[ad_1]
10 Kasım günü bir sefer daha Ulu Lider Mustafa Kemal Atatürk’ü hürmet ve minnetle anacağız. 10 Kasım Atatürk’ü Anma Günü’nde, Ulu Önder’i anmak ve minnettarlığımızı söz etmek için en hoş şiirleri bir ortaya getirdik. İşte 10 Kasım’a özel en manalı şiirler…
10 KASIM ŞİİRLERİ
Atatürk’ü Düşünürken
Ne şairane mevsimdi evvelden sonbahar
Bahçeleri talan eden bir mecnun rüzgardı
Kırılan kısım düşen yaprak şaşkın uçan kuşlar
Eskiden sonbaharın bir hoşluğu vardı
Gel gör ki Atatürk’ün vefatından bu yana
Sonbahar dahi bir tuhaf bir öteki geliyor
Vatan gerçeklerini hatırlatıp insana
Türk yüreklerimizi burka burka geliyor
Cahit Sıtkı Tarancı
ATATÜRK
Ey güya alev saçlı zafer küheylaniyle
Kurtardığın vatanda en aziz şehsüvarsın,
Bir şimşek çağlayanı haliyle Türk kanıyle
Aldığı şâna lâyık bir tarihde bir Sen varsın.
Erişmez vasfına hiçbir rebabın sesi
Sen yükseksin ilhamın yıldızlı göklerinden,
Dehâdan kanatlanan kılıcının şulesi
Ebediyette olmuş bir murassa kasiden,
Kızıl gökte parlayan Ay-yıldız’ın ışığısın.
Sen en büyük milletin, Türklüğün gururusun
Bu yurdun timsalisin bugün bütün cihanda
Gözler, gönüller senin, senin onur de şan da!
Enis Behiç KORYÜREK
ATATÜRK’Ü DUYMAK
Ulu rüzgâr esmedikçe
Yaşamak uyumak üzere.
Kişi ne vakit dinç;
Dalgalanırsa bayrak bayrak üzere.
Ne var şu dünyada ekmekten daha aziz?
Sürdüğün tarlalara sevginle serpildik.
Ekmek olmak için önce
Buğday olmak üzere.
Silinir sözcüklerden sen hatıra geldikçe
Cılız kelamlar: Uzanmak, yorulmak, durmak üzere.
Kuvvettir yaptıkların her yeni yetişene
Her ışık-kaynak üzere.
En yakınlar vakitle asırlarca uzak üzere,
Bir sen varsın kalacak, bir sen ölümsüz,
Daha da yakınsın, daha da sıcak
Bıraktığın toprak üzere.
Kaç Türk var şu dünyada, bir o kadar susuz,
Hepsinin gönlünde sen, bir pınar bulmak üzere,
Ancak senin havanda sıhhatler iyilikler:
Olmaya devlet cihanda Atatürk’ü duymak üzere.
Behçet NECATİGİL
ATATÜRK
Türk’ü ölümden
Odur kurtaran
Odur yeniden
Türklüğü kuran.
Yaptığı ordu
Düşmanı kovdu.
Ulusu, yurdu
Odur yaratan.
Türk’ün dileği
Onun ereği.
Yüce yüreği
Türklüğe vatan.
Bu memleketi,
Cumhuriyeti
Canıyle etti
Bize armağan.
Atamızsın sen,
Adımız senden.
Yürür izinden
Sana inanan.
Ülküm yürüsün,
Türklük büyüsün
Sen Atatürk’sün
Ey aziz Başkan!
Hasan Ali YÜCEL
GİDİYOR
Gidiyor, rastgelmez bir daha tarih eşine;
Gidiyor on yedi milyon kişi takmış peşine!
Gidiyor, sonsuz olan kudreti sığmaz akla;
Gidiyor, göğsünü çepçevre saran bayrakla.
Gidiyor, izleri üstünde birikmiş yaşlar;
Gidiyor, yerde kılıçlarla eğilmiş başlar.
