[ad_1]
Cannes Sinema Festivali’nde birinci gösterimini yapan “The Idol”ın başarılı oyuncu takımı Lily-Rose Depp, The Weeknd, Hank Azaria, Jane Adams, Da’Vine Joy Randolph ve direktör Sam Levinson, Barbaros Tapan’ın sorularını yanıtladı.
◊ Cannes Sinema Festivali’nde birinci gösteriminizi yaptınız. Neler hissettiniz?
– Sam Levinson: En büyük hayalim gerçek oldu… 10 yaşındaydım, dünya sineması hakkında pek bir şey bilmediğimi hatırlıyorum. İzlememe müsaade edilmeyen Tarantino’nun çılgın sinemasını, bir arkadaşımla onların konutuna gizlice girip izlemiştik. Bu sayede Cannes Sinema Festivali’ni keşfettim.
Buraya gelme hayalim vardı. Bu şenlikte yaşayabileceğim en dokunaklı ve duygusal tecrübelerden birini yaşadım. Çok sevdiğim bu takımla burada olmak benim için dünyalara bedeldi.
◊ Dizide ünlü bir pop şarkıcısını canlandırdınız…
– Lily-Rose Depp: Jocelyn, etrafında tuttuğu beşerlerle uğraş ediyor ve ona doğruyu söyleyip söylemediklerini merak ediyor. Bence bu hayatta da olan bir şey. Her şey kendinizi yeterli beşerlerle çevrelemekle ilgili. İşte bu yüzden burada, tüm bu mükemmel beşerlerle çevrili olduğum için çok memnunum. İkinci olarak, bu proje ve bu beşerler benim için her şey demek. Biz sahiden bir aile olduk.
ÇIKIŞ NOKTAMIZ ÇARPIK BİR PERİ MASALI YAPMAKTI
◊ Abel, nam-ı başka “The Weeknd”… Öykünün oluşumunda, başından beri Sam Levinson ile birlikte çalıştınız. Başlangıç noktanız neydi?
– The Weeknd: Sanırım başlangıçta müzik sanayisi ve onun hakkında bildiğim her şeyle karanlık, çarpık bir peri masalı yapmak, onu yükseltmek ve hem benim hem de Sam’in sevdiği sinemalardan ilham almak istedim. Ancak bu nitekim ikimizin de müziğe olan sevgisiydi. Sam’in “Euphoria”daki müziğe ne kadar dahil olduğunu öğrendim. Onunla dizideki müzik üzerinde çalışmaya başladığımda odaklanmak istediğimiz için kilitleri açmayı başardık. Kendini bulmaya çalışan birini yaratabilir miyiz? Benim tecrübelerimi kullanmak, onun bir sanatçı olarak tecrübelerini kullanmak, Lily’nin bakış açısı, yalnızca özel, cüretkâr, heyecan verici ve eğlenceli bir şey yaratmak insanları güldürdü, kimilerini da kızdırdı. Ve her vakit Sam’le çalışmak istemişimdir. Biz her şeyden evvel arkadaşız.
Cannes Sinema Festivali’ne gelip seyircilere bakar, burayı tecrübeler ve herkesin ne kadar etkilendiğini görürdüm. “Şu adamların ağlamasına bak. Epey insanın önünde asla ağlayamam” derdim. Ve sonra natürel ki Sam ve Lily’ye baktığımda dağıldım zira onları sevdiğimi biliyorum.
◊ Tedros rolünü oynuyorsunuz. Tedros üzere biriyle tanıştınız mı?
– The Weeknd: Tedros, Jocelyn (Lily-Rose Depp) için neredeyse bir mahzur üzereydi… Karanlık ve berbat karakter üzereydi. Lakin üzerinde daha fazla çalışmaya başlayınca bir halde bu tuhaf karaktere âşık olduk. Bu nedenle, tam olarak Tedros’un ilhamını belirlemek sıkıntı. Lakin Tedros üzere biriyle karşılaştım mı diye düşünecek olursam, hayır tanışmadım. Umarım tanışmam. (Gülüyor)
◊ Pekala Jocelyn karakterinde kendinizi gördünüz mü?
