De,Demirel,Kim,Gün,Geldi,Sık,Tek,Tansu,Rusya,Cavit,Yüz,Onlar,Hanım,Yasak,Aday,Karar,Yanında,Başı,Kaldı
Haber Kaynak : Sözcü
[ad_2]