Gidiyor, harbin o en kaygılı aslan yelesi;
Gidiyor, sulhun ufuklarda yanan meşalesi!
Yine bir devr açacakmış üzere en başta o var;
Haykıran seste o var, sessiz akan yaşta o var.
Siliyor ruhunun ulviliği fani etini,
Çiziyor ufka batan bir güneşin heybetini.
Büyüyor, gökten inip toprağa yaklaştıkça;
Büyüyor gittikçe gözlerden uzaklaştıkça.
Orhan Seyfi ORHON
ATATÜRK SÖZLERİ
Ben diktatör değilim. Benim kuvvetim olduğunu söylüyorlar, evet, bu doğrudur. Benim istek edip de yapamayacağım bir şey yoktur. Zira ben zorâki ve insafsızca hareket etmesini bilmem. Bence diktatörlük, başkalarını râm edendir. Ben kalpleri kırarak değil, kazanarak hükmetmek isterim.
Karal (ord. prof.), Enver Ziya (2003). Fatih Özdemir – Atatürk’ten Niyetler, 170. sayfa, Ankara: ODTÜ Yayıncılık
Ben istese idim derhâl askerî bir diktatörlük kurardım ve memleketi o denli yönetime kalkışırdım. Ancak ben istedim ki, milletim için çağdaş bir devlet kurayım.
Karal (ord. prof.), Enver Ziya (2003). Fatih Özdemir – Atatürk’ten Niyetler, 170. sayfa, Ankara: ODTÜ Yayıncılık
Benim adım ‘çok içer’ diye çıkmıştır. Filhakîka ben, öteden beri içerim. Ancak istediğim vakit bunu keserim; karıştırmam. İçki, yalnızca benim keyfim içindir. İçki yüzünden görevimi bir an geri bıraktığımı hatırlamıyorum. Daha gençken, hareketlere çıkılmadan evvel, muhabbete dalarak sabaha yakın vakitlere kadar içsek bile ben, bazen uyumadan saatinde görevim başına masraf ve görülecek işi bir dakika geri bırakmazdım. İçki ve görev, iki başka şeydir. Birbirine dokunacak yerde vazifeyi elbette keyfe tercih etmeli, içkiyi behemehâl kesmeli.
Karal (ord. prof.), Enver Ziya (2003). Fatih Özdemir – Atatürk’ten Niyetler, 170. sayfa, Ankara: ODTÜ Yayıncılık
Çocukluğumdan beri bir tabiatım vardır, oturduğum konutta ne ana, ne kızkardeş, ne ahbapla bulunmaktan hoşlanmam. Ben, yalnız ve bağımsız olmayı, çocukluktan kurtulduğum günlerden başlayarak hep tercih etmiş ve daima olarak o denli yaşamışımdır. Tuhaf bir halim daha var: ne ana -babam çok erken ölmüş-, ne kardeş, ne de en yakın akrabamın, kendi tavır ve fikirlerine nazaran, bana şu yahut bu tavsiye ve nasihatta bulunmasına tahammülüm yoktu.
İsmail Habib Sevük: Atatürk için; Kültür Bakanlığı yyn., Ankara, 1981, s.91.
Beni görmek demek, behemahal (mutlaka) yüzümü görmek değildir. Benim fikirlerimi, benim hislerimi anlıyorsanız bu kâfîdir (yeterlidir).
Orduya birinci katıldığım günlerde, bir arap binbaşısının ‘kavm-i necip evladına sen nasıl makus muamele yaparsın’ diye tokatladığı bir anadolu çocuğunun iki damla gözyaşında Türklük şuuruna erdim. Onda gördüm ve kuvvetle duydum. Ondan sonra Türklük benim derin kaynağım, en derin övünç membaım oldu. Benim hayatta yegane fahrim, servetim, Türklükten diğer bir şey değildir.
Milletim beni nereye isterse oraya gömsün. Kâfi ki beni unutmasın.
Sen,Türk,Gidiyor,Atatürk,Gör
Haber Kaynak : Sözcü
[ad_2]