– The Weeknd: Jocelyn’in birçok muhakkak benim ve şahit olduğum öbür sanatkarların tecrübelerinden ilham alıyor. Tekrar, hayatımda birtakım yanlışsız kararları verdiğim için kendimi çok şanslı hissediyorum. Benim için Jocelyn, neredeyse alternatif bir gerçeklik üzereydi. Neredeyse onu dünyaya göstermeye ya da genç sanatkarlara gerçek kararları vermeyi öğretmeye çalışıyorum üzere… Ancak evet, ben elbette Jocelyn’deyim.
JOCELYN DUYGUSAL ÇIPLAKLIĞINI YANSITIYOR
◊ Lily-Rose, bir pop yıldızını canlandırmak nasıl bir histi?
– Lily-Rose Depp: Her vakit çok izlenen beşerler olmak, onlar hakkında gerçekte bildiğimizden çok daha fazlasını bildiğimizi hayal etmemiz, bence bu çok garip bir şey. Bu tipten bir karakteri keşfetmek değişikti. Bu kadar izlenen ancak hakikaten görülmeyen birinin ruhunda neler oluyordu? Yalnızken vakti nasıl geçiyordu? Çözüldüğünde nasıl görünüyor? Evet, bence bu karakterle ilgili değişik olan bir şeydi.
◊ Sam, bayan cinselliğine yaklaşımının hem devrimci hem de işleri çok ileri götürdüğünü gördüm. Yavuz sahnelerde nasıl birlikte çalıştınız?
– Sam Levinson: Bazen ihtilal niteliğinde olabilecek şeylerin çok ileri götürüldüğünü düşünüyorum. Bence çok cinselleştirilmiş bir dünyada yaşıyoruz. Bilhassa Amerika’da pornografinin tesirinin sahiden güçlü olduğunu düşünüyorum. Lily ile çalışırken, onun kim olduğu, Jocelyn’in kim olduğu ve ne hissettiği, neyle uğraştığı birçok tartışma yaptık. Bu noktadan sonra, cinsellik o karakterden çıkıyor zira bu kadar güçlü bir benlik hissine ve bu kadar güçlü bir cinsel duyguya sahip bir karaktere sahip olduğunuzda sorulacak çok şey var: Bunu neden yapıyor? Neden bunu giyiyor? Neden bunun hakkında müzik söylüyor? Tıpkı vakitte insanları cezbeden şeyin bu olduğunu düşünüyorum. Seyirciyi çeken şey bu. Bir hayal gücünü çeken şey budur.
– Lily-Rose Depp: Jocelyn’in doğuştan oyuncu olduğunu düşünüyorum. Bence oyunculuk profesyonel hayatını değil, hayatının her alanını kapsıyor. Giyinme biçimi, daima size bir şeyler anlatmaya yahut etrafındaki insanlara bir şeyler söylemeye, bir biçimde kendini tabir etmeye çalışıyor. Ayrıyeten karakterin vakit zaman sergilediği çıplaklığın, onda duygusal olarak gördüğümüz çıplaklığı fizikî olarak yansıttığını düşünüyorum. Ve bu, karakter için sahiden değerli olduğunu hissettiğim bir şeydi.
ŞÖHRET SAHİDEN YOZLAŞTIRIYOR
◊ Dizide Britney Spears’a direkt gönderme var… Linç yemekten tasa duydunuz mu?
– Sam Levinson: Ben 90’ların çocuğuyum ve Britney, tüm vakitlerin en büyük pop yıldızlarından biri. Muhakkak bir pop yıldızı hakkında bir kıssa anlatmaya çalışmıyoruz. Bence daha çok dünyanın bir pop yıldızını nasıl algıladığına ve o bireye uyguladığı baskıya bakıyoruz. Herkesin olmanızı istediği kişi olmak zorundasınız. Bu da çok büyük bir baskı. Ayrıyeten bunun yalnız bir hayat olduğunu düşünüyorum. Bence şöhret nitekim insanı yozlaştırıyor.
◊ Lily-Rose, bu hususta sizin kaygılarınız yahut eklemek istediğiniz şeyler var mı?
– Lily-Rose Depp: Bence şunu söylemenin de değerli olduğunu düşünüyorum; yani Sam’in dediği üzere birilerinin öyküsünü anlatmıyoruz. Sanat dünyasında pek çok inanılmaz pop yıldızı var. Doğal ki onlara hayranım ve onlara çok hürmet duyuyorum. Bilhassa de benim yaşamadığım bir ömür üslubunu yaşayan birinin ruhunun derinliklerine inmeye çalıştıktan sonra… Fakat bence karakterle yapmak istediğimiz bir şey de onu birebir anda vaktimizin bir pop yıldızı üzere hissettirmekti. Bu bayan bir formda kendi düzleminde var oldu. Üretimde pop yıldızı olmayan birçok öbür tesirden bahsettik. Mesela, ‘Temel İçgüdü’de sinemasındaki Sharon Stone’dan bahsettik. Jocelyn üzerinde de çok tesiri olan öteki tüm bu inanılmaz güçlü bayanlardan üretimde bahsettik.
ŞİMDİYE KADAR DAHİL OLDUĞUM EN HEYECAN VERİCİ SÜREÇLERDEN BİRİ
◊ Jane, oynadığınız karakterin özelliklerini tanıdığınız insanlardan mı aldınız?
– Jane Adams: Karakteri tanıdığım hiç kimseye dayandırmadım. Sam’le, herkesle çalışmayı sevdim ve öte yandan Hank’le çok eğlendik. Lily-Rose bu rolde o kadar olağanüstü, zeki, komik bir birey ki… Geride kalmamı çok kolaylaştırdı. Bu rolleri oynadığımız için memnunum zira dizi, bayanların rastgele bir kesimde ne olduğuyla ilgili birçok önyargılı niyete meydan okuyor. Şimdiye kadar yaşadığım en yaratıcı tecrübelerden biri buydu. Sam şahane bir sinema imalcisi, bu da şahane bir dizi. Şimdiye kadar dahil olduğum en heyecan verici süreçlerden biri.
◊ Destiny karakteri ile Da’vine Joy Randolph… Bu dizi ve oynadığınız karakterle ilgili bizlere neler söylemek istersiniz?
– Da’Vine Joy Randolph: Bence karakterimin değişik tarafı, daima hareket yapıyor oluşuydu.
◊ Hank Azaria, süreç sizin için nasıl geçti?
– Hank Azaria: Setteki süreç inanılmaz derecede yaratıcıydı. İnanın bana, sayfaların geç geldiği ve kimsenin ne yaptığını bilmediği, çok fakat çok fonksiyonsuz bir sette bulundum. Bu hayli üzücüydü. Bu dizi ise tam zıddıydı. Alışmak biraz vakit aldı, uzun yıllar sonra birinci sefer zorlandığımı hissettim. Hakikaten sinema üretim sürecindeki sevincimi tekrar canlandırdı. Olup biten her şey kendiliğindendi. Ortamda tutku vardı. Yıllardır yaptığım en düzgün işlerden biri olduğunu hissediyorum. Bu yüzden tüm bunların bir modülü olduğum için çok minnettarım. Çekim sırasında annem vefat etti. Bir haftalığına dışarı çıkmama müsaade verme nezaketini gösterdiler. Sonra o gücüm beni işe yönlendirdi. Bu, şimdiye kadar çektiğim en fevkalâde işlerden biriydi.
KAYNAK :Hürriyet
[ad_2]
